KABAR UIT EEN "BIVAK" IN SURINAME
Schrijven naar Indonesië
stulp, maar vol comfort. En vol vrijheid!
Op de middenste foto staand in het midden
Mans Kokkelink. Hij heeft zijn hand op de
schouder van links Tine Kokkelink en rechts
Ollie Tjaden. Geheel rechts "Mas Oppas"
Tjaden en links met bril Ed Frank en rechts
met puppie: Pechler.
Links een foto van ghantem kromo" die in
elk Indisch huishouden gemaakt zou kunnen
zijn, van honderd jaar geleden tot vandaag
tot over honderd jaar, waar ook ter wereld:
ALLEMAAL aanschuiven! Daarna kan er
(rechter-benedenhoek) op ouwerwetse Indische
manier uitgeblazen worden, zoals Chris Koster
hier doet. Met een vers gerold shagje; tèpak
en penèker op tafel en één knie erboven!
En de sapu lidi om te kebut!
Op de aparte foto beneden: in een bivak is
een echte knutselaar zijn plaats méér dan in
goud waard, vooral als je na ervaring in Indo
nesië je je op de primitiefste wijze kan helpen
(en tóch goed!). Hier: Opa A.H.D. von Biela
(ex ANIEM) in actie!
Andere namen die in de kring van Kokkelink
gehoord worden zijn: Egter van Wissekerke,
Simons, Boon en Franken.
Verder weten we niet veel van het bivak (al
houden wij ons gaarne aanbevolen voor meer!)
b.v.: hoe is de watervoorziening en mandi-ge-
legenheid, hoe met de lichtvoorziening en zijn
er veel njamoeks?
Dat zo benadrukt wordt, dat de kring van het
bivak zich daar gelukkig voelt kunnen negen
van de tien lndischgasten zich volledig in
denken. Al geloven we niet dat de héle In
dische groep zich gelukkig gevoeld zou hebben
in de oetan.
Daar zijn velen van ons toch betoel te veel
stedeling voor geworden en zou men zich diep
ongelukkig voelen zonder de Hollandse krui
denier en Supermarket en vele andere vormen
van modern comfort. Maar Kokkelink leeft
beter zónder westen en westerse weelde. We
geloven best dat hij de volle waarheid sprak
toen een vertegenwoordiger van de Buiten
landse Technische Bijstand en Hulp Teams
van de UNO naar Kokkelink's sociale welstand
informeerde en ten antwoord kreeg: "Zeg
maar in Den Haag dat ik niets meer nodig
heb. Ik ben volmaakt gelukkig!"
ED FRANK
Zoals in Indische kringen wellicht bekend, verblijft hier in Suriname
op een perceel nabij I.elydorp de familie Kokkelink. Maus (van
Maurils) en Tine Kokkelink zijn enkele van de weinige over
levenden uit de geschiedenis van Nw. Guinea, tijdens de
Wereldoorlog II. In een jarenlange jungle-fight met Jap,
vijandige stammen Papoea's (gelukkig maar weini
ge) en ziekte, honger en ongedierte waren zij
er niet onder te krijgen, maar wel zijn zij
woudbewoners geworden en zodoende
hadden zij het in Holland niet meer
en trokken naar Suriname. En zij
leefden lang en gelukkig
Want dat zijn zij. Volmaakt gelukkig in de
natuur, aldus schrijft Ed Frank uit Para-
ramaribo. Om het echtpaar Kokkelink
hebben zich in de loop der tijd vele
vrienden verzameld, zoals bijgaande
foto's laten zien van een typisch
week-end in het "bivak", zoals
de woning van Kokkelink in al
zijn eenvoud wordt genoemd.
En INGERICHT. Geen
luxe villa of bungalow
maar een eenvoudige
Reeds jaren correspondeer ik met
een mij volkomen onbekende Indone
sische (eigenlijk Chinese) dame in
Bandung.
Behalve brieven, stuurt zij mij post
zegels en Eerste Dag Enveloppen.
Als tegenprestatie stuur ik haar tijd
schriften (op verzoek) voor haar kin
deren en pocketboeken.
Een nicht van haar zou ik graag op
dezelfde manier pakjes en brieven
willen wisselen. Zijn er misschien Tong
Tong lezers, die met één van deze
dames zouden willen corresponderen?
Het adres van de dames is:
Mevrouw Lea Kumala
Patrakomala 25
Bandung, Indonesia.
Mevrouw Jusuf B.
Tjiateul-Tengah 3 A
Bandung, Indonesia.
Mevrouw Jusuf heeft nog geen corres
pondentie-adres. Mevrouw Kumala zou
er graag één bij hebben.
Mevr. M. Mendal-Roessel
8
