'S AVONDS VERMOEID NAAR BED?
GEEN ENERGIE?
VITALE POSITIEVE GEZONDHEID
VOOR MAN EN VROUW
OUDE EN JONGE DJAGO'S
Dit nieuwe, natuurlijke antwoord kan voor u de oplossing zijn.
„L'ÉCOLE DU CITOYEN"
RECTIFICATIE
DE HERRIJZENIS
Als u 's avonds oververmoeid bent,
geen energie meer bezit, kan dat be
tekenen, dat u de natuurlijke vitaminen
nodig hebt, zo noodzakelijk voor de
juiste bloedtoevoer naar de spieren
van het lichaam en naar de hersenen.
Neem daarom Aktief Capsules. Deze
combineren hoge concentraties van
tarwekiemen (de rijkste bron van
„groei"- en ,,energie"-vitaminen) met
andere natuurlijke vitaminerijke con
centraties. Aktief Capsules zijn smaak
loos, werken niet gewoontevormend.
U zult verbaasd staan over de invloed
van Aktief Capsules op uw energie
en welzijn. Begin vandaag nog met
Aktief Capsule1;. Verkrijgbaar bij apo
theker en drogist, f 3,90 per kuur.
Dezer dagen in een tijdschrift gelezen
dat volgens de filosoof Jean Fourastié niet
welke filosofie of religie ook, maar de
straat de hedendaagse burger vormt: "La
rue est l'école du citoyen." Wie mijn pieke-
rans kent, weet dat ik dit al gezegd heb
(o a. met een citaat van Henry Miller) toen
ik als straatslijper door Djakarta's straten
zwierf (in 1947).
Wie echter de Europese straten kent met
zijn krankzinnige auto-geros, de gesloten
gevels met de deuren-met-belletjes en het
volslagen ontbreken van élk normaal men
selijk leven (alles is keurig en fatsoenlijk
in confectie gehuld) dan alleen in het haas
tig elkaar voorbij gaan, beseft dat de lege
straat ook de lege ménsen vormt hier.
Welk een verschil met de Aziatische
straten, die letterlijk uit hun trottoirs bars
ten van alle denkbare vormen van kleding
en zeden en rassen en talen en leven!
Waar men, zittend op de trappen van "De
Harmonie" in al zijn vergane glorie, een
hele dag de meest uiteenlopende avonturen
aanschouwt en de verrukkelijkste schotels
en dranken proeven kan! Tjobah in Chol-
lan. Als niet teroes bètjèk! Asal tida djadi 1
blok ès
In mijn artikel "Kerstmis in Kesilir" heb ik
twee populaire figuren in het kamp abusie
velijk verwisseld, aldus abonnee W. E. Gras
huis.
Ik schreef daarin, dat Dr. van der Sleen de
kamparts was, maar dat is niet zo.
Dr. van der Sleen was doctor in de geologie
of botanie, die in het kamp lezingen hield
over zijn reizen en wederwaardigheden. Als
"upah" vroeg hij dan een grote portie erw
tensoep of nasi goreng van de barakbewo
ners.
Hij was het wel die op Kerstnacht met de
tjikar van Kesilir naar Sanggar kwam rijden,
maar de aanduiding "kamparts' is dus fout.
Ik kan niet op de naam van de populaire
kamparts komen, maar hij liet zich wel door
alle bekende slangensoorten bijten om
immuum te worden tegen slangenbeten. De
rest van het verhaal is dus juist, alleen de
naam "van der Sleen" niet.
Over het dierbare voorschottensysteem
in het oude Indië zijn natuurlijk heel wat
grappen gemaakt. Eens, toen al tijdens de
politionele acties op vele wijzen het herstel
van de landbouw door het Bestuur werd
aangemoedigd, was er in een dessa ergens
in Oost Java een rapat van tani's uit de
omgeving onder leiding van de resident.
