PAARD opgemerkt: "Uit historisch oogpunt, is de naam Makassar juister dan Udjung Pandang". Volgens Hamzah was eeuwen her de naam Makassar onder Aziatische en Europese handelaren reeds bekend en wel als een drukbezochte handelsstad en havenplaats. Zoals U weet, hebben de Hollanders in 1614 Malakka moeten overdragen aan de Engelsen, waardoor Makassar als een transitohaven begon op te komen. Buitenlandse handelaren konden nu hun specerijen rechtstreeks en zelfs voor billijker uit de Molukken (Indonesisch: Maluku) betrekken. De haven van Makassar werd derhalve verstrekt door de aanbouw van een reeks van versterkingen, waarvan de voornaamste de Benteng Somba Opu, letterlijk: Vorst "Opu" Fort, was, omdat Makassar de residentie werd van de vorsten van Gowa. Dit fort werd boven dien nog eens extra beschermd door enkele andere fortificaties, alle met het front gekeerd naar de zee om eventuele vijanden een "warm" ont vangst voor te bereiden. Ten Noorden «-an de Benteng Somba Opu waren de Benteng Udjung Pandang en het plaats je Tallo gelegen; ten Zuiden hiervan waren de Benteng Pennakkukang en het plaatsje Barombong te vinden. Ten Oosten van de Benteng Somba Opu stonden resp. de Benteng Anak Gowa en Benteng (Kale) Gowa. Op grond van 't Verdrag van Bunga- ja van 18 november 1667, moest de Benteng Udjung Pandang worden over gedragen en bezet door de Hollanders. De naam Udjung Pandang was aan dit fort gegeven, daar het was gelegen in het dorpje Udjung Pandang. De Hol landers hebben dit fort later herdoopt in Fort Rotterdam, omdat Rotterdam de geboorteplaats was van Admiraal Speelman. Bovengenoemd verdrag was o.m. getekend door Sultan Hasanuddin, die intussen nog een poging heeft ge waagd om weerstand te bieden aan de Hollandse heerschappij. Maar hij werd verslagen door troepen, welke Speel man had laten aanrukken uit Batavia (Djakarta). Dit Fort Udjung Pandang en de kam- poengs daaromheen staan bekend on der de Boeginezen, tot op de huidige dag, als Djuppandang, terwijl de Ma- kassaren de benaming Djumpandang hiervoor prefereren, welke men heeft te zien als een samentrekking van Udjung Pandang. Uit historisch oogpunt is het, volgens Hamzah, juist vanuit Udjung Pandang dat de Hollanders vaste voet konden verkrijgen over geheel Zuid Celebes en dat hun verdeel-en-heers politiek in 1905 kon worden geexpandeerd d.m.v. hun expedities tot de streken Gowa, Bone, Wadjo, Soppeng, Sidenreng, Suppa, Sawitto en Luwu. "Sedertdien", zo besluit Hamzah zijn commentaar, "is praktisch het gehele gebied van Sula wesi Selatan door de Nederlands-In dische regering gekoloniseerd". Met andere woorden, m.i. houdt het commentaar van Hamzah Daeng Man- gemba in, dat het beter is om zich aan de naam Makassar te blijven vast klampen dan deze te wijzigen in Ud jung Pandang, omdat men anders ge neigd zou zijn te worden herinnerd aan het feit, dat de Hollanders vanuit Ud jung Pandang de rest van Sulawesi hebben veroverd. Alhoewel volgens het "Antara" nieuwsbericht van 10 november 1964, de naam Djumpandang officieel in ge bruik zou worden gesteld op 1 januari 1965 is dit niet geschied!!! God weet waarom! En bovendien, de officiële naam is niet Djumpandang geworden, doch Udjung Pandang op grond van Regeringsbesluit No. 51 van het jaar 1971 en wel met ingang van 1 septem ber 1971. Ergo, de Stadsgemeente Ma kassar is nu dood (of hij zacht en kalm is overleden kunnen we van hieruit niet beoordelen). De Stadsgemeente Makassar is thans officieel geworden Kotamadya Udjung Pandang. Het Re geringsbesluit stipuleert verder dat met ingang van bovengemelde datum de Kotamadya Udjung Pandang zal wor den vergroot met 10 desa's uit het Re gentschap Gowa, 5 uit het Regentschap Maros, 3 uit het Regentschap Pang- kadjene alsmede enige eilandjes. Ik weet niet of gevolg zal worden gegeven aan de stem van Hamzah, m.a.w. of het Vox populi, vox Dei nog opgeld doet in deze moderne tijd, of dat het Vox diaboli, de stem des dui vels, de boventoon voert. Anyway, let us say in concert with Shakespeare "What's in a name"! Een broer van de Vorst van Gowa, Sjeik Jussuf, geboren in 1626 was een doorn in het vlees van de V.O.C. in 1683. Hij leidde toen namelijk een op stand van Moslems op Java tegen de Hollanders. Het Dagregister van Bata via geeft een schilderachtige beschrij ving van de invloed welke deze pries ter had op zijn volgelingen. Hij ging in 1646 naar Bantam (thans, Banten ge noemd) op Java, waar hij de Islamie- tische leerstellingen verkondigde on der de Javanen. Hij huwde een dochter van de Bantense Sultan Agung. De Hollanders hebben hem gearresteerd, eerst in het Kasteel te Batavia, maar omdat ze bang waren voor zijn volge lingen, werd Jussuf later naar Ceylon overgebracht. Ook hier bestond de kans dat hij door zijn volgelingen zou worden bevrijd en teruggevoerd naar Makassar. De Hollanders hebben hem toen in 1694 naar de Kaap in Zuid-Afri- ka verbannen. Hij overleed in 1699 en werd begraven te Zandvliet aan de Kaap. Zijn familie werd in 1704 terug gezonden naar Makassar. Volgens ver halen, welke de ronde doen onder de Indonesiërs van Makassar tot op de huidige dag, moet Jussuf's graf in Ma kassar liggen. Blijkbaar hebben lieden verteld dat Jussuf zich bevond onder de teruggezonden "bannelingen". Het eigenaardige is evenwel, dat ook de bevolking van Banten een soortgelijk verhaal opdissen, ze vereren namelijk een graf, waarin het stoffelijk overschot van Jussuf moet liggen. Ada 2 sadja di-lndonesia inil Tijdens een bombardement op de spoor weg in Siam werd een trein vreselijk ver nield. Behalve de locomotief o.a. ook een wagon, waar een paard stond van de een of andere hoge Japanse Piet. De volgende ochtend kwamen een paar Jappen, om hun paard een begrafenis te geven, doch 't hoefde haast niet meer, want de P.O.Wers hadden èl wat vlees was, netjes weggesneden en in hun soep gedaan. Wat overbleef, was alleen een bloot ge raamte! Er zijn er vermoedelijk niet veel, die zich het OUDE Hotel Homantt in Bandoeng kunnen herinneren. Dus voordat het pompeuze basalten blok van later er kwam. Dit hotelletje was ruim en wijd met een echt Indisch karakter: ruime voorgalerijen (geen halls) en galerijtjes voor elke kamer. Logeren was thuis zijn! 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1972 | | pagina 9