MBOT, MBOT, MBOT
Disco Bolland
Stationsweg 143, tel. 070-60 17 03 DEN HAAG
Stationsweg 77, tel. 070-60 15 12 DEN HAAG
Herenstraat 157, tel. 070-86 32 01 VOORBURG
Fred. Hendriklaan 161, tel. 070-55 66 97
DEN HAAG
Specialisten in Indonesische gram
mofoonplaten, krontjong, gamelan,
modern, o.a. eigen IMPORT. Nu ook
originele krontjong op MUZIEKCAS-
SETTES ontvangen.
Voorts veel Country Western, Ara
bische muziek, beat Underground en
klassiek natuurlijk. Voor prijzen vanaf
f. 3,30 tot 21
Wat kan er toch veel veranderen in de
wereld rondom ons. In mijn jeugd was
"schieten" écht schieten, met kleine
pijl-en-boogjes; later met windbuks, en
nóg later met diverse soorten jachtge
weren. En in één moeite door pikte je
de 2de Wereldoorlog en de Indone
sische vrijheidsoorlog ook nog mee,
waarin er meer op je geschoten werd
dan je zelf schoot.
En toen was Indië opeens helemaal
voorbij en een massa dingen beston
den opslag niet meer. Zonder dat je er
erg in had waren tal van zaken voor
goed opeens uit je gezichtsveld ver
dwenen. Aan schieten dacht je niet
meer, omdat het schieten als "maat
schappelijk aspect van de jacht of de
kazerne" uit Holland weggewist bleek.
En schieten alleen maar overbleef als
létterlijk een hersenschim...
Opeens springt dat woord In de
werkelijkheid terug als je nogal onnozel
rondkuiert op de Scheveningse prome
nade en daar zie je het wonderwoord
(en de wonderzaak) waar je vroeger
in je woeligste dromen niet van kon
dromen, een schietSALON!
Salons, dat waren kamers in palei
zen van b.v. de G.G. of de Gouveneur
of van residenten en burgemeesters,
van generaals en militaire commandan
ten. Dingen die hoegenaamd in NIETS
met schieten te maken hadden.
Maar deze salon is gewoon een jofele
kermistent, waar Kees en Ome Arie
een paar schoten mogen "afvuren" op
een schijfje op 21/2 meter afstand, met
een teddybeer of een sigarenkoker in
het vooruitzicht, zogezien "perkara
ketjil"
Maar de schutters raken bij wijze
van spreken alles in de schietsalon be
halve de roos. Als deze mensen als
broodjager zouden moeten bestaan,
zouden ze binnen een week zo dood
zijn als een pier, denk je. Tot jezelf ook
schertsend een paar schoten waagt
en ook een paar juweeltjes van "af
zwaaiers" maakt, zeggen ze in dienst.
Na beteuterd je bril opgepoetst te
hebben, waag je weer een paar kansen
en merkt nu duidelijk dat de "treffers"
links boven en rechts onder van de
roos zitten. En je tot het inzicht komt
dat er iets loos moet zijn met vizier,
korrel of loop. En dan zeg je maar "da-
dal" en gaat verder. Adieu, schiet-
vreugd, adieu! Salon?! Tjap rebab.
Toch kom je weer in een inschikke
lijk humeur omdat marsmuziek van een
fanfarecorps tot je doordringt en inder
daad in de verte boven de drommen
van kijkers uit tuba's en trombones
schitteren in de zon. En alweer sprin
gen beelden uit een ver verleden in de
herinnering terug: de bataljonsmuziek
van de garnizoensplaats, met een lan
ge colonne infanteristen maakt een
mars door de stad. Leukl Marsmuziek
hoort bij soldaten. Soldaten betekenen:
de weerbaarheid van het volk oefent
zich. Dat is nu eenmaal overal ter we
reld zo door alle tijden heen.
Maar terwijl je op de Scheveningse
promenade voortstapt, merk je hoe je
je vergist hebt. Dit is alleen een par
mantige, carnavaleske groep grappen
makers, bont uitgedost met kolbakken
boven de glimmende brilletjes en ronde
buiken. Kijk, Griet van de melkboer en
kleine Goofje van de overkant lopen
ook braaf toeterend mee. Voorop loopt
de portier van de Gala bioscoop, wien
je kan aanzien dat hij gewend is in
pracht-uniform te lopen. En achteraan
loopt bolle slager Knor met de grote
helicon om zijn buik te "mbot-mbotten",
alsof hij studeert voor kanonnier.
En dan is opeens alles op. Geen ba-
risan soldaten komt er achteraan. Sol
daten zijn net als gevangenissen en
kerkhoven weggeborgen voor het vre
delievende idealistische publiek. Het
laatste brokje defensie wordt gesabo
teerd dat het een lieve lust is. We heb
ben het goed bekeken: laat die domme
Russen en Amerikanen maar legers
fokken en er geld voor wegsmijten. Wij
éten alles op.
Hoe dan ook, "tida ada pasang atau
tembak lagi"! Wij zijn hoogstaande
mensen die er nooit over denken om
op mensen te schieten, ja, zelfs nooit
meer te slaan. Wij hebben wel ander
middelen om mensen leed te doen.
Luister maar eens naar burenruzies,
partijtwisten en Kamerdebatten. Daar
kunnen we onze medemensen dodelijk
grieven of verdacht maken, en wie het
knapste praat is zeker van een goede
carrière. Hiermee hebben we zelfs "vér-
dragend geschut", want met brieven,
An easy task becomes difficult when
you do it with reluctance. (Terentius,
uit: springs of Roman wisdom).
pers-artikelen, radio en TV kunnen we
héél verre mensen, die argeloos in
hun huiskamer zitten, verwonden, ver
minken of brandmerken. Ook hebben
we sluipschutters met anonieme brie
ven.
Al schieten we nooit meer, we zijn
misschien wreder dan ooit. Hoe ouder
de mensheid wordt, hoe sluwer en ge
vaarlijker. Woorden in plaats van ko
gels! Hoe was het héél vroeger ook
weer? O ja, dit: "In den beginne was
het Woord, en het Woord was bij God,
en het Woord was God". Pas als je
lang over dit vers nadenkt, vat je de
hoge waarde ervan. En besef je des te
droever hoe vér wij mensen van Nu
(die God hebben afgeschaft) afgezakt
zijn. Hoe vinden wij ooit de weg terug
naar kristalheldere waarheden?
T.R.
Dit is niet de ren-stier van de beroemde karapan rennen in Madoera, maar een zelden door
lndischgasten geziene BANTENG (Bos sondaicus, wild rund van Java). Gaarne zou L. C.
Heyting die ons deze foto opstuurde willen weten of de banteng de voorvader of een broertje
is van de Madoerese runderen. Wie helpt
Over de banteng hoorden we een mede-krijgsgevangene, een "Jan" van het KNIL, ook bij
zonder loffelijk praten. Hij was namelijk verzot op banteng, zo vertelde hij, "ook in het zuur,
als je de graten er makkelijker uit kon peuteren..." Toen vroegen we hem of hij ook wel
eens die visvijvers gezien had, waarin bantengs rondzwommen...!
17
