BIJ DE VOORPLAAT 't Carillon fcmi foinj De Krani en de Djongos uwetieróbedrijl Met z'n tweeën hebben ze hem weg gebracht naar het station. De krani en de kebon. Natuurlijk was het om de koffers en valiezen te helpen dragen. Maar voor wie zijn leven lang sjouwt, zijn die paar stukken barang „perkara ketjil", en is het „tabeh" mogen zeg gen aan de jonge toean een belang rijke gebeurtenis. Hoe dan ook, al was hij dan de jongste employé en was hij als boedjang maar meester van een heel klein ondernemingshuisje, voor de krani en de kebon was hij de aparte eigen „toean besar" met wie ze jaren lang hadden opgetrokken. De koning van hun wereldje, al had de toean be sar dit wereldje een „gat waar geen gat meer achter was" genoemd. Hier woonde „de hele mensheid" van kebon en djongos, en als je daar radja van kon zijn, dan had je het ver ge bracht in de wereld, hoor! Hij was de man, waar alle hormat uiteindelijk heen ging, en dat zij dus mee mochten om aan het stationnetje de laatste hormat vóór het vertrek te mogen brengen, was een eer waar je werkelijk pienter voor moest zijn om dat te kunnen be grijpen. Ah, het is bijna zo vér: de jonge toean besar is in de trein met een on gewoon mooi en wit pakean aan (ze zagen hem verder jaar in jaar uit al leen in verschoten khaki). En zijn ba- rang is in de trein. En de perron-, te vens stationschef kijkt ernstig op de wijzerplaat van zijn nikkelen horloge om het treintje precies op tijd te laten weggaan. Men dient heus te weten, dat al zijn stations klein en treintjes klein en stationschefs klein, de stipt heid van Sabang tot Merauke gewoon een universele wet was, die correct gehandhaafd hoorde te zijn. De stationschef fixeerde dus zwij gend en plechtig zijn horloge. En zelfs de toean besar werd er zenuwachtig van, want te deksel, deze man scheen werkelijk de macht te bezitten om de trein nooit te laten wegrijden en zijn hele „pulang perlop" grandioos te tor pederen! De laatste grapjes bestier ven toch wel op de lippen van Toean Besar en ook krani en djongos keken op het laatst wel ernstig. Toen, als bij ingeving, haalde de planter nog gauw even zijn fototoestel uit zijn tas en maakte deze laatste foto van zijn oude getrouwen, voordat de stationschef met een nodeloos door dringend „tjoe-wieieiet!" de trein op gang bracht. De toean besar liet zijn fototoestel zakken en keek voor het laatst naar zijn wegbrengers: de krani, ruig en verweerd als de alang-alang buiten het rubberbos; de djongos, be daard en zorgzaam als de koele ach tergalerij die de toewan elke middag weer gastvrij ontving met een frisse pyama, de sloffen, de Lifebuoy zeep en het grote glas ijskouwe kwast. Die zonder europees wuiven steeds klei ner werden. Het was allemaal opeens voorbij. En ook al was er alle kans op dat hij na zijn korte verlof weer deze onder neming toegewezen zou krijgen, de toewan had opeens een raar gevoel, een soort voorgevoel, waar hij later nog vaak aan denken moest: dat hij dit beeld voor het laatst gezien had - want toen kwam de oorlog en was dat hele wonderlijke Indische leven voorgoed voorbij. „Forever and ever. Zou het misschien daarom geweest zijn, dat hij sindsdien deze foto altijd het trouwst bewaard had en het vaakst her-bekeken? Ook al waren andere foto's uit zijn Indische tijd veel mooier? Van het sawahlandschap met de ber gen bij voorbeeld. Of van het prauw vaartje op de kali. Of van die vrolijke, drukke pasar?. O jé, in zijn verdere leven heeft hij veel knapper en veel belangrijker men sen leren kennen. Waarop je snoeven kon dat je hun portretten in je foto album had. Allemaal Europeanen ook, met wie je familie-, ras-, beschavings- of carrière-verwantschappen had. Die hij vaak kende bij voornaam en toe naam - en deze twee dienaren kende hij amper bij naam, zó vaak had hij ze alleen maar „djongos" of „krani ge noemd. En op de een of andere manier per sonifieerden zij waarden van een ho ger of diepgaander of blijvender bete kenis. Als dienbaarheid, die hoogste verdienste van de nobeler mens. Als Trouw en Broederschap en Bescher ming. Als op een dwaze manier een soort eerbewijs als van een medaille. Dat hij inderdaad als mens wat bijzon ders waard was omdat hij hun vriend schap had mogen hebben. Hoe vreemd. De ouwe planter zoekt tevergeefs naar wat anders op deze foto dat me morabel en verdienstelijk of mooi is. Maar vindt alleen perabotan (gereed schap) vooraan de baan, stoffig en verweerd door harde arbeid. En een paar dienstlantaarns (rood is pas-op; groen is légo!) en ver naar achteren zo maar klapperbomen die staan te zinderen in de zon. Een compositie van Indisch leven: arbeid en hitte. Het is de planter opeens alsof hij de hitte van de Indische middag ruikt, lees verder pag. 4, le kolom Tel. 33 72 57 Thomsonlaan 108 Den Haag Postgiro 1359608 Speciaal Atelier voor Indische sieraden in 22 EN 24 KARAATS GOUD Waarom duur kopen als U 't veel voordeliger kunt laten maken. Zware halskettingen Schakelarmbanden Slangenarmbanden Slangenringen Krintjing armbanden Briljanten ringen Briljanten oorknoppen Kabaja Spelden Trouwringen Sebelah rotan armbanden ALLES 22 OF IN 24 KARAATS GOUD. Official Dealer van: OMEGA-PONTIAC-TISSOT hor loges. GERO-CASSETTES en GERO- GESCHENKEN. ONAFH. IND. TIJDSCHR. 16e JAARG. No. 5 Pr. Mauritsl. 36, Den Haag - Telegramadres: Tong Tong DenHaag - Tel. 070-54.55.00/54.55.01 - Giro 6685 Uitgave: Publ. en Handel Mij Tong Tong N.V. Directie en Hoofdredactie: Tjalie Robinson. 2de Redacteur: G. H. Bartman, Willem Klooslaan 38, Eindhoven. Eind-redacteur: Ch. Manders Verschijnt de 1ste en 15de van iedere maand. Prijs per nummer f 1,25. Abt. Nederl.: kwart, 7, halfjf 13,75; jaar f 27,50. Abt. Europa: jaar f 33, Buiten Europa: jaar f 38, Abt. (per jaar en per luchtpost): Australië en Nw. Zeeland f 73,Indonesië f 68,Z.-Afrika en Z.-Amerika f 58,Canada en Ver. Staten f 48; Maleisië en India f 55,Suriname en Antillen f 48, ZOEKT OP BASIS VAN DE NUTTIGE ERVARIN GEN IN DE GORDEL VAN SMARAGD NIEUWE INTERESSEN IN NEDERLAND TE WEKKEN VOOR DE TROPENGORDEL. ïH De directie behoudt zich het recht voor hen die schadelijk geacht worden voor het welzijn van Tong Tong als abonnee te weigeren of af te ALLE ABONNEMENTSGELDEN ZIJN BIJ VOORUITBETALING VERSCHULDIGD. ADVERTENTIES KUNNEN ZONDER OPGAAF VAN REDENEN GEWEIGERD WORDEN 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1971 | | pagina 2