VISSEN IN DE INDISCHE ZEE
Si Kès
Las bovengenoemd artikel (van A. A.
Denninghof-Stelling) met belangstel
ling. Op de "Castor" van de Be'ba-
kening en Kustverlichting hadden we
ook altijd veel succes met de sleeplijn.
Het schip liep maar 6 mijl en deze vaart
is ideaal voor dit werk. Omdat we
meestal geen passagiers aan boord
hadden konden we ook wel van onze
koers afwijken om langs de rand van
een 'bank te gaan varen. (Anders zo
raar deze). Langs de banken zit de
meeste vis, in volle zee vang je wel
eens een enkele verdwaalde.
Onze lijn was wel zo'n 60 m lang en
had aan het eind een sterke staaldraad
en een haak van wel 4 mm dik staal.
En om de haak dwarrelden lange stro
ken rood en wit katoen.
Op een keer kwam ik in Surabaja door
de Chinese kamp en daar zag ik in
een visartikelen-toko o.a. een mooie
snoeklepel. Aan boord waren we er
allemaal opgetogen over. Bovendien
stond op de verpakking dat het ding
"irresistible to all game-fishes" was,
dus wat wil je meer. Een paar dagen
later moesten we van Surabaja naar
Makassar. Onze reis liep langs de Pa
ternoster-eilanden en we zochten
steeds het goede viswater met achter
ons de snoeklepel. Vanaf de brug kon
je hem zien glinsteren. Maar we vin
gen geen bal!
Na Makasser moesten we naar de
Banggai-archipel (O-Celebes). Veel
diep water, maar bij Benggai lag een
lange uitgestrekte bank met circa 25
m. water. Onze gezagvoerder had trek
in een vis en hij stelde voor: eerst een
half uuur met de snoeklepel, dan inha
len en de oude lijn met de lapjes. Je
kon wedden voor een fles bier. Welnu,
de snoeklepel werd een grote sof. En
we hadden de lijn met de lapjes nog
niet geheel uitgevierd of er hing al een
knaap van een tengiri aan. Langzaam
aan en binnen gehaald. Daarna vingen
we er nog een, waarmee het bier naar
de Ouwe ging. Het bewijs was gele
verd.
Hoe wisten we dat we beet hadden?
Wel, de brug liep door tot bijna het
achterschip. Het eind van de lijn werd
aan een tentstut op de brug vastge
maakt. Dan werd een bocht van die lijn
met een stukje zeilgaren eveneens aan
de stut vastgebonden en aan die bocht
ook nog een leeg petroleumblik. Brak
door het trekken van de vis het zeilga
ren dan werd het lege blik met flink
kabaal naar achteren getrokken. Een
eenvoudige manier om te horen of je
beet had. Dan ging de telegraaf op
langzaam en de vangst werd geborgen.
De hele bemanning profiteerde mee,
natuurlijk. Maar de lekkerste vis, de
rode kakap kon je er niet mee vangen,
helaas. Die moesten met aas worden
verschalkt, als je ten anker lag op een
diepte van ca. 25 m. Het liefst bij ko
raalriffen en dan liefst nog als er een
kali in zee liep. Ik herinner me o.a.
Wahai op de N.-kust van Ceram. De
mandoer van de stokers, een Madoe-
rees, ving er daar 10 achter elkaar met
de handlijn. Hij was een bijna mystiek
visser. Anderen hadden met zo'n zelf
de lijn en hetzelfde aas géén succes
en ik heb nooit kunnen begrijpen waar
om niet.
Van de inzender is het begeleidend
briefje met zijn naam en adres reeds
opgeruimd; wil hij ons nog even schrij
ven zodat wij hem de foto terug kun
nen sturen?
In het algemeen alle lezers: ook al
schrijft U onder pseudoniem, zet daar
onder altijd Uw werkelijke naam en
adres (dus op hetzelfde vel papier).
Voorts: schrijf altijd achterop inge
stuurde foto's Uw naam en adres. Be
geleidende brieven ruimen wij altijd
gauw op om onze correspondentie-
berg uit te dunnen! - Red.
WILLEM CHRISTIAAN LEIDELMEYER
EN
MARGIE SILVIA DONATA VAN DIJK
hebben de eer U mede namens
U wederzijdse ouders kennis te fj
geven van hun voorgenomen
huwelijk, waarvan de voltrekking
zal plaatsvinden:
Op zaterdag 8 juli 1972 bij
de Burgelijke Stand in Djakar
ta waarna de Kerkelijke inzege
ning volgt in de Kathedraal te
Djakarta.
UTRECHT
DJAKARTA
8 juli 1972.
RECEPTIE van 19.00 tot 21.00 uur
GEBOUW: BALL ROOM HOTEL
PARIPURNA, Djalan Hajam Wu-
ruk 25-26, Djakarta.
Toekomstig adres: Marshall-laan
158, Utrecht, Nederland.
"OERIP SOEMOHARDJO"
Binnenkort verschijnt in de Moesson
reeks een levensschets van generaal
Oerip Soemohardjo van de hand van
zijn weduwe. Oerip, een telg uit een
p rij a j i - f ami li e in Midden Java begon zijn
carriere als officier in het KNIL en ein
digde als chef-staf van de Indonesische
strijdkrachten: een loopbaan op het
snijpunt van twee werelden. De schets
van het leven in een binnenplaats als
Poerworedjo, waar Oerip geboren werd
zal velen treffen: hier was de aanraking
tussen Javanen en Nederlanders veel
inniger en rijker dan in de grote steden
mogelijk was. In zekere zin is dit boek
je - dat overigens geen pretentie heeft
- een aanvulling op het boek van Mar-
gono Djojohadikusumo "Herinneringen
uit drie tijdperken"; het geeft een boei
end beeld van het leven van een Ja
vaanse familie, sterk georienteerd op
Nederland, maar nochtans "Indone
sisch" zelfs in een tijdvak, dat dit
woord nog nauwelijks in wetenschap
pelijke kring werd gebruikt, laat staan
in de volksmond. De onbevangen wijze,
waarop de schrijfster - in voortreffelijk
Nederlands - het leven van haar man
(en haarzelve) schetst zal velen met
nog levendige herinnering aan het
"oude Indië" sterk boeien - zoals het
ons geboeid heeft.
J.H.R.
Een boek, zó recht-uit-het-hart ge
schreven, dat je met verbazing consta
teren moet dat het toch gaat om het
leven van Europeanen en Aziaten met
veel stroeve en pijnlijke wrijvingen, cu
mulerend in een definitief uit elkaar
scheuren van twee volken die vier eeu
wen samen leefden. Voor de schrijfster
hebben edhter geen "partijen" en
"standpunten" het boek (en het leven!)
bepaald, maar eerlijke mensen met het
hart op de rechte plaats.
De Uitgeverij Tong Tong is er trots
op, dit juweeltje in haar Moesson-serie
te hebben mogen uitgeven.
T.R.
Vervolg "Akar Bahar" van pag. 7
a. "Baat het niet, het schaadt ook niet,
ik ben liever zeker".
b. "Het bewijs dat er GEEN krachten
in akar-bahar zitten tegen rheumatiek
is óók nooit geleverd."
c. "Ik heb mijn leven lang geleefd met
allerlei mensen die akar-bahar droegen,
en weet dat deze gewoonte al van
oudsher stamt. Ik waag het erop, ook
al noemt men mij bijgelovig."
d. "Ik draag de akar-bahar armband
als sieraad" (Hiertoe behoort o.a. ook
Tjalie R. die er verder aan toevoegt:
wie oude mensen heeft zien lijden
onder rheumatiek, durft alles aan!)
8
