DE EINDSTREPEN
NA JOHANNES, NOSTRADAMUS EN DJOJOBOJO: DE M.I.T.
Het traditionele ernstige woord bij het naderend jaareinde
Waarbij wij zo eerlijk mogelijk de plussen en minnen van het afgelopen jaar
tegen elkaar opwegen om een zuiverder kijk te hebben op onze bestaanskansen
bij het begin van het nieuwe jaar
dit ernstige woord heeft dit jaar op
eens een nieuwe en verbijsterende di
mensie gekregen door de onthullingen
van de Club van Rome voor de TV. Die
deze jaarwisseling in een perspectief
zetten, waarover we alle voorgaande
jaren geen minuut gedacht hebben.
Dit perspectief heeft namelijk kort
en hard een aantal EINDSTREPEN ge
zet: alleen tot daar kunnen we denken;
alleen tot daar kunnen we hopen en
verwachten. Daarna niet meer.
Deze eindstrepen betreffen onze Rijk
dommen der Aarde, waarop al onze
beschavings-activiteiten zijn gegrond
vest. Kunnen zij ooit "op"? Daar werd
tot nog toe nooit over gepiekerd. De
bodemschatten zijn immers "onuitput
telijk"? Wie denkt over "op" gaan, is
gewoon een idioot!
DE EINDSTREPEN
Maar nu is eindelijk een groep bij
zonder pientere mensen, gesteund door
geweldige computers, namelijk de Mas
sachusetts Institute of Technology (al
gemeen bekend als MIT), serieus aan
het rekenen geslagen of alles inder
daad tóch wel "op" kan, en zo ja, on
geveer wanneer. Nog hoeveel duizen
den jaren gaat dit alles mee? De eind
cijfers zijn verbijsterend. De wereld
heeft nog maar voor:
20 jaar olie 14 jaar goud
17 jaar tin 25 jaar koper
17 jaar zilver 34 jaar aluminium
14 jaar aardgas 73 jaar ijzer
12 jaar lood 595 jaar steenkool
Wat?! Voormaar 20 jaar olie?!
Breekt dus voor onze kinderen al
gauw in hun jonge leven het moment
aan dat alle auto- en motorfiets-trans
port op slag ophoudt te bestaan? Lig
gen dan al die prachtige, op snelver
keer berekende rijkswegen doodstil en
verlaten? Zullen op de rivieren en
grachten de nijvere aken niet meer
varen met hun gemoedelijke tjukketjuk-
ketjuk? Zullen alle met motoren aan
gedreven industrieën tot stilstand ko
men? Worden al die fabrieken van
kunststoffen (plastic, nylon, die uit olie
komen), gesloten, en houdt op slag de
wereldhandel in kunststof-fabrikaten
op? Hoe is het in hemelsnaam moge
lijk!
Na het langdurige ijzeren tijdperk,
en het even langdurige koperen tijd
perk was nog maar nét het plastic tijd
perk aangebroken en over 20 jaar is
het al afgelopen!!
Er is behalve fantasie, ook helder
heid van geest, grote ernst en sterk
verantwoordelijkheidsgevoel voor no
dig om de volle omvang te beseffen
Dit is het ernstigste en belang
rijkste artikel dat ooit in Tong
Tong gestaan heeft. Daarom zult
U vermoedelijk halverwege al
niet -verder willen lezen. Maar U
zult het ééns tóch weten en
misschien zullen juist bij U ge
dachten kunnen rijpen, die voor
onze samenleving heilzaam zullen
zijn. Dus: lees!
Deze tekening heeft een tijd terug hij het
artikel "Zeedrift" gestaan, aan welk artikel we
onwillekeurig moeten denken als we lezen over
het jaar 2000. Hoe onheilspellend de voor
spellingen ook luiden, de witte vlinder van de
hoop is er altijd: dat alles toch niet zó har
zal verlopen als dit artikel schetst, of dat
er nieuwe inzichten van betere mogelijkheden
zullen opdoemen. Het is after all altijd de
Hoop geweest die mensen voorbij de grootste
moeilijkheden heeft gevoerd.
van alleen al déze ramp.Enorme cijfers
van werkeloosheid in de "olie-sector"
gaan al buiten ons berekeningsvermo
gen uit. En we durven nauwelijks te
beginnen aan nummer 2 op het rampen-
ranglijstje: over 17 jaar is alle aardgas
"opgesoupeerd". Te deksel: de leidin
gen zitten nét in de grond, de speciale
kachels en haarden nét aangeschaft
en we kunnen al die verbrandings-ap-
paraten al niet eens meer aan onze
kinderen nalaten!
Daarbij is het inzicht dat al deze
cijfers keiharde waarheid zijn, op zich
zelf al verlammend, want ze beletten
ons elke vorm van verder denken. Mis
schien daarom ook hebben we tot nog
toe niemand ontmoet met wie wij een
enigszins indringelijker gesprek konden
voeren over de catastrofale toestand
die aanbreekt naarmate het fatale jaar
2000 aanbreekt. En als we om ons heen
kijken en de krant lezen, merken we
dat al het leven "unverfrohren" even
stupide voortgaat. Mijnheer Biesheuvel
en mijnheer Den Uyl zitten elkaar nog
even vals in de haren. Evenzo al de
politieke partijen van Holland. Aan de
dagbladen verandert niets: men is nog
steeds op sensatie uit en ruziet en
twist alsof er geen vuiltje aan de lucht
is. Werkgevers en werknemers zitten
elkaar nog even kwaadaardig dwars en
geven geen duimbreed toe, ook al
weten wij dat de inflatie steeds erger
dreigt en het hele systeem van even
wichtige productie en consumptie al
lang in het slop is geraakt.
Aan de ene kant is het begrijpelijk
dat het leefpatroon niet op stel en
sprong verandert, aan de andere kant
tekent het wel héél duidelijk hoe we
ons met geen mogelijkheid kunnen her
oriënteren en domweg automatisch
verder leven langs de slootjes van gis
teren en eergisteren.
PESSIMISME OF VERZIENDHEID?
Hoe is de universiteit in Massachu
setts er eigenlijk toe gekomen om aan
het rekenen te gaan?
Omdat een groot aantal geleerden -
extra waakzaam geworden door de
steeds erger wordende milieu-vervui
ling - in de laatste jaren steeds onge
ruster werd over de ontwikkeling
van onze beschaving en tenslotte de
22