Deze bracht zelf het voorstel te berde
of men niet met voorschotten het herstel
sneller op gang kon krijgen. Natuurlijk
niet over de hele linie, maar alleen voor
hen die er zelf om zouden vragen. Maar
daar had snijvelder Pong Pieters bezwaren
tegen.
"Adoeh, Residen! Ze neem alleméél. U
weet maar niet. Tjoba U neem holle bamboe,
U steek in de grond van kerkhof. En dan U
sreeuw d'r in: "Perskooootü" Bangoen de
hele koeboeranl..."
Zoals men uit het vorige nummer
weet, hebben de jonge jazz-minnaars
van "The Roaring Twenties Club Breda"
via Tong Tong contact gezocht en
gekregen met de Indische jazz-
wereld van de (ook voor Indië!) Roaring
Twenties. We geven even een indruk
van de vorderingen:
De reacties op het "Indië Project"
zijn tot nu toe boven enige ver
wachting. We hebben inmiddels
met het tijdschrift "Doctor Jazz"
(HET blad voor de Classic Jazz
-"fanatici"), waarmee we goede
contacten hebben, een overeen
komst bereikt, zodat het "Indië
Project" nu officieel de geschied
schrijving van de jazz in Indië kan
brengen. Wij publiceren uit de
binnengekomen reacties een reeks
artikelen en zowel Doctor Jazz als
de Chronicle trachten zoveel mo
gelijk gegevens te verzamelen.
"Doctor Jazz" zal dan uiteindelijk,
samen met ons, het geheel samen
vatten en er een echte "jazz-ka-
lender van maken.
Uit de binnengekomen reacties
van de heren H. van den Brink en
Ch. Overbeek Bloem kunnen wij
het eerst putten voor een artike
lenreeks van het "Indië Project".
Uit beider brieven is op te maken,
dat de heer Mackenzie zeer be
langrijk is geweest (de "Indische
Eddie Lang"), maar hoewel aange
schreven, heeft deze nog niet ge
reageerd. ("Mack was de brief
kwijtgeraakt, maar we hebben
hem natuurlijk direct weer "ge-
samboengd"! - Red. TT). Overi
gens is mij gewezen op een voor
ons zeer belangrijke artikelenreeks
in Tong Tong, n.l. Music Makes
Me, gestart op 15 april 1960, 4e
jaargang, nr. 19, blz 8. Het eerste
artikel ging over de heer Over
beek Bloem, die het mij ter leen
heeft opgezonden. Misschien kunt
U mij helpen aan exemplaren van
Tong Tong met deze artikelen
reeks
We hopen dat nog meer lezers, die
bijzondere herinneringen hebben aan
Indische jazz-bands of spelers in die
bands, hun herinneringen willen sturen
naar: Rob Cremer, Prins Frederiklaan
7, Breda.
After all zijn deze jongelui de eersten
van de volgende generatie, die ons
verleden (ook al is het "maar" van de
Jazz) de moeite waard achten om te
bestuderen en te preserveren. We zijn
werkelijk benieuwd wie de volgende
geïnteresseerden zullen zijn. Letter
kundigen, historici, sociologen, natuur
kundigen?
Zoals U weet zijn in de V.S. en in
Engeland een aantal universiteiten, die
officieel als abonnee van Tong Tong
zijn ingeschreven. Daarentegen distan-
ciëren nog steeds de universiteiten in
Nederland zich even officieel van
Tong Tong. We dachten dat alleen
kleine mannekes last hadden van kolo
niale voorzichtigheid!
Maar misschien is in hun zeerge
leerde ogen Tong Tong "tóch maar
niks" en was ook Indië "toch maar
niks". En zoekt men het zoals gewoon
lijk bij stijfgefrakte en hoogbehoede
wetenschapsmensen. Het zal niet de
eerste keer zijn in de Nederlandse we
tenschap dat men het simpele en evi
dente voorbij zag in de jacht op theo
retische en gediplomeerde kennis
die vaak totaal_verouderd en buiten het
werkelijke leven bleek te zijn
7
