Snapshot uit Suriname handeld net als de andere artiesten. Ze wer den verwelkomd, in optocht de stad rond gevoerd en hun werd om handtekeningen gevraagd. Er is een groot verschil tussen Mirna en haar „The woman imitation arts." enerzijds en de rondreizende troepjes wadam (trans- vestieten) anderzijds, die rondtrekkend op treden (ngamen) op de stoep van toko's en dansen in groepen (menari) in pretparken als „Taman Ria" of langs de weg zwerven. Mirna trekt de scheidslijn als volgt: „Hun status verschilt van die van ons", zegt ze kwiek en beslist. Degenen die zo rondtrek ken (ngamen) zijn de mensen die wel heel knap (pandai) zijn, maar niet tjakep (knap van gezicht). De transvestieten die dansen (djoget) 17) in Taman Ria, kennen meestal alleen djoget Melaju (Maleise dansen) en zijn tamelijk knap van gezicht. Degenen, die langs de weg zwerven, kennen geen moraal. Ze hebben een aantrekkelijk gezicht, maar kunnen niets. „Wij hebben een redelijk aan trekkelijk gezicht en hebben aanleg en wils kracht', zegt Mirna. „Er is dus een sociaal verschil. Een verschil waaruit blijkt hoe de graadmeter van de publieke waardering te- gens ons is". Daarop geeft zij duidelijk het verschil aan tussen haar groep en andere transvestieten: Haar groep verbergt niet dat zij in werkelijkheid mannen zijn. „Ik ben daarin positiever. Want ik kom er rond voor uit dat ik een man ben. Terwijl zij volhouden dat zij vrouwen zijn. Mijn ouders weten er van. Zij verbieden het niet, ais wij maar niet langs de weg zwerven". Hoewel zij er voor uitkomen dat zij man nen zijn, zijn er veel toeschouwers in Ge- langgang Remadja (Jeugd Recreatie Cen trum) in Oost-Djakarta, die menen dat de dansen die zij brengen prikkelend zijn. „Porno" is het commentaar van een toe schouwer. „Niet geschikt voor opvoering in Gelanggang Remadja", zegt een ander. Ten aanzien van zulke commentaren zegt kolo nel Edy Mudiono, dat de term „porno" al te scherp is en dat daardoor ten onrechte de goede bedoelingen van deze mensen met een afwijking (transvestieten) worden be stempeld als onzedelijk. „Wij zoeken de middelen om dit nieuwe gebouw financieel in stand te houden. Want gebruikt of niet gebruikt, dit gebouw kost geld", zo zegt hij ernstig. Hij voegt eraan toe, dat de door de Regering toegezegde subsidie nog niet in de vorm van geld uit de bus is geko men. „Deze show dient om het program te vullen vóór het program van de Badan Pembina ('n militaire vormingsorganisatie)1S) is vastgesteld. The woman imitation show is maar één van de programma's die ik aantrekkelijk vind. Er zullen zeker andere programma's komen", zo zegt hij als een beschuldigde die zich verdedigt. ]1) Waar in het hierna volgende wordt ge sproken van Mirna is in Nederlandse vertaling „dia" steeds veriaald met „zij" en -nja consequent met „haar", al zal wel steeds „hij" en „z'n zijn bedoeld. 12) Hoewel porno hier in een afwijkende be tekenis wordt gebruikt („in strijd met de goede zeden" of „aanstootgevend") hebben we het hier telkens onveranderd overgenomen. Het kan nl. een als zo danig omschreven strafbaar feit zijn in Indonesië, resp. Djakarta, waar kolonel Edy voor de financiering van veel pro jecten zo'n belangrijke rol speelt. 13) Hier geldt weer hetzelfde als het in voetnoot 11 opgemerkte. De transvestiet Djoni noemt zich als vrouw Maja Pus pa. Overal waar hij Maja wordt ge noemd, vertaalde ik -nja met „haar" en dia met „zij". 