INDONESIË IN NEDERLAND
Ngelamun
Mei
NECTAR - essence:
ïillll
Indonesische verpleegstertjes in oplei
ding in het Rode Kruis Ziekenhuis in
Den Haag. Winter 1971 begon de op
leiding, dus midden in de winter, in een
land met totaal andere leefgewoonten
en met een voor de meisjes nieuwe
taal. Natuurlijk is het Nederlands in
Indonesië wel een bekende klank ge
bleven, maar die taal actief te moeten
beheersen, studieboeken te kunnen le
zen en begrijpen, daar is een aparte
studie voor nodig.
In Bea den Dulk-Hoogbruin vonden de
meisjes niet alleen een goede lerares,
maar ook een hartelijke gespreks-vrien-
din van wie ze thuis meer leerden dan
alleen maar het Nederlands, dat ze zo
nodig hadden.
Aanpassingsvermogen en ijver - de uit
springende kwaliteiten van de meeste
Indonesische cursisten hier in Neder
land - brachten ook deze verpleegster
tjes met succes door de taalbarrière.
Na de eerste examens werd er in huize
den Duik een "rijsttafel" georgani
seerd, waarbij de gastvrouw de berei
ding aan ervaren handen kon overlaten.
Links op de foto: Sri Hartini en Dewi
die in dè keuken de leiding op zich na
men. Rechts de gezellige makanan met
van rechts naar links: Sri Lestari, Enis,
Mevrouw den Duik, Sjamsiah, Subarti,
Rontorita, Sri Widarti, Lily, Waning, Sri
Hartini, Juniah en Dewi.
Het leek ons leuk alle namen van de
meisjes te vermelden. In de eerste
plaats om ze elk afzonderlijk van deze
plaats veel succes in hun verdere loop
baan toe te wensen, maar ook omdat
Tong-Tong nu ook veel in Indonesië ge
lezen wordt. En is het niet altijd een
verrassing een bekend gezicht tegen
te komen op een plaatje?
L.D.
Deze T.T. Nr. 15 ontving ik 's mor
gens tegen 8 uur, op een donderdag,
dus samen met Televizier, de krant en
andere post. Maar toch eerst de Tong
Tong. Ik vergelijk de Tong Tong, neem
mij niet kwalijk, ja Tjal en voel je je
niet beledigd loh, met mijn Tjang Döh,
dus grootmoeder, die kon ons ook altijd
zo boeiend vertellen over "toen froe-
her" van die is zo en dat is mooi, en
van alles wat!
Nou, ik las dat onderschrift bij die
foto van Hotel Homan en ik riep direct
mijn vrouw en ik zei tegen haar zo:
"Ndöt (zo noem ik haar altijd) in de
T.T. ister een kiek van jullie huis in
Bandung", en meteen heb ik er spijt
van, want ze staarde eerst sprakeloos
een poos naar die foto en toen zocht
ze aan de ommezijde, of er nog een
beschrijving stond of iets dergelijks en
toen zij nglamun. Ze vertelde mij van
toen froeher, zij heeft een dogcar jang
breng haar naar school en haalt haar
af, en van de chef-kok. Zijn naam is ze
vergeten, maar dat was een Oostenrij
ker en gaf haar altijd snoep. De eige
naar van dat Hotel was toen dhr. Deu-
tekom, die getrouwd is met juffrouw
Homan en ze herinnert zich nog, dat
ze een dochtertje had, die ze (d.i. m'n
vrouw) erg bewonderde, omdat ze zo'n
dotje was. Neen Tjal, ik heb verkeerd
gehoord, die Oostenrijker had een
dochtertje en niet dhr. Deutekom en
die kok was met een Ind. Meisje ge
trouwd, maar de naam herinnert mijn
vrouw zich niet. Een beetje roewet, ja
Tjal, maar het gaat er hier maar om,
mijn vrouw heeft die foto gezien en ze
is een halve dag aan het "ngelamoe-
nen" gegaan. (Ned. woord-nja mijme
ren). Sampei mijn middagmaal wordt
geen rijst, maar brood met droge sam
bal petjel en lalapnja, rijpe tomaat.
Jammer, dat ik niet schrijven kan, ik
bedoel, hiermee vertellen samenhan
gend uiteraard. Op papier, als ik wel
had gekund, dan was ik allang miel-
joenèr geworden, je begrijpt mij Tjal?
Ook weet ik, waarde Bung Tjal, dat
deze brief een van de zoveelste voor
jou zal zijn, die je hebt gelezen met
een HART jang SENANG-GEMBIRA -
of sedih, wegah, maar als je deze brief
hebt opengemaakt, dan heb je een giro
kaart gevonden, waarop een bedrag,
niet veel, maar gegeven uit een gul
hart, staat, die ik je liever geef, als
met een djengkèlle hart ƒ2166,- in
komstenbelasting betalen! I
Waarvoor je het bestemmen wilt,
weet ik niet, je kunt er ook een kop
koffie tubruk voor laten maken, jang
je drink met eten van rotti bakar met
sjelei en je denk aan een willekeurig
tijdstip doorbrengend in de koude hoek
op pasar Baru, je weet nog of niet
Tjal?
Tjal, wel bedankt voor het lezen van
deze onnozele brief van een Ind.Tua;
en mijn vrouw en ik wensen je het
allerbeste wat er is, toe en een wel
gemeend, hartelijk Saluut!
Zus en Leo
Leo en Zus, dank voor deze "sobat-
kentel" brief, die geloof ik de ervarin
gen van veel lezers weerspiegelt. Ook
Lilly en ik raken bij menige brief of
foto in ons blad aan het "ngelamunen".
Wat hebben we een fantastisch goed
leven gehad in Indië, zelfs in onze
armste jaren! En o ja, van je persènan
hebben Lilian en ik een haweldihe pè-
pèsan-maaltijd gekozen. Kamsjah! T.R.
Vraag gratis receptenboekje bij Uw Toko, drogist
of Pharm-fabriek "Phytol" - Afd. Nectar essence
Gtodn hUimüt Da Humt 1913 Wagenstraat 129 Den Haag.
maakt U voordelig Uw ROZENSTROOP, sorbets,
gebak en zeer fijne likeuren I
Nu ook Nectar kleurstoffen I
19
