Padang in het begin van deze eeuw
HIDOEP TEROES!
fonds 60.000
Incomplete lijst van stortingen
in juli 1971
Mw J. Adema 4,85; B. S. Brockholz
10,R. A. Bieri 35,W. Boverhof
10,H. L. Burghardt-de Boer 10,
A. F. J. Budding 25,A. M. Burg
10,J. B. C. Baumgarten 100,
Mw. B. V. Back 10,E. Boelens
4,10; Mw. F. J. Boonen Stam 10,
Mw. E. Baumer 11,70; R. G. Coen-
raad 10,Mej. E. Davidsz 10,
Mej. J. L. Droop 10,K. S. v. Dalm-
v. Loon 10,Mej. I. Elink Schuur
man 10,Mej. D. A. Fukken 50,
A. Gervais 10,Mw J. Hornung
Hajema 10,F. C. Hattink Boere-
ma 10,A. Hozemont 10,Mw.
N. Hagtingius 2,50; D. B. v. Heuven
10,W. J. Johannes 20,E. W.
Koolemans Beynen 10,H. de
Koek 10,E. W. de Koek 10,
E. Kievits 11,25; J. B. Loveriks 5,
P. D. v. Leeuwen 15,J. F. Maas
25,M. A. C. Mulders 10,A.
Mink-Bruins 10,P. G. Naeye 10,
J. L. Nienkemper 5,50; Mej. A. H. Over-
dijkink 10,J. H. W. Pothoff 10,
N. F. Pierie 10,Mw. L. C. A. Pechler
10,A. Raphet-Mung 10,G. C. F.
Rugebregt 10,Mw W. J. Rombach
10,Mw. Roelands-Valkenier 11,25;
Prof. Dr. C. R. Ritsema-v. Eek 47,25;
C. W. Saltzmann Klaassen 10,C. L.
E. F. v. Swieten 25,W. F. A. Stock
10,Dr. W. Steenaart 30,J. K. v d.
Steenoven 100,A. C. F. Tammeling
Sikken 20,—; T. H. K. 10,—; Mw. Ver-
vloet-Bruins 15,A. W. Vreede 10,
Mw. C. J. G. de Vries Voerman 20,
Mw V. Soet Vrijhoff 12,50; Mw. M. E.
de Vries-Koens 10,Mw A. Watti-
mena-v.d. Brink 10,Mw. Th. de Wit-
Winkler 10,Mw. M. E. v. d. Zant-
Slors 10,Mw. M. Kiveron-Tacoma
25,—.
Totaal per 1 aug. 1971 f. 34.384,30
Rectificatie:
Bij de vorige opgaaf werd abusievelijk
opgenomen: B. Ong Kie Hong 20,
dit moet zijn:
Mevr. H. A. C. Kol-v. Kluyve 10,
B. Ong Kie Hong f 10,
HOTEL "DE RUITER" HOUTHEM
bij Valkenburg (Z.L.), St. Gerlach 43,
tel. 04406 - 29 86
Riant uitzicht op het Geuldal
doel denken aan de mooie rustige om
geving van de Preanger
Zeer geschikt voor diegenen die op me
disch advies een rustkuur moeten onder
gaan
Met dieet-patienten wordt rekening ge
houden
Aile kamers centraal verwarmd en voorzien
van warm en koud stromend water.
Volledig pension f 20,logies met ontbijt
f 13,per dag per persoon inclusief be
diening en B.T.W.
Mijn vroegste herinneringen gaan terug
tot ongeveer 1907, ik was toen drie jaar
oud, mijn broer vijf en mijn zusje één. We
woonden op de aan alle oud-Padangers
welbekende Blantung, in een huis met
voor- en achtererf. In de voortuin stonden
hoge klapperbomen en in het midden een
grote Bougainvillea, met in het gras uitge
graven paden eromheen. Wanneer er klap
pers geoogst moesten worden klom een
man met een touw tussen zijn enkels de
boom in, zocht de goede noten uit en gooi
de die naar beneden. Een keer was er een
man met een aap die voor hem naar boven
klom en zo goed afgericht was, dat hij ook
alleen de rijpe klappers eruit pikte.
In de regentijd liepen de diepe paden
om de Bougainvillea vol water; we lieten er
bootjes in varen en vielen ,,per ongeluk"
een paar maal met luid geplas in het water.
Na afloop alle drie naar de mandiekamer,
een schoon bad en een schone „tjelana
monjet" aan.
In de achtertuin waren een paar omge
vallen bomen, die echter niet dood waren
maar gewoon doorgroeiden. We klommen
op de stammen en beleefden allerlei span
nende avonturen, vaak als zeerovers op
een piratenschip. Op een keer hadden mijn
broer en ik ons kleine zusje, dat toen drie
jaar was, langs een boomstam en een lad
der naar boven gehesen en op het zinken
dak van de gang naar de bijgebouwen neer
gezet. Vol trots rende mijn broer naar mijn
moeder in de ahtergalerij en riep: „Mammie,
kom gauw kijken, een grote verrassing!"
De verrassing viel natuurlijk erg tegen,
vooral toen mijn zusje niet meer naar be
neden durfde en een keel begon op te
zetten. De kebon heeft haar veilig weer od
de grond gebracht.
