Taarten in Padang EEN LIEDJE VAN INDIË restaurant wijnands v/h Cecil De heer Bongers is een van de zéér weinige mensen uit lndié geweest, die vroeger ook een foto gemaakt heeft van de bijgebouwen. En kunt U zich een gezelliger en huiselijker aanblik van Indië indenken dan dit Echt vrij en vertrouwd was je hier het meest! Eén Oud- en Nieuwjaarsviering op Pa dang zal ik nooit vergeten. Omdat we er pas waren komen wonen (we had den een klein huisje vlak aan zee) hadden we nog niet veel kennissen. Ik verwachtte ons tweede kind tussen Kerst en Nieuwjaar en omdat ik tegen die tijd toch niet in staat zou zijn iets uitbundig te vieren, besloten we de feestdagen maar stil voorbij te laten gaan. Er zou immers niemand op be zoek komen? Op 28 december werd onze tweede zoon geboren en terwijl ik op oude jaarsdag nog op bed lag, dacht ik aan de jaarlijkse feestdagen op Java: met vuurwerk, taarten, dranken en veel be zoek. Ineens werd er op de voordeur geklopt. Ik hoorde mijn man met iemand pra ten en kort daarop kwam hij mijn kamer binnen met een Minangkabauwse vrouw die ik nog nooit eerder ontmoet had. Ze was de vrouw van de chauffeur van mijn zwager. Ze droeg een enorme taart die ze "zelf voor me gemaakt had". De taart was werkelijk een kunst werk met erepoortjes en boogjes en bloempjes van suikerwerk. Ik was er gewoon verrukt van! En hoe lief van haar, want ze wist dat de njonja moeda nog niet in staat was om zelf wat te bakken. Ze bewon derde de kleine sinjo, wenste me veel geluk toe voor het nieuwe jaar en ons verder verblijf in Padang. Vlak na haar bezoek, kwam een ba boe van mijn zwager aanzetten, ook al met een zelfgebakken taart, en ook al "omdat de njonja moeda nog niet zelf kon bakken". Daarna kwam een Chi nese tante met twee taarten waaronder een heerlijke spekkoek! 's Middags kwam van mijn schoonmoeder die in de bergen woonde, een pakket. Inhoud: een reuzen taart! 's Avonds kwamen werklieden van het kantoor van mijn man, ook nog met een taart aanzetten, de volgende dag, nieuwjaarsdag kwamen er ook nog een paar! 't Was ongelooflijk, ik had meer dan 10 taarten op hartelijke manier ontvangen. Oud en Nieuw waren dus alles behalve stil voorbijgegaan! De daarop volgende dagen aten we meer koek dan brood en onze bedien den kregen natuurlijk rijkelijk hun deel. Nog dikwijls denk ik terug aan die eerste tijd in Padang, in ons hutje aan de zeel Emelie Baumer Bijgaand gedicht heeft O. G- Ward veertig jaar geleden in de zesde klas uit het hoofd moeten leren. Hij dacht er velen een groot plezier mee te doen (wat wij beslist met hem eens zijn!). Het is een typisch gedicht zoals een Totok maken kan die heen en weer reizend tussen twee werelden (Nederland en Indië), twee vaderlanden won, die beurtelings aan hem trokken Wanneer je hier in Indië Van Holland hoort en leest Dan voel je het als een groot gemis Er nooit te zijn geweest Je leest van lente en bloemenwei Van sneeuw en ijsplezier En denkt, terwijl de tropenregen giet lk moet eens weg van hier. En als je dan in Holland bent Dan heb je 't lang niet kwaad Je smult eens van een pannekoek En loopt eens op de straat Je gaat eens op de schaatsen staan En ligt eens in de wei Je kijkt de etalages af En dwaalt eens op de hei. Maar ach,het is niet zoals het is En niet zoals je 't las. Een boer die scheldt de huid je vol Wanneer je ligt in 't gras En als je op de schaatsen staat Doen be? je voeten pijn, Je slaat een aardig pad in Verboden is het terrein. En als je in November dan Zo'n hele lange dag Achter beslagen ruiten zit En niet naar buiten mag Dan kijk je elke ochtend uit het raam Ligt het sneeuwtapijt er niet? Een kliederige modderboel Is alles wat je ziet. Je mist in al die nevelkou Je trouwe tropen-zon De bloementuin, het hemelsblauw De slapende kebon. Je mist je dagelijkse bad De grote mangga-boom En wat je daags niet vinden kunt Dat vind je terug in je droom. Dan droom je van het groen-fluweel Van sawahs pas beplant Een ruizend, wuivend bamboebos Een steile kali-kant Je droomt -van zilv'ren maneschijn Van fonkelend sterrelichl En van een bleekgroene vulkaan Die stil te waken ligt. Eu als je dan in Padang weer Voor het eerst de palmen ziet Voor het eerst een melatie ruikt En van de zon geniet Dan trekt iets warms voorbij je hart Een rilling langs je rug Er komt iets vochtigs in je oog Je bent in huis terug. Dan weet je plots dat wat je zegt Dat wat je doet of denkt Je - toch al heb je Hollands bloed - Een kind van Indië bent, Daar waar je vader werkt en zorgt Je moeder waakt en bidt Dat Indië - lief Indië Je hele hart bezit. HOLLANDSE en INDISCHE KEUKEN Hoogstr. 12 - Den Haag - Tel. 600712 Dir. M. WIJNANDS v/h Grand Hotel Makassar 18

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1971 | | pagina 18