VOETSTAPPEN IN'N ANDERE WERELD
DONGENGAN VAN SI KLAAS
Kleur op bestelling
BLADVULLING
Een nare gebeurtenis na een waar
schuwing.
Mysterieuze belevenissen, zoals veel
beschreven staan in TONG TONG
hoeft men niet slechts in Indië te er
varen. Ook hier in Holland kan de
mens mysteries overkomen.
Het gebeurde in de maand november
1964, dat wij onze kleinzoon van 41/2
jaar moesten verliezen door een val
uit een raam van 6V2 meter hoog, welke
tot gevolg had de dood van het joch,
en hij werd in Roosendaal begraven.
In begin augustus 1966 werden wij
beiden (mijn vrouw en ik) door een
kennis uitgenodigd om op donderdag
18 augustus verstrooing te zoeken in
Blijdorp Rotterdam.
Twee weken voor die uitnodiging stap
te ik heel onrustig in bed en kon ik pas
tegen één uur 's nachts de slaap vat
ten. Zowat tegen drie uur die nacht
werd ik plotseling klaar wakker en zag
de kamerdeur opengaan en zag ik on
ze overleden kleinzoon voor het bed
staan. Met een duidelijke stem zei hij:
N.a.v. mijn "Haai en Krokodil-don-
gèngan op blz. 11 van T.T. 15/9-1971,
hierbij een samboengan daaraan: een
van mijn beste sobats, destijds Topo-
graaf, was eens op tournee in de Men-
tawei-eilanden-groep, west van Pa-
dang. Tijdens een rustdag zei hij tegen
zijn Ambonese mantri: "Zeg Oom, kan
jij vis voor mij vangen, zoals die op de
passar gister?"
Mantri: "Natuurlijk baas en U mag
de kleur van de gewenste vis tevoren
bepalen."
Mijn sobat dacht, dat zijn mantri
maar wat opschepte. Zij stapten in een
gevleugelde lippa-lippa (uitgeholde
boomstam met aan weerskanten een
bamboedrijver, om 't omkantelen te
voorkomen.)
Mijn sobat: "Hengel eerst een rode
vis, voor mij uit 't water."
1. De mantri pagaaide rustig voort,
terwijl hij scherp naar beneden keek.
2. Op een gegeven ogenblik stopte hij
de lippa-lippa.
3. Gaf met de roeispaan een klap op 't
water.
4. Liet toen heel kalm zijn geaasde
haak in 't water zakken en haalde
een
5. rode vis uit 't water.
En daarna op dezelfde wijze op ver-
"Opa, pas goed op Oma, voorzichtig
hé!!!" daarna verdween het joch.
Zo brak de 18de augustus 1966 aan
dat wij met onze kennis jolijt zochten
in de dierentuin Blijdorp en gingen
vanuit Breda met de B.B.A. huiswaarts.
Circa 7 uur 30 's avonds moesten wij
het dorp Oosterheide in. Die intree-
weg was erg hobbelig, doch mijnheer
de chauffeur reed er met een flinke
vaart overheen en werden de passa
giers behoorlijk van de zitplaatsen op
gewipt. Ook mijn vrouw, die op de
achterbank zat en geen houvast had,
werd de hoogte in geslingerd en kwam
zij om de val te breken met haar linker
hand op de vloer terecht en brak zij
haar linkerpols en arm. Hiervoor moest
zij vier lange weken in gipsverband
rondlopen en bezorgt die breuk tot
heden toe nog last.
Deze gebeurtenis en waarschuwing
van onze overleden kleinzoon had ik
in de wind geslagen en was de ver
schijning géén droom geweest. Men
kan dergelijke waarschuwingen nimmer
verwaarlozen in dit leven.
zoek een gele en blauwe vis.
Mijn sobat was betul stom-verbaasd
en U, T.T.-lezers, zal dit zeker als vis
serslatijn bestempelen.
