Twee mooie boeken om 1972 mee te starten
GENEZEN ZONDER DOKTERS
Het loon van de angst
Dit boek heb ik direct in vele opzichten zó "steengoed" gevonden dat ik het
cadeau heb gedaan aan twee Tong Tongers, die ik bijzonder waardeer omdat
ze dwars door alles heen zo kalm Indisch zijn gebleven en omdat ze allebei van
de natuur houden. Het zijn Gerrit Bartman en Jan Weites.
Het boek is "Mensen en Kruiden" van
Maurice Mességué, "heelmeester van vele
groten der aarde", zoals op het omslag
staat, samen met het portret van Mességué,
die zelf zegt dat hij "een echte schurken-
kop heeft", omdat hij zeker weet dat hij
Moors bloed in zijn aderen heeft. Trouwens,
zijn grootvader had als soldaat in Algerije
geleefd en hield nooit op van die tijd te
vertellen, en mede van hem heeft Messé
gué zijn onstilbare "zwak voor Spanje,
voor het zuiden, de zon". Als hij naar Noor
wegen of Zweden gaat, wil hij maar één
ding: terug! Maar als hij naar Spanje, Por
tugal, Marokko gaat, heeft hij zin er te
blijven wonen.
Kortom: net als wij, Indischgasten, dus
die zich ondanks alle heerlijkheden en vei
ligheden hier toch altijd min of meer gast
blijven voelen! Als ik dit lees en besef dat
Mességué al zó lang zijn Moors bloed ach
ter zich heeft, dat hij het zich niet kan her
inneren, ("de Mességué's bewonen al meer
dan 450 jaar dezelfde grond!"), maar noch
tans nog steeds het type heeft van een
echte "Marokkaanse Indo" en "teroesdóór"
naar het Zuiden en de zon verlangt, denk
ik even met weemoed aan de vele kinderen
van Indische komaf die later een onbegre
pen maar onstilbaar verlangen naar het
Zuiden, de zon, zullen hebben. En waarvan
men vermoedelijk alleen kan zeggen dat
ze "niet goed snik" zijn!
Enfin, ook Mességué's vader viel in het
dorpje waar ze woonden "uit de toon. In
tegenstelling tot al de boeren uit die streek
was in zijn dorp en er ver buiten, een soort
dandy op een Engelse gravure. Hij gebruikte
een servet bij het eten; zijn handen waren
klein en zacht".
Maar wat nóg curieuzer was: hij was een
amateur plantenkenner, die middeltjes wist
voor allerlei kwalen en dus zeer gezien
was in zijn dorp en ver buiten,een soort
doekoen dus. Van hem erft Maurice deze
gave. En meteen de eerste "vak-scholing",
want Papa Mességué neemt zijn zoon op
alle wandelingen mee en leert hem vele
geneeskrachtige kruiden kennen. Deze lief
de voor kruiden bleef Maurice ook trouw,
toen hij als scholier op een kostschool door
zijn armoede veel onaangenaams moest
ondervinden, maar elke minuut vrije tijd
gebruikte voor nóg meer wandelingen bui
ten en door het systematisch ordenen van
zijn materiaal.
Door allerlei merkwaardigheden heen
groeit Maurice toch doelbewust op naar
het kruidendokterschap en krijgt vroeg al
zelfs klanten, ja zelfs zieke doktoren tot
patient! Zijn roem verbreidt zich meer en
meer, wat o.m. ook ten gevolge heeft dat
hij tweemaal een proces aan zijn broek
krijgt wegens het "onbevoegd uitoefenen
van de geneeskunst". Maar toch blijft zijn
roem dóór groeien totdat hij ook ver in het
buitenland bekend is en vorsten, ministers
en andere beroemdheden zijn hulp inroepen.
Het boek is vlot geschreven als een dag
boek. En net zo eerlijk. Wat vooral treft is
dat Mességué geen enkel geneeskrachtig
kruid of geneesmethode geheim houdt, zo
dat U zichzelf helpen kunt, als U de krui
den leert kennen. Tussen twee haakjes: in
de eerste week van April is op de Floriade
in Amsterdam ook een "apothekerstuintje"
waar allerlei kruiden levend aan de be
zoeker getoond worden. Ik ga vast!
En alsof hij al niet royaal genoeg is ge
weest met zijn kennis het hele boek met
beroemde gevallen door, geeft Mességué
aan het slot nog overzichtelijke tabellen en
indelingen, zodat zijn biografie voor ons
van net zoveel waarde is als het beroemde
boek van Mevrouw Kloppenburg-Versteeg!
Toegegeven: sommige planten hebben re
gionale namen of zijn alleen in Zuid Frank
rijk alszodanig verkrijgbaar. Zo zocht ik
tevergeefs naar de identiteit van de door
Mességué genoemde "zwaluwwortel", maar
gaf Mellie Uyldert me de gewenste inlich
ting: het is hier bekend als "stinkende
gouwe" Alweer geleerd!
