HERKENNING
De zeer grote familie Thomson
N.a.v. T. Rs. "niets bijzonders te zien" bij de voorplaat van T.T. 15-3-1971 hierbij mijn sam-
boengan:
„Toen Froeher" was er inderdaad rustieke ONGEKUNSTELDHEID. In 1955-56 echter kwamen
er zoveel dagjesmensen, dat overal eettentjes verrezen om al die hongerige luidjes te bevredigen,
foto 1: gezelschap wachtende op de bestelde satee, die de kok (compleet met witte muts op de
achtergrond) nog bezig was te bakarren.
foto II: moderne genoegens2 kleine platformen drijvende op lege drums
Dus helaas geen rustieke ongekunsteldheid meer, maar gezellige lekkere ramee-ramee, tn.a.w.
genoegens van andere waarde.
Boleh djoega-lab.
O. H. Kiliaan
Complimenten van de familie
Iedere drie maanden kwam de accoun
tant op de onderneming, om de boeken
en de kas te controleren.
"Hallo...hah Pieters, ja, met Jansen.
Goede morgen! Zeg, moet je horen.
Ik krijg plotseling vanmiddag de boe
kenman en ik zit met een tekort van
duizend piek. Kan jij zolang..."
"Man, zal moeilijk gaan. Met een paar
dagen is hij bij mij." "O, dan fiks ik 't
wel weer. Als ik nü maar eerst gehol
pen ben."
"Nou...als ik er op aan kan."
"Beloofd! Laat je ze als de bliksem
brengen? Binnen door?"
Na twee dagen verlaat de accountant
't land van Jansen. Naar Pieters. Als
hij zijn voet al op de treeplank heeft,
komt mevrouw Jansen met een pakje.
"Is 't erg veel moeite dit pakje voor
mevrouw Pieters mee te nemen? Ze
heeft er net over opgebeld. Er is nogal
haast bij." Jansen schudt zijn hoofd.
"Die vrouwen altijd..."
De accountant over+iandigt mevrouw
Pieters 't pakje. "Met de complimenten
van de familie Jansen."
In de slaapkamer komt 't uit de schoe
nendoos. Een bundeltje briefjes van
honderd; dezelfde. Op 't bandje staat:
Tot wederdienst bereid.
Als mevrouw Pieters haar gast in de
vrolijke serre een kop koffie in schenkt,
heeft meneer op 't kantoor nog iets te
doen. Een klein karwei overigens.
Plantersvrouw
"Een schok van herkenning door
voer de stramme leden van "de oud
gediende"
Zo zou eigenlijk 't begin moeten zijn
van het verhaal dat behoort bij de
foto op blz. 15 van Tong Tong van
15-3-72 no. 17. Neen lezer, dan zou 't
immers niet passen bij het onderschrift
Klein van het kleine plaatje, nietwaar?
Het kiekje werd genomen door M. R.
Kuipers, zaliger gedachtenis. Plaats
van handeling: gang Kadiman no. 15,
linker paviljoen, zowat 38 jaar geleden.
De dorstige dame rechts was Pilly
Bauer, thans mevr. Kuipers, van wie
het plaatje hoogstwaarschijnlijk afkom
stig is, links zit de tegenwoordige mevr.
van Kesteren, destijds nog Ansje
Vriens en daarvoor? Tja, ondanks ge
kraak van m'n A.O.W.-hersens kan ik
mij de naam van het meisje, dat voor
Ansje zit niet meer herinneren. Terla-
loe toch.
Achter Z.H.B. en Bols zit ondergete
kende.
Beste Tong Tong, bier en genever
waren toelèn, hoor. Hoewel ze op dat
moment meer voor de show waren.
Inderdaad behoefden we geen alcohol
te gebruiken en geen schuttingwoorden
te bezigen om een gezellige dag of
een geslaagde verjaardag te hebben.
Voor mij als boedjang zonder "aan
hang" was het paviljoen gang Kadiman
no. 15 inderdaad een zoete inval. Ik
was daar ten ailentijde welkom en
altijd was er wat te smikkelen... en te
smullenhadjekidee
Door de palmen heen turend kon je
in dit geval geen bergtoppen in de
verte zien, doch wel het huis van de
heer Kilian, de samensteller van Kili-
an's adressenboek weet U nog wel?
J. van den Doren
Als er een paar Thomsons bij elkaar
zaten, soedah, wees er dan zeker van,
dat er behoorlijk gelachen werd.
Een neef vertelde bijv. "Oom Ernst,
die in totaal 16 kinderen had, kwam op
een dag bij mijn grootvader en zei:
"Karei, ik kom je hierbij verwittigen,
dat Anna weer een zoon heeft ge
kregen!" Dood ernstig en pakean def
tig.
't Antwoord was: "Ah, bossenl"
En dat was nog niet 't laatste kind
notabene!
Als ik met mijn moeder bij Th 16
kwam, dan was 't er altijd riboet. We
wisten soms niet, wie fam. was en wie
vrienden van de jongelui. Maar ge
lachen werd er altijd.
Oom en Tante Thomson die zes kin
deren hadden, bewoonden in dezelfde
straat en voor de brievenbezorger was
't veel makkelijker, om Th 6 en Th 16
af te geven; voor de rest moest de
familie 't maar zelf uitzoeken, dacht die
toekang pos.
C. W. -D. - Th.
10
