door een ventilator.
Ik weet dat mijn bijdrage maar gering
is, maar als alle huisvrouwen meedoen,
kunnen we nog heel wat bereiken om
onze aarde leefbaarder te maken voor
onze kinderen en kleinkinderen.
Chr. v. d. Beek-Beijnon
DE VERVUILING EN WIJ (2)
Heb gehoord, dat gekleurd toiletpa
pier vergif bevat.
Vraag en gebruik dus uitsluitend onge
kleurd papier. De leverancier, die
slechts gekleurd papier verkocht, deel
de ik het gevaar mee. Er ontspon zich
de volgende dialoog:
"Ik krijg het nu eenmaal van de gros
sier; die betrekt het van de fabriek."
"Als U blijft staan op het ontvangen
van kleurloos papier, krijgt U het. Als
de fabrieken merken, dat men geen
kleurtjes meer wenst, maken ze het
niet meer."
"Niks hoor. Ik geloof er niet in."
Ik ben van leverancier veranderd.
Ik gooi nooit meer koffiedik of thee
bladeren in gootsteen of toilet.
En vertel deze dingen rond waar ik
er maar de kans toe krijg.
A. Moll-Lips
DE VERVUILING EN WIJ (3)
Wat ik gedaan heb en nog doe tegen
allerlei vervuilingen? Helaas niet veel.
Ik hoop dat er één of meerdere inzen
dingen zullen zijn die mij in actie zullen
brengen.
De wereld is vies; niet alleen van
buiten maar ook van binnen. Misschien
is er ook wel een vuur- en zwavelregen
nodig, om de boel weer in evenwicht
te brengen.
Plantersvrouw
MET Z'N TWEETJES
Lichtblonde, 5-jarige tjoetjoek van
wie de blauw-groene oogjes toch de
Chinese overgrootmoeder verraden:
"Je kijkt boos Omaatje en ik ben echt
niet stout geweest!"
Oma's gezicht klaart al op: "Nee
hoor schatje, maar oma heeft zoveel
te doen, want de werkster komt weer
eens niet.
"Ook erg, doe jij maar de bedden,
ik zal het bad en de wastafels wel
doen! Lekker kliederen, maar de mou
wen van mijn vestje zal ik wel oprol
len!"
Gezellig zo met ons tweetjes. En al
les wordt inderdaad brandschoon.
De trotse oma,
L. Bauduin Fikenscher
BEGRIP ONDER DE VOLKEN
Van tijd tot tijd brand ik hier in mijn
Zwitserse huis een beetje menjan, naar
oud Indisch gebruik. Mijn grootmoeder
in Indie deed het, mijn moeder in Hol
land doet het nu nog en ik doe het in
Zwitserland ook.
Ik vind het een heerlijke geur. Het
zuivert de sfeer, zegt men. En onze
oude baboe Minah zei vroeger: "het
lokt goede dingen naar je toe, non".
Juist toen ik hier weer eens menjan
had gebrand, kreeg ik bezoek van m'n
buurvrouwtje, een rasechte Zwitserse.
Ze kwam even iets lenen. Nauwelijks
was ze binnen of ze snoof en snuffel
de. "Hm" zei ze waarderend, "een lek
kere spray heeft U, wat is het? Het is
geen dennenaalden of appelbloesem
geur".
"O," zei ik, "'tis iets Indonesisch."
"Aha, dacht ik al," klonk het ter zake
kundig. "Vreemde, exotische geuren...,
die gebruikte de Pasja van uw land
vroeger zeker om de haremdansers
wild te maken!"
Ik lachte maar wat schaapachtig,
dacht aan de "zuivere sfeer" die ik
hoopte te bevorderen en ik heb toen
verder niets, maar dan ook niets onder
nomen om meer begrip onder de vol
ken aan te kweken.
F.S.-G.
PASAR
Een paar indische vrouwtjes, terug
komend van de blandja op de pasar
Hobbemaplein, stapten van lijn 12 over
op lijn 2 (toen nog tram compleet met
controleur) waarin ik gezeten was.