En toch is dit slechts vissersambon-
nees, want de mantri zei: "Ini boekan
goena-goena baas. Mijn vader leerde
me dit in Ambon."
Hier volgt zijn zeer logische verkla
ring: als je een rode vis wil hebben,
roe je net zo lang, tot je onder in 't
water een
1. rode plek ziet liggen.
2. Dan stop je en
3. geeft met de roeispaan een klap op
't water.
Alle vissen vluchten dan naar hun
schuilplaatsen, d.w.z. uitsluitend rode
vissen vluchten naar hun rode plek.
De gele naar hun gele en de blauwe
naar hun blauwe plek.
Als je dus na die klap op 't water
je geaasde haak in 't water laat zakken,
kan je respectievelijk alleen maar een
rode, een gele of een blauwe vis van
gen. "Gampang seperti makan pisang
Ambon, Baas".
O. H. Kiliaan
vervolg "Brief uit Soerabaia"
posant 5-verdiepingsgebouw van de
Bank Negara Indonesia. Op Wonokro-
mo a/d kant van de weg naar Gunung-
sari is een modern Terminal, compleet
met verkeerstoren, loudspeakers en
wachtkamers etc., waar dagelijks hon
derden openbare motorvoertuigen in
en uit rijden. Een behoorlijke ontlasting
voor het busstation op Djembatanme-
rah, dat nu bestemd is voor noordelijke
richting.
Heb ik je al verteld, dat de electrische
tram verleden tijd is geworden? En
dat de rails eenvoudig bedolven wor
den onder het asphalt?
Jos
(Ir. Tönjes zag met ogen die europese
toestanden maatgevend vinden; Jos
met ogen die "veel slechter" gewend
zijn. De handvol goede wegen in heel
Indonesië kunnen (nogal logisch) niet
op tegen het wegenstelsel van b.v.
Nederland en Amerika, dat letterlijk tot
in de verste uithoeken perfect is.
We geloven direct dat Soerabaja en
Djakarta ultra moderne nachtgelegen
heden hebben, gelijk aan die in Europa.
Maar dat bedoelt de "gewone uitgaan
der" niet. Die denkt aan overal "een
aardig terrasje" of restaurantje naar
Europese maatstaven. Hier geldt ove
rigens het "ieder zijn smaak". Tjalie
en Lilian Ducelle b.v. kwamen vroeger
al "overal", maar wij hadden ook een
aparte sociale instelling (nu nog
steeds), maar daarom ook konden wij
Tong Tong maken...
ABONNEES AMERIKA
Tong Tong niet ontvangen of
beschadigd en U wilt gauw een
ander exemplaar? Bij Roy Stee-
vensz, 11543 Buell str., Santa Fe
Springs, California 90670 kunt U
er om vragen.
Naar Den Haag schrijven duurt
lang!
Een meisje van tegen de veertien, die-
renvriendin, bezat een grote witte kaketoe.
Op een dag lag ze weer eens ziek in bed,
de dokter kwam, sloeg de deken op om
haar te onderzoeken, en wie lag daar naast
haar? De kaketoe! Krijsend en proteste
rend tegen de vreemde man. En wat lag er
noq meer? Een ei!! Wat die dokter gelachen
heeft.
Ditzelfde meisje had ook een makke eek
hoorn. Op een keer kwam hij met een vaart
van een boomtaak af in de kamer geploft,
klom tegen de klamboe op en verschool
zich in de plooien, waar hij hijgend bleef
hangen. Een zwerm vogels fladderde wild
en nijdig tjetterend voor 't open raam, maar
durfde niet naar binnen. De badjing was
ongetwijfeld op roof uitgeweest in hun nes
ten. Nadat de vogels langzamerhand weg
getrokken waren naar hun nesten, sprong
de badjing in de vaste wastafel, ging onder
steboven aan de kraan hangen en laafde
zich aan de druppels met zijn rode tongetje.
14