Wie er belang in stelt: het boek is bij
ons verkrijgbaar voor 22,50 2,
porto. En wie héél ver vooruit kijkt, koopt
het boek óók voor een nageslacht, want
als straks "De Eindstrepen" dichterbij
komen, zal de behoefte groeien aan de Na
tuur als beste kameraad
De schok der Toekomst
Van een heel ander soort is het boek
"Toekomstschok" van de Amerikaan Alvin
Toffler en kost 19,50 f 2,— porto.
Wie "De Eindstrepen" in het Kerst nummer
gelezen heeft, zal zeker geinteresseerd zijn
in de vele ontwikkelingsverschijnselen in
de maatschappij in het verleden en heden,
en soms ook in de toekomst. Als een chi
rurg heeft Alvin Toffler daarbij het mes
gezet in een groot aantal structuren en
infra-structuren en in ontwikkelingen die
ons alleen oppervlakkig bekend zijn.
Om U een idee te geven van de veelzij
digheid van deze onderzoeker, geef ik
hierbij een aantal hoofdstuk-titels:
Tijd en Verandering, Onderaardse steden,
de weggooimaatschappij, de modegrilma
chine, zelfmoordenaars en lifters, Migratie
naar de toekomst, De stem van de dolfijn,
de bedreiging van de liefde, Motorrijders
en intellectuelen, transistors en sex, de
dood van de technocratie, enz. enz.
EjJ/rwi"® cp,hmw-lp ,h
„Wij krijgen het loon van de angst.
De angst van politici, vakbondsleiders
en ook werkgevers om precies te zeg
gen waar het op staat," aldus drs. S.
C. Bakkenist, voorzitter van het Ver
bond van Nederlandse Ondernemingen
in een ongewoon felle rede eind 1971.
„Het was de laatste tijd voor iedereen
duidelijk", zo zei hij, „dat de economie
aan het afglijden was en dat dit zo niet
door kon gaan. En toch werden in het
parlement steeds nieuwe uitgaven ge
vraagd en verkregen. En toch werden
in de loononderhandelingen steeds
hoge loonsverhogingen gevraagd. En
toch werden er bij de verkiezingen
weer vele beloften gedaan."
Tong Tongers die regelmatig het kranten
en TV-nieuws volgen, kennnen de heer
Bakkenist wel van de vele besprekingen
tussen de ondernemers en de werknemers.
Hij is de man "die de werknemer niets
gunt" wordt graag gezegd. En de hele
economische toestand wordt in dit eeuwig
verdeelde volk alweer in blinde pro's en
anti's gescheurd, waarbij- al bij voorbaat
steeds vaststaat wie er altijd liegt en wie
er waarheid spreekt. Punt. Er zijn dus mas
sa's mensen die niet willen geloven wat de
heer Bakkenist zegt, zelfs al leert de eigen
waarneming de duidelijke waarheid.
Een andere omstandigheid is dat als er
bezuinigd moet worden, niemand eraan
geloven wil. Dus blijven allemaal samen
ageren voor meer, meer, meer. En dan maar
wachten natuurlijk tot de grote BLEDOS!
volgt
Intussen gaat het geruzie in Kabinet en
Kamers op gewoonweg krankzinnige wijze
verder en remt ALLE gezonde vordering.
Elders lezen wij dat
bij de begroting van Verkeer en Water
staat liefst 21 amendementen werden
ingediend. Bij CRM 51 moties en amen
dementen (minister Engels nam niet
eens de moeite deze te bestrijden) en
bij Buitenlandse Zaken 16. Volgens
deskundigen zullen de drie linkse par
tijen bij de begrotingsbehandeling in
totaal ongeveer 200 amendementen in
dienen.
Geen wonder haast, dat dit soort "rege
ren" scherp werd gehekeld door de com
munist Bakker. Men weet dat elk volk met
een verknoeide democratie eindigt bij het
communisme. Wel, Nederland is in elk ge
val braaf op weg!
*>t\ V
Af en toe leest men geboeid verder,
andere keren komen zoveel nieuwe onder
werpen en inzichten tegelijk op ons af
stormen, dat wij alleen stapvoets verder
kunnen gaan met een potloodje in de hand.
Pas als men dit boek leest, beseft men dat
hoe compleet de dagbladen ook lijken
vele belangrijke stromingen totaal aan onze
aandacht ontsnappen. Zelfs al is dit boek
misschien té veelzijdig voor onze kennis,
we voelen er ons rijker door en met meer
doorzicht in de toekomst, die zich zeker
voorbij vele Eindstrepen uitstrekt voor de
Enkelingen die het juiste doorzicht hebben.
T.R.
8