14) Engelse woorden als „hot" en „show" zijn in het Indon. artikel steeds cursief gedrukt. Eén van de weinige uitzonde ringen is „dilemanja" (het dilemma) bij het liedje „Pere-Pere". 15) Bambang is in de wajang volgens Har- djowirogo een aanduiding van „een echte edelman uit de bergen", meestal een zoon van Ardjuno en een kluize naarsdochter, maar ook een geliefkoos de naam onder de Javanen. Volgens Pigeaud: betiteling van jonge mytholo gische heldenfiguur in de leertijd. 16) deh is een van die Bataviase nadruks- partikels in uitroepen als: Tarik deh Trek dan toch! ,7) djoget en menari (in groepen dansen) worden hier door elkaar gebruikt.' 18) De BP of Badang Pembina is een militai re vormings- en voorlichtingsorganisa tie, die op allerlei gebied wenken uit deelt, ook op dat van de verkiezingen. In Mörzer Bruyns' „Kamus Singkatan..." zijn enorm veel namen van verenigingen en functies opgenomen waarin pembina of pembinaan (vorming, voorlichting, opbouw) voorkomt. Truda was een pronte meid van twintig met een huid als glanzend eb benhout en een figuur als een string- bas. Het abon-haar droeg ze in ette lijke stijve vlechtjes die recht van haar hoofd afstonden als voelhorens. Op haar voorhoofd en jukbeenderen ver toonde de huid regelmatige littekens van kerfjes, vermoedelijk haar „stam- onderhorigheid" vermeldend, eer ze uit het binnenland naar de „beschaaf de wereld" was afgezakt. Ik vond haar mooi; wat je noemt „black-black sweet", of om het met onze moeders en tjangs te zeggen: item-item manis. Truda kon werken als een paard. Letterlijk, kon je wel zeggen want haar werktrant was woest. Je hóórde met een wie d'r bezig was aan de afwas of met sapoe-sapoe dan wel dweilen. Met erg veel glondangan, gloddakan en kedeboekan alsof ze aan het judo- en was. (Mams commentaar bestond uit twee woorden: djarané koemat.) Op die morgen van haar eerste werkdag kwam ze uit de badkamer de keuken binnenstampen. Zonder omslag pootte ze de emmers met kleren vóór ons neer op de keukenvloer (gom- brèngl!) en vroeg schallend: „Moet ik deze kleren allemaal eerst suigen mevrouw?" „Huh?" deden wij. Hoog torende Truda boven de banale em mers met vuile was, zwijgend, bijna nors op antwoord wachtend. A. boog zich voorover, woelend in de kleren gaf ze, instructies: „Deze moeten in die teil daar, en deze, en dezein die emmer aparthier is de Omo - ze pakte de Omo uit de gootsteenkast en reikte het aan Truda. Deze in de teil wel eerst weken ja Truda?" „Is goed mevrouw," zei Tru da die in de emmer hoeft niet gesoogd?" Er ging A. een licht op! „Neen, die hoeft niet," zei onze doch ter. Eerst toen Truda uit het gezicht en buiten gehoor was, durfden we te lachen. Hoe Truda aan die uitdrukking komt, denk je? Uit het Engels afgeleid en verbasterd, b.v. „Soak this clothes in that bucket". Logisch nietwaar. Vooral als je weet dat Suriname zo rond 1540 A.C. aan Engeland behoor de. Toen heette het land dan ook naar de eerste gouverneur, nl. „Willoughby- land". Vandaar. Lin Scholte Dit is Nieuw-Betawie, pardon, Djakarta, met zijn enorme Boulevard met wolkenkrabbers, met de wegen open naar Kebajoran en de Djakarta bypasses: naar West (Slipie) en Oost tot aan Priok toe met een nieuwe doorsteek naar het Zuiden. Dit is het hart van Djakarta als miljoenenstad zoals wij het nooit gekend hebben. Elke oude Anak Betawie wenst deze nieuwe stad echter gaarne alle succes en nieuwe bloei toe. Dat de GEEST van het oude Betawie nog lang niet dood is, bewijst dit artikel. 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1971 | | pagina 9