REIZEN IN INDONESIË
Schrijven voor Tong-Tong
Een sumatraans
rimboe avontuur
Disco
Bolland
Toen een abonnee van Tong Tong, af
gaande op een bericht over een reisbureau
in Semarang, op het betrokken adres aan
kwam, was hij onthutst te merken dat het
adres niet klopte. Op dat huisnummer was
een Sandiwara en niemand wist waar het
reisbureau was, dat gezocht werd.
Ai, waar werd nu gauw een geschikt hotel
gevonden? Maar links en rechts op straat
vragend, kreeg onze abonnee al gauw de
de naam van een hotel in dezelfde straat,
Djl. Pemuda 127/129. Het was een eenvou
dig maar keurig hotelletje, Hotel Wisma
Bhakti, dat voor Rp. 425 per nacht logies
verstrekte plus koffie 's morgens en thee
's middags voor twee personen. Dat is dus
voor nog geen vijf Hollandse guldens
machtig goedkoopl
Weliswaar was het een eenvoudig hotel
letje van het inheemse gemoedelijke soort,
dat ik zelf in Indië ook veel bezocht had tot
grote tevredenheid, al logeerden er nooit
Ebropeanen. Aan eetzalen waar gemeen
schappelijke maaltijden worden gebruikt, of
aan rook- of zitsalons valt daarbij dan niet
te denken. Zoals onze abonnee vertelde
(en zoals ook voor de oorlog het geval
was) gingen bij die eenvoudige Indone
sische of Chinese hotelletjes de bibih
petjil, de toekang kwee, de saté-verkoper,
enz. gedurende de hele dag langs de plat
jes der afzonderlijke kamers of kwamen in
de grote voorgalerij van het hotel, en daar
kon iedere gast dan op elk uur van de dag
zijn gewenste maaltijden halen.
Ik kan U alvast zeggen dat deze verko
pers ALTIJD prima kost, van grote zinde
lijkheid en netheid verkochten. Logisch,
want zij hielpen mee de goede reputatie
van het hotel ophouden. Ik persoonlijk heb
dus aan die kleine hotelletjes voortreffelijke
herinneringen. In het voormalige Hotel
Grand in een klein gangetje met houtzage
rijen achter Kramat Gantoeng op Soeraba-
ja b.v. was een gewoonweg legendarische
saté-verkoper, die zijn komst op de stoep
van de voorgalerij nooit met luide stem
hoefde aan te kondigen. Hij begon gewoon
in alle rust saté te roosteren, waarbij hij
wél zorg droeg de rook de doorloop naar
de achtergalerij in te kipassen. Binnen vijf
minuten vlogen dan aan alle kanten de
deuren open en draafden de hotelgasten
naar buiten om hun orders te plaatsen.
Tsjonge-jonge, alleen al aan die verko
pers van allerlei etenswaren danken vele
hotelletjes hun bijzondere reputatie. En ik
kan me dus levendig indenken hoe het in
dat Hotel Wisma Bhakti is toegegaan. Nu
nog.
Al zullen de meeste Indische touristen
in Indonesië, als zij geen directe familie of
vrienden hebben, wel in de gerenommeerde
grote hotels logeren, omdat zij prijs stellen
op modern europees comfort, er zullen ook
reizigers zijn met een magerder beurs die
op kleinere hotels - zoals hierboven be
schreven - zijn aangewezen. Ga zonder
vrees en vooral zonder gene. Wat de sfeer
betreft: denk aan Uw voor-oorlogse reizen
naar het binnenland toen U genoegen moest
nemen met pasanggrahans en waar U ook
Uw bordje nasi goreng met een tjeplokje
moest nuttigen op het houten voorgalerijtje,
gadegeslagen door kamponghonden of apen
(weet U nog?). De dierlijke belangstelling
zult U nu natuurlijk moeten missen, maar
het eten en de gemoedelijkheid zijn net zo
prima als voorheen!
Elke taxichauffeur of betjarijder vindt
met zijn fantastische mensenkennis precies
het hotelletje dat U past, zowel uw beurs
als uw "stijl". Wat dat betreft kan je vaak
in het verre Oosten leuke verrassingen
beleven. Over het algemeen: als U naar
Indonesië mocht gaan, en alles verloopt niet
planmatig, "djangan kuatir" (maak je niet
bezorgd), U kent land en volk; zij kennen
u, alles loopt goed.
Verscheidene lezers vroegen ons,
wanneer toch eigenlijk hun inzending
geplaatst zou worden.
Wij weten het werkelijk niet. Sinds
geruime tijd is de toezending van copy
zó ruim, dat de hoeveelheid NIET
plaatsbare copy (wegens plaatsgebrek)
enkele keren groter is dan het normale
portie van 24 pagina's. De Tong-Tong-
lezerskring is als een manggaboom,
waarvan de rijk beladen takken tot bij
na op de grond hangen en méér op
levert dan wij in één seizoen kunnen
opeten.