Met onze vriendjes speelden we op het
achtererf indiaantje, met wigwams, hoofd
tooien, pijl en boog en verdere toebeho
ren, alles zelf gemaakt door mijn ouders
en de bedienden. We voerden hevige ge
vechten uit onder krijgsgehuil, maakten de
meisjes gevangen en bonden ze aan palen
om geskalpeerd te worden.
In 1909 waren er in Padang en omstre
ken grote feesten ter ere van de geboorte
van prinses Juliana. Een onvergetelijke in
druk maakten de paardenraces bij Fort de
Koek, met na afloop als extra nummer een
gevecht tussen Indianen en comboys. Be
legering van een blokhut, geschiet met
pistolen, geweren en pijl en boog, galop
perende paarden; we keken ademloos toe
en vonden het eenvoudig geweldig. Nog
dagen daarna hebben mijn broer en ik de
schermutselingen met kussens op onze
bedden nagespeeld.
Het warme en vochtige klimaat van Pa
dang kon gemakkelijk ontvlucht worden in
de bovenlanden, heerlijk koel en met een
weergaloos mooie natuur. Fort de Koek
met zijn drukke pasar, het indrukwekkende
Karbouwengat, de dromerige schoonheid
van het meer van Manindjau en de adem
benemende grootsheid van de Anaikloof
met zijn bruisende waterval.- Sinds ik dat
alles in mijn jeugd zag, is er voor mij nooit
twijfel geweest of er we! een God bestaat.
Een enkele keer gingen we op een mooie
maannacht boven toeren in een rijtuig. Het
regelmatig geklos van de paardehoeven in
de stille sprookjessfeer van de maannacht
hebben herinneringen in mijn ziel gegrift,
die nooit meer zijn verbleekt.
Dicht bij Padang waren de Ombilin-kolen-
mijnen en de toen nog nieuwe cementfa
briek. Ik stond met open mond te kijken
hoe de bakjes met grondstof (of eindpro-
dukt?) langs een bovengrondse kabelbaan
af en aan rolden.
In die tijd kreeg Padang voor het eerst
telefoon en een bioskoop. Beide technische
nieuwigheden hadden natuurlijk allerlei kin
derziekten te doorstaan. Onder een tele
foongesprek werd dikwijls plotseling de
verbinding verbroken of je hoorde ineens
op de achtergrond stemmen van andere
mensen, waarvan je het hele gesprek woor
delijk kon verstaan. Op klachten bij de
centrale werd strijk en zet geantwoord:
"ada kontak".
Eens hoorde mijn vader, toen hij de
hoorn van de haak nam, twee dames tegen
elkaar zeuren over alle mogelijke kwaaltjes.
Toen de ene stem ook nog over de buik
klachten van haar man begon, riep mijn
vader er hard doorheen: „Geef hem
castorolie!" Verbazing en ontsteltenis bij
de dames.
De bioskoopvoorstellingen werden nu en
dan gestoord doordat de film brak; een
maal vloog zelfs een film in brand en dat
gaf natuurlijk een hele consternatie in de
cabine en in de zaal.
Een ingenieur, werkzaam bij de kolen
mijnen, had er plezier in iedere vrijdag
avond dat er voorstelling was een twintig
tal katjongs, of „boejoengs" zoals ze daar
meen ik heetten, een vrijkaartje te geven.
U begrijpt, dat werd me iedere week een
gedrang van jewelste. Het moest zo eerlijk
mogelijk gaan om ieder een beurt te geven
en niet enkele knapen tweemaal achtereen
binnen te laten, dus werden ze goed in de
gaten gehouden. Het geheel was een da
verend succes.
Een gebeurtenis die heel Padang in be
weging bracht, was een bezoek aan de
haven van de Duitse kruisers „Scharn-
horst" en „Leipzig". De vreugde van ons
jongens kende geen grenzen toen er be
zoekdag was en wij met onze ouders mee
aan boord mochten om het hele schip te
bezichtigen. Een echt oorlogsschip van bin
nen bekijken, zoiets gebeurde niet iedere
dag.
In die jaren gingen de boten van de Rot
terdamse Lloyd nog langs Pedang, terwijl
de boten van de Maatschappij „Nederland"
Medan aandeden. Zo bracht de „Ophir" op
een dag een oom en tante uit Holland mee;
hij was als adspirant-controleur ergens in
de Padangse Bovenlanden geplaatst. Eerst
kwamen ze een poosje bij ons logeren, tot
dat alles in hun eigen huis op orde was.
Tante had een mooie stem, tenminste dat
vond ze zelf en zong iedere morgen toon
ladders bij de piano. Wij kinderen konden
dat niet waarderen en mijn broer (acht
jaar), die er na een paar dagen meer dan
genoeg van kreeg, stapte midden onder
het gezang naar tante toe en verklaarde
met luide stem: „Tante schei uit, want ik
word dol!" Tante heeft daarna bij ons
nooit meer toonladders of wat ook maar
gezongen.
Een andere meneer, die met dezelfde
boot was aangekomen, nam zijn intrek in
een van de twee hotels ter plaatse. Het ene
heette laat ik maar zeggen „Hotel Oranje"
en het andere „Hotel Insulinde". De be
wuste meneer was in Oranje terecht geko
men. De bediening liet nogal te wensen
over en hij diende een klacht in bij de
eigenaar, maar zonder resultaat. Hij dreig
de toen naar het andere hotel te zullen
gaan als er geen verbetering kwam, maar
lees verder pag. 21, le kolom
17
