Hoog Bezoek
Ik heb je nooit genoeg gedragen
Onvolprezen toetoepjas
Aankomst van de G. G. Pock bij het gebouw van de sociëteit tijdens zijn bezoek aan Toeren.
„De hoogste prijs betalen wij voor
Indische pakken," zo lokte de annonce
in H.P. of „Groene". Maar de oud-gast
liet zich niet verleiden. Met zorg klopte
hij, tijdens de schoonmaak, eigenhan
dig zijn dozijn toetoeps uit en stopte
ze in de grote lederen harmonika-
koffer, die hij op de thuisreis voor een
paar ringgits in de toko van Alberti in
Sabang moest kopen om de cadeaux,
die hij alsmaar insloeg, te kunnen mee
voeren voor de luitjes in het lieve va
derland.
Als hij de riemen sluit, doet hij even
zijn ogen dicht. Hij ziet zich, in zo'n
witte toetoep gekleed staande voor de
koepel van Matoer, boven Fort de
Koek, genietend van de scheppings
wonderen in de verte en nabij of zit
tend op het hoogste punt van Tosari,
met resp. het meer van Manindjau en
een groot stuk van Oost-Java aan zijn
voeten
Maar vooral denkt hij, vervuld van
dankbaarheid, aan de onvergetelijke
nuttige arbeid, die hij heeft mogen ver
richten in „Palmenland"! Waarom zijn
we destijds er voor bezweken ons te
gaan kleden in shirts en streepjesdas
sen in „Shantung en Palmbeach"?
Gelukkig toont het Cremermonument
in Medan de stichter van Deli in een
degelijke toetoep!
Een keer volgde de straf op dit
kwaad der ijdelheid. Wanneer in de
goenoeng de komst van directeur of
president der maatschappij wordt ver
wacht dan wil in de daarvoor gevoe
lige harten wel eens een tikje beroe
ring onstaan. Dat is geen goed teken,
niet waar? We behoeven voor controle
niet te vrezen als wij onze plicht ge
daan hebben.
Als wij rekening houden met wat er
in Gezang 207 van de bundel der Her
vormde Kerk staat, dan moet ons ge
weten vooral zuiver zijn voor onze
Opperste Chef aan wie ook onze di
rectie verantwoording schuldig is.
Maar toen de Gouverneur-Generaal
Fock vijftig jaar geleden met groot ge
volg de goenoeng met een bezoek zou
komen vereren zullen er toch wel vele
harten enige slagen sneller zijn gaan
kloppen. Tenslotte konden allen met
genoegen er aan terug denken. Helaas
kon één dat niet!
Een hoge erepoort uit gedek en kepan op
gebouwd, waarop het Welkom niet ontbrak!
Er werd aan een perfecte voorbe
reiding gewerkt. De dienst der empla
cementen en der plantsoenen zette 't
beste beentje voor. De nationale kleu
ren van de vlaggemast werden opge
frist en zelfs werd over de weg waar
langs het gezelschap zou binnenrijden
een hoge erepoort uit gedek en kepan
opgebouwd, waarop het WELKOM niet
ontbrak!
In de optocht, die de te voren be
paalde weg over het emplacement en
door de fabriek zou volgen, zouden
o.a. de Chef-chemist en de Toean Sa-
toe (1e machinist) als adjunct-gasthe
ren dienst doen. Het .uniform" van
Zijne Excellentie had een nuance beige
als kleur en de beide fabrieksautori-
teiten achtten het dus dienstig in der
gelijke kledij te verschijnen, maar
alleen de Fabrikaatsman beschikte
over zulke luxe kostuums. Dies leen
de de Toean satoe zo'n pakean van
zijn rossige vriend, die een nog iets
jeugdiger figuur dan „de man van
kracht en stoom" bezat. Het publiek
kreeg dan ook het volle gezicht op de
zondagse sokken van de Toean Satoe,
terwijl het feestzonnetje gelegenheid
kreeg zich schitterend te weerkaatsen
op de manchetknopen van genoemde
fabrieksbaas.
Ook aan het uiterlijk van het werk
volk was gedacht. Mandoers en man
doeressen hadden strenge orders ge
kregen te zorgen dat allen een behoor
lijk tenue droegen. Dat was geen over
bodige maatregel, want gewoonlijk was
van de bronskleurige body's van de
carrier-koelies, die voor de fabriek wel
zeer in de gaten zouden lopen, een
overmatig groot deel zichtbaar. Hoe
aanvaardbaar op een Rodin-tentoon-
stelling al dat onbeklede moge zijn, in
de goenoeng is bij hoog bezoek pas
sende bedekking geboden.
Wie de meeste zorg aan zijn „tuiga
ge" had besteed, was de secretaris.
Hij had zich op korte termijn een duur
maar inderdaad fraai pak in de ge
wenste kleur laten aanmeten en hij had
daarvan hoge verwachtingen. Helaas
beantwoordde de toekomst niet aan die
verwachting! De „finishing touch" had
in de fabriek de normale verveloosheid
op verschillende plaatsen na enige
maanden malens ontstaan, doen ver
dwijnen en het geheel het aanzien ge
geven van een „keurig huishouden"!
Op de gedenkwaardige dag kon dus,
na de nodige begroetingen en „voor
stellingen", het hoofdprogrammanum
mer, n.l. de rondgang worden uitge
voerd. De verschillende heren van de
onderneming kregen een dame of heer
uit het bezoekende gezelschap toege
wezen, terwijl de Directeur ZExc. tot
gids diende.
Aan de kantoorchef werd de zorg
voor de Pers toevertrouwd. Deze op
dracht was hem welkom. Helaas! Op
het laatste moment van de „start" gaf
de directeur order de dienaren van „De
Koningin der Aarde" in de voorgalerij
(lees verder
volgende pagina, le kolom onderaan)
12
