*3n de Ixoge 3^Ctapperboom
WELKOME GASTEN
De tuinman van de Kalief
van Bagdad en de dood
15
Na de wonderlijke pisangboom van de
fam. Klumperbeek in Wageningen nog een
belangwekkend tropisch gebeuren, zomaar
in een huiskamer. Dit keer is het de heer
Philippus in Amsterdam die met zijn twee
angstwekkend hoge klapperbomen de aan
dacht van alle natuurvrienden vraagt. Hoe
hij aan die bomen gekomen is? Hij ont
moette een Indonesiër bij een buurman,
aan wie hij terloops vroeg: "Ach als U
weer naar Indonesië gaat, brengt U dan
voor mij een klapper mee die ontkiemd is?
Zo'n kleintje maar." De vriendelijke Indo-
nesier beloofde het en warempel, na een
paar maanden kwam hij aanzetten met
twee ontkiemde klappers. Door de lange
reis waren de loten intussen al aardig op
geschoten, 60 cm. hoog. Mijnheer Philippus
erg blij met zijn klappertuin. De brenger
vertelde nog hoe ze hem in Tandjoeng
Priok hadden uitgelachen omdat hij zulke
"oleh-oleh" meenam voor Hollandse vrien
den. Hebben wij toen in Indië ook niet om
de K.L.-ers gelachen die van alles en nog
wat naar Holland sleepten?
De klapperbomen zijn intussen 6 jaar
oud. Ze blijven groeien en bladeren krijgen
die, zoals U zelf op het plaatje kunt zien,
telkens groter worden.
Moeten ze straks naar een tropische
kas? "Ik zal ze zo missen" zegt mijnheer
Philippus, "hoewel ze ons ook wel een
beetje soesah bezorgen, want de kamer
moet op temperatuur gehouden worden, de
kachel blijft aan, ook al zou hij voor ons
gevoel wel uitmogen. Maar dat hebben we
er voor over, want waar kun je hier in
Holland, terwijl je aan tafel zit, boven je
hoofd klapperbladeren zien?" En dan met
een lachje om de herinnering: "Hoe vaak
heb ik als kwajongen niet in zo'n klapper
boom gezeten. Nooit geweten dat ik tien
tallen jaren later, notabene in Holland, nog
eens op twee zou moeten passen en ervoor
zorgen dat ze niet doodgaan!"
Zo ziet U, de wonderen zijn de huiskamer
nog niet uit. Stel je voor dat mevrouw
Philippus eens haar gasten zal moeten
waarschuwen: "Gaat U liever niet hier
zitten, de klappers zijn rijp, er kan elk
ogenblik een afvallen!"
Wat mij betreft, ik heb er een bondjol
voor over!
Lilian D.
ABONNEES AMERIKA
U kunt uw abonnement per check
betalen aan onze agent Roy
Steevensz, 11543 Buell str. Santa
Fe Springs, Calif. USA 90670.
Gemakkelijker, vlugger en voor
deliger (geen incassokosten voor
ons!).
In de havens van de Pacific van de U.S.
komen af en 'toe ook Indonesische oplei
dingsschepen binnenvallen voor scholing
van diverse leden van de bemanning. Het
duurt dan niet lang of Indische Amerikanen
zijn ontdekt en er ontstaan allergezelligste
pertemuans. Zo lazen wij dat toen een
Indonesisch smaldeel de haven van Long
Beach binnenliep, er al gauw contact ont
stond met de bemanning door de Indisch
man Verduyn Lunel. Het duurde niet lang
of een kleine karavaan van twaalf Indische
auto's kwam een groot aantal bemannings
leden zonder onderscheid van rang afhalen,
die verdeeld werden over een aantal ge
zinnen om een gezellig weekend te hebben
in den vreemde. Aan deze visite denken
allen nog steeds met plezier terug,
want er werd allergezelligst geconverseerd
in drie talen en natuurlijk met veel gusto
geschranst van enorme rijsttafels, waar
voor wie het wilde ook met de handen
gegeten werd (zoals U weet het oudste
bestek ter wereld)!
Menigeen die dit hoort uit Amerika,
vraagt zich af waarom zoiets niet mogelijk
is in Holland, terwijl hier toch maar even
zeven duizend Indonesiërs wonen! Aan In
donesische en Indische hartelijkheid ont
breekt het ook hier beslist niet, maar die
verduivelde stijfheid en vormelijkheid zit
blijkbaar iedereen in de weg.
Op een dag verscheen de Tuinman van
de Kalief van Bagdad heel overstuur voor
zijn heer. "O, grote Kalief, ik, als Uw ne
derige dienaar, heeft U nooit om een gunst
gevraagd, daarom, o, grote Kalief, vraag
ik U vandaag, of ik direct weg mag gaan."
De Kalief vroeg verwonderd: "Beste man,
wat is er aan de hand? Ik heb je altijd goed
behandeld, en ik ben heel tevreden over je.
Waarom wil je opeens weg, wat heb ik je
aangedaan?"
"Mijn Heer," sprak de tuinman, "U bent
een rechtvaardig mens en moge Allah U
zegenen. Maar, o grote Kalief, toen ik van
ochtend in de tuin aan het werk was, ont
moette ik plotseling de dood daar en ik
weet zeker, dat hij me komt halen. Als U
echter mij Uw snelste paard leent, dan kan
ik naar Basra vluchten, waar ik familie heb
wonen en waar ik vanavond dan al zal zijn
aangekomen en daar zal de Dood mij dan
niet vinden." "Goed", sprak de Kalief, "als
je denkt, dat het je zal redden, ga dan
maar."
En zo snelde de tuinman weg, op weg
naar Basra. Toen ging de Kalief in de tuin
wandelen en kwam daar ook de Dood
tegen.
"Dat is me ook wat moois," sprak de
Kalief, "heb ik zo'n goede tuinman, jaag je
hem de schrik op het lijf en nou is-ie
weggelopen."
"O, waardige Kalief," sprak de Dood, "ik
ben naar de aarde gezonden om een mens
te halen, en toen ik hier op aarde aan kwam,
kwam ik voorbij deze mooie tuin en deze
beviel me zo goed, dat ik er even ging uit
rusten. Maar wie beschrijft mijn verbazing,
toen ik hier de man tegen kwam, die ik
vanavond in Basra moet halen."
Vrij naar het Arabisch
(Ingez. door Wally.)