Maar wij weten dat er straks ook
maanden kunnen komen van copy-te-
kort. Dan is het goed te beschikken
over tjokvolle copy-mappen. Wij moe
ten niet kruidenierig werken, maar
spontaan en rijk als de natuur. Alles
wat U schrijft is goede belegging in de
Tong-Tong toekomst!
Als ik zo die "spannende jachtverha
len" lees, in Tong Tong, moet ik weer
terug denken aan een voorval boven
Padang op Loeboek-Soelassih, op 't
landgoed van mijn schoonmoeder. Toen
ik daar pas kwam, van Java, en ik voor
enige tijd bij schoonma moest blijven
wonen wegens huizennood in Padang,
vond ik Loeboek Soelassih een dood
griezelig oord, zo middenin de rimboe!
Gedurende de dag hoorde je van alle
kanten apen te keer gaan: Ngoek-
ngoek - ngoek - ngoek... (wel honderd)
keren achter elkaar ditzelfde geluid!)
Er waren zelfs heel grote rode bij.
Volgens Mama "deden ze heus nie
mand kwaad".
Er waren ook "geen tijgers, meer sinds
ze de koeien en geiten had wegge
daan" zei ze! Wel wilde zwijnen in de
nacht, maar die kwamen niet tot 't erf
en het hoofdhuis, wel dieper in de
achtertuinen, waar vacantiebungalows
stonden.
Op een nacht, om een uur of elf, be
gonnen de honden opeens aanhoudend
te blaffen, zodat wij wakker bleven,
uit bed gingen en elkaar afvroegen,
wat er toch wel zou zijn? We waren
die nacht alleen met ons drietjes, drie
vrouwen! Schoonma, haar oudste
dochter Milie, die af en toe kwam lo
geren en ik met m'n kleine kinderen.
Mijn man was in Padang bij z'n broer
in de kost.
Toen Milie 't raam voorzichtig open
deed, hoorden we duidelijk onze kip
pen te keer gaan, alhoewel 't grote
kippenhok op een behoorlijke afstand
stond in de achter tuin. Milie, een plan
tersvrouw en 't een en ander gewend
in die Sumatraanse rimboe, bedacht
zich niet langer en met haar grote
Japanse "eveready" gewapend, ging
ze 't huis uit en verdween in de duister
nis. Na enige minuten begon ze luid te
roepen: "Katjong! Katjó-óng!" De Kat
jong (boy), die in de bijgebouwen sliep,
moest er toen wel uit, om hulp te bie
den, maar met een razende vaart ren
de hij kort daarna de straat op, naar
de pasanggrahan (gouvernementsho
telletje voor mensen op doorreis), waar
hij terugkeerde met heer Mauring, de
weg-opzichter, die met z'n geweer
kwam aansnellen. Wat bleek: toen Mi
lie 't hoge kippenhok opende en met
de eveready alle hoeken en gaten af
zocht en dacht, dat in 't hok zelf alles
O.K. was, zag ze plotseling een zwar
te panter zitten in een hoek boven op
een dwarsbalkje vlak onder 't dak.
Ze behield gelukkig haar tegenwoor
digheid van geest en bleef op 't dier
schijnen, terwijl ze de katjong riep om
de Heer Mauring te halen. Al die tijd
bleef ze in dat hok 't dier beschijnen,
terwijl wij ons zaten af te vragen, waar
om ze toch zolang weg bleef...
Later vertelde ze ons, dat die korte
wachttijd op de Heer Mauring "lange
uren" schenen en dat ze 't toch zo be
treurde, dat ze nooit had leren schieten
en er zelfs geen één schietwapen
meer in huis was! Na mijn schoonva
ders dood, waren n.l. z'n jachtgeweren
en revolvers bij de politie ingeleverd.
Dappere schoonzus Milie! Ja, dit was
dan één van m'n avonturen op Loe
boek-Soelassih, waar nogal wat viel te
beleven.
Emelie Baumer
Stationsweg 143 tel. 070
60 17 03 DEN HAAG f
Stationsweg 77 tel. 070 t
60 15 12 DEN HAAG J
Herenstraat 157 tel. 070
86 32 01 VOORBURG
Fred. Hendrikl. 161 I
tel. 070 - 55 66 97 4
DEN HAAG l
GROTE SORTERING UITVERKOOP PLATEN j
nu reeds in de voorverkoop van f. 21,J
voor f. 9,50 en f. 6,p. st. 4
soul, country, jazz, beat etc. r
ook goedkope series krontjong. I
Wij verwachten circa 15 juli weer een nieu- i
we zending platen import uit Indonesia, f
Wacht niet te lang, snel uitverkocht.
t
10