Bedeesd zei één van hen tegen de
controleur: Als bij Beeklaan, wij moe
ten d'reit". Wil waarschuwen ja?",
waarop het joviale antwoord volgde:
"Komt in orde, oudjes".
Bij die halte, na een ferme ruk aan
de bel riep hij af: "Beeklaan en hier
alle ketimoen, djagoeng, lombok en
trassi uitstappen".
Later tegen mij, omdat ik glimlachte:
"Ach mijnheer, ik heb daar zoveel har
telijks en gastvrijheid ondervonden bij
zulke oudjes.
Hij bleek K.L.-er geweest te zijn en
geruime tijd op Java dienst te hebben
gedaan, nu weer werkzaam als con
troleur bij de H.T.M.
Botja Semawis
1 heard a voice from the infinite say:
"What did you do for your soul today?
Did you help the world sing a happier song,
Forgive some one who had done you wrong?"
"Did you help a stranger on Life's hard road?
Did you try to lighten another's load,
Restore the dreams to an empty heart,
Give a failure a brand new start?"
"Did you coax a smile to a tearful face,
Stand by somebody in disgrace,
Go out of your way for some wandering boy?
Did you build, when 'twas easier to destroy?"
I heard a voice from the infinite say:
"What did you do for your soul today?"
De moeite van lezen en kijken waard
"Don Camillo" op de tv was een opfrisser
van jewelste. Dagelijks een gesprek met
Hem en ook meteen antwoord krijgen, ik
zou minder tobberig zijn en heus minder
brokken maken geloof ik!
De Koninklijke Hofdansers uit Djocja o.l.v.
Sultan Hamengko Buwono IX waren fan
tastisch. Hebben dankbaar genoten van
dans en muziek, aloes, eerbiedwaardig. Al
leen jammer dat het op zo'n groot toneel
werd gebracht, het bleef voor mij te ver af,
hoop het onder de tropenhemel met alle
geur en sfeer nog eens mee te maken.
Ook van de Soendanese dansgroep ge
noten. Zoveel speelsere evenementen, voor
al de muziek hartveroverend. De wajang
voorstelling was een aparte belevenis. Toch
was de Djocja voorstelling mooier.
Stuivertje
De reis van onze koningin was fijn om naar
te kijken. Ik volg ook Payton place. Omdat
ik altijd weer hoop, dat er eindelijk eens
iets in gebeurt waarover de mensen kunnen
lachen.
Plantersvrouw
"Vlucht naar bevrijding", van Jon Cleary.
Het verhaal speelt zich in de astronauten
wereld af. Met alle spanningen in de ruimte;
ook bij de vrouwen die beneden moeten
blijven. Prachtig worden de karakters van
de hoofdpersonen beschreven.
Ik geloof dat ik 't boek zo boeiend vind om
dat 't gewoon is, eerlijk en menselijk. Om
met liefde je nachtrust aan op te offeren
maar ook om makkelijk even weg te leggen,
omdat je onmiddellijk weer "in" 't verhaal
bent, als je 't opnieuw ter hand neemt. Een
weldadig boek.
Plantersvrouw
"Calico Palace" Gwen Bristol.
Dit boek, zomaar eens in Leeuwarden ge
kocht als lectuur voor de lange terugreis,
bleek wat mij betreft, een schot in de roos.
Je zou het een historische roman kunnen
noemen, maar daarvoor is het eigenlijk een
beetje te populair geschreven.
Het speelt in het midden van de 19e eeuw
en behandelt de ontdekking van het goud in
Californië, en alles wat daarmee samen
hangt in de levens van de romanfiguren.
Volgens mij zijn de diverse karakters goed
getekend.
Alleen heeft alles tenslotte een "happy
ending" en dat is niet waarschijnlijk. Toch
heb ik van het boek genoten.
A. Moll-Lips
"Setenga mati" - Eliza Thomson
De persoonlijke ervaringen van Eliza Thom
son in de gevangenkampen tijdens de Japse
bezetting en daarna de bersiaptijd hebben
mij zeer geboeid.
J. N. Pfaff
21
