Taarten in Padang
EEN LIEDJE VAN INDIË
restaurant
wijnands v/h Cecil
De heer Bongers is een van de zéér weinige mensen uit lndié geweest, die vroeger ook een
foto gemaakt heeft van de bijgebouwen. En kunt U zich een gezelliger en huiselijker aanblik
van Indië indenken dan dit Echt vrij en vertrouwd was je hier het meest!
Eén Oud- en Nieuwjaarsviering op Pa
dang zal ik nooit vergeten. Omdat we
er pas waren komen wonen (we had
den een klein huisje vlak aan zee)
hadden we nog niet veel kennissen.
Ik verwachtte ons tweede kind tussen
Kerst en Nieuwjaar en omdat ik tegen
die tijd toch niet in staat zou zijn iets
uitbundig te vieren, besloten we de
feestdagen maar stil voorbij te laten
gaan. Er zou immers niemand op be
zoek komen?
Op 28 december werd onze tweede
zoon geboren en terwijl ik op oude
jaarsdag nog op bed lag, dacht ik aan
de jaarlijkse feestdagen op Java: met
vuurwerk, taarten, dranken en veel be
zoek. Ineens werd er op de voordeur
geklopt.
Ik hoorde mijn man met iemand pra
ten en kort daarop kwam hij mijn kamer
binnen met een Minangkabauwse
vrouw die ik nog nooit eerder ontmoet
had. Ze was de vrouw van de chauffeur
van mijn zwager. Ze droeg een enorme
taart die ze "zelf voor me gemaakt
had". De taart was werkelijk een kunst
werk met erepoortjes en boogjes en
bloempjes van suikerwerk. Ik was er
gewoon verrukt van!
En hoe lief van haar, want ze wist
dat de njonja moeda nog niet in staat
was om zelf wat te bakken. Ze bewon
derde de kleine sinjo, wenste me veel
geluk toe voor het nieuwe jaar en ons
verder verblijf in Padang.
Vlak na haar bezoek, kwam een ba
boe van mijn zwager aanzetten, ook al
met een zelfgebakken taart, en ook al
"omdat de njonja moeda nog niet zelf
kon bakken". Daarna kwam een Chi
nese tante met twee taarten waaronder
een heerlijke spekkoek! 's Middags
kwam van mijn schoonmoeder die in de
bergen woonde, een pakket. Inhoud:
een reuzen taart!
's Avonds kwamen werklieden van
het kantoor van mijn man, ook nog met
een taart aanzetten, de volgende dag,
nieuwjaarsdag kwamen er ook nog een
paar! 't Was ongelooflijk, ik had meer
dan 10 taarten op hartelijke manier
ontvangen. Oud en Nieuw waren dus
alles behalve stil voorbijgegaan!
De daarop volgende dagen aten we
meer koek dan brood en onze bedien
den kregen natuurlijk rijkelijk hun deel.
Nog dikwijls denk ik terug aan die
eerste tijd in Padang, in ons hutje aan
de zeel
Emelie Baumer
Bijgaand gedicht heeft O. G- Ward veertig jaar
geleden in de zesde klas uit het hoofd moeten
leren. Hij dacht er velen een groot plezier mee
te doen (wat wij beslist met hem eens zijn!).
Het is een typisch gedicht zoals een Totok
maken kan die heen en weer reizend tussen
twee werelden (Nederland en Indië), twee
vaderlanden won, die beurtelings aan hem
trokken
Wanneer je hier in Indië
Van Holland hoort en leest
Dan voel je het als een groot gemis
Er nooit te zijn geweest
Je leest van lente en bloemenwei
Van sneeuw en ijsplezier
En denkt, terwijl de tropenregen giet
lk moet eens weg van hier.
En als je dan in Holland bent
Dan heb je 't lang niet kwaad
Je smult eens van een pannekoek
En loopt eens op de straat
Je gaat eens op de schaatsen staan
En ligt eens in de wei
Je kijkt de etalages af
En dwaalt eens op de hei.
Maar ach,het is niet zoals het is
En niet zoals je 't las.
Een boer die scheldt de huid je vol
Wanneer je ligt in 't gras
En als je op de schaatsen staat
Doen be? je voeten pijn,
Je slaat een aardig pad in
Verboden is het terrein.
En als je in November dan
Zo'n hele lange dag
Achter beslagen ruiten zit
En niet naar buiten mag
Dan kijk je elke ochtend uit het raam
Ligt het sneeuwtapijt er niet?
Een kliederige modderboel
Is alles wat je ziet.
Je mist in al die nevelkou
Je trouwe tropen-zon
De bloementuin, het hemelsblauw
De slapende kebon.
Je mist je dagelijkse bad
De grote mangga-boom
En wat je daags niet vinden kunt
Dat vind je terug in je droom.
Dan droom je van het groen-fluweel
Van sawahs pas beplant
Een ruizend, wuivend bamboebos
Een steile kali-kant
Je droomt -van zilv'ren maneschijn
Van fonkelend sterrelichl
En van een bleekgroene vulkaan
Die stil te waken ligt.
Eu als je dan in Padang weer
Voor het eerst de palmen ziet
Voor het eerst een melatie ruikt
En van de zon geniet
Dan trekt iets warms voorbij je hart
Een rilling langs je rug
Er komt iets vochtigs in je oog
Je bent in huis terug.
Dan weet je plots dat wat je zegt
Dat wat je doet of denkt
Je - toch al heb je Hollands bloed -
Een kind van Indië bent,
Daar waar je vader werkt en zorgt
Je moeder waakt en bidt
Dat Indië - lief Indië
Je hele hart bezit.
HOLLANDSE en INDISCHE KEUKEN
Hoogstr. 12 - Den Haag - Tel. 600712
Dir. M. WIJNANDS
v/h Grand Hotel Makassar
18