Ueber allen Gipfeln ist Ruh Banff. (Canadian Rockies)
Van Arthur Naar Cultuur
Antwoord van andere bergen
15
Het was nog nauwelijks licht, toen we al op
stonden. We wilden de zon zien opkomen
naast onze Merapi. Dat was werkelijk een
adembenemend schouwspel, zo als lang
zaam de zijkant verlicht werd. Toch was ook
hier weer iets verteld, dat niet waar bleek
te zijn. Men had ons n.l. gezegd, dat men
vanaf de Meraboe in de krater van de Me
rapi kijken kon, maar dat is absoluut niet
waar. Men kijkt tegen de rand aan. Het
bordje water stelde ons niet teleur, het was
één dikke pannekoek van ijs. Door onze
ervaring van gister begrepen we wel, dat
ook onze koffie niet kokend heet zou wor
den, maar we waren er tevreden mee door
ze een hele poos te laten koken. Daar we
genoeg bij ons hadden, konden we de he
ren, die 's nachts waren gekomen ook nog
een kop koffie aanbieden. We vertelden ze,
dat wij vanaf Selo omhoog gekomen waren
en dat wij hen, die tocht beslist konden
aanbevelen.
We zeiden, dat 5 van onze koelies naar Selo
terug gingen en dat alleen Karto met ons
over Kopeng terug ging. De heren praatten
wat met de vijf en tegen een dubbele fooi,
wilden ze de heren wel de weg naar Selo
wijzen.
We namen nu afscheid van elkaar, want we
wilden ook nog afdalen in de krater van
de Merbaboe. Voorafgegaan door Karto
gingen we op stap. Nu dat dalen ging vlug
maar ook de temperatuur ging vlug omhoog.
Op de top was het onder nul geweest, maar
in de krater vonden wij het smoorheet. We
zochten naar enige vulkanische verschijnse
len maar behalve enige kleine plekjes, die
nog wat zwavelafzetting vertoonden, was
er geen spoor van enige werking te vinden.
Neen, dan deed onze Merapi met zijn dikke
pluim het beter, toen de wind even naar
omlaag sloeg konden we de scherpe geur
van de zwavel ruiken.
Ondertussen gebeurde er alweer iets min
der prettigs. Eén van onze tochtgenoten
voelde zich opeens erg naar en duizelig
worden. Ze was door het plotselinge hoogte
verschil niet goed geworden. We zochten
een goed plekje op waar ze een poos zou
kunnen uitrusten en onze Karto ging op zijn
gemak een strootje zitten roken.
Zo hebben we wel een uur moeten wachten,
voordat ze weer in staat was met ons mee
te gaan. Bezorgd als we waren, hadden we
niet zoveel aandacht voor al het schoons
om ons heen. Het mooiste vonden we het
bos van Kopeng, waar onze gids ons door
leidde. 's Middags om vier waren we in
hotel Kopeng.
We geneerden ons een beetje voor de
hotelgasten, want we zagen er nogal stoffig
uit zeker ook door het slapen onder de
gonie zakken. Maar ja we konden er niets
aan doen en vroegen aan de mandoer, of
de auto, die we hadden besteld er was en
of we misschien een glas djeroek konden
krijgen.
Nu dat ging wel en of die djeroek smaakte.
Opgefrist stapten we daarna met ons allen
en Karto, onze trouwe gids in de auto en
reden terug naar Selo.
A. Misset
Je treffende woorden voor dich
ter Arthur Zecha (nummer 20,
pag. 2) hebben ons zeer getrof
fen. Inderdaad: hoe is de litera
tuur al helemaal opgeslokt geraakt
door een aantal "experts" die
vaak niets te zeggen hebben. En
luisteren wij te weinig naar de
mensen die "niets weten en niets
zijn". Het is één van de grote
verdiensten van Tong Tong dat
zij leert ons los te maken van het
formalistisch oordeel en tegen
over onze medemensen te staan
"als man tegenover man", onge
acht welke maatschappelijke in
deling ook.
Kr.
Vooral de ingewikkelde Europese maat
schappij maakt vaak dat men elkaar als
mens niet gauw vindt, omdat men te zeer
„in soorten" zit opgesloten. Het is dus ge
woon zeldzaam als een schrijver een boer
leert vinden of een kunstfotograaf een
monteur. Zelfs in dit zwaar onderverdeelde
Europa (in soorten en klassen), waar we
net als in een supermarkt netjes bij elkaar
liggen, kunnen we vaak met de personen
bij wie we beroepsmatig ingedeeld zijn, niet
opschieten, maar missen we de kanalen,
waarlangs we anderen kunnen ontdekken.
De kloven en ravijnen in onze maatschap
pij gaan ook veel dieper dan we ons reali
seren. Het is b.v. voor socialisten practisch
onmogelijk om de gedachten-terreinen te
ontdekken van een conservatief; de niet-
academicus om vrienden te vinden onder
"onontwikkelden!
Omdat al deze soorten bij elkaar blijven
en ongemerkt elkander "veel te veel opjut
ten", ontstaat een specialisering van ge-
dachtvorming, die uiteindelijk hetzelfde
eindresultaat geeft als het "cement-voetbal"
bij té overmatig geoefende professionals.
Immers ontstaat bij de omgang in be
sloten kring van soortgenoten (ongeacht of
het ras, politiek of religie is) op den duur
wat de Australische ambassadeur Walter
Cracker noemde: "a slight capacity for
understanding or having any interest in the
other fellow's point of view". Dat is ook
de reden waarom Indischgasten (Indo EN
Totok) geen contact hebben met politici.
"Het zijn allemaal zulke verdblock
heads", zei een lezer me. En in elk geval
de "establishment" zit nog steeds knoert-
vast aan "het koloniale vooroordeel", d.w.z.
blijft gewoonte getrouw kankeren en smalen
op Indischgasten, terwijl veel groter volken
als het Engelse en het Franse er al lang
geen punt meer van maken. Wat in Indische
gelederen blijvend verloren is gegaan voor
de linkse politiek, kan de socialist zich op
geen stukken na realiseren! Maar zelfs
Onze Lieve Heer zou op het laatst ontsticht
raken van dat brave ge-anticoloniseer!
Om nog even bij dat beeld van een super
market te blijven, waar alle wasmiddelen bij
elkaar liggen: op de TV (de STER-reclame)
is er even druk geruzie over de hoogste
kwaliteiten als in de politieke discussies.
Bovendien noemen al deze wasmiddelen
zich bij voorkeur: kruidenierswaren en slok
ken dus alle waren naast zepen ook op met
één favoriet verzamelnaampje: democratie...
en niemand heeft door dat alle een slechte
reputatie hebben als milieuvervuilers! Poli
tiek en wasmiddelen: sama djuga, lo!
Daar staat dan de Indische kleine bung
een beetje verlegen bij met zijn voorkeur
voor sepet, abu en sabun beko (cocosvezel,
as en groene zeep). Alle politieke wasmid
delen om hem heen roepen: "Foei toch!
Die domme koloniaal! Hij is schaamteloos
achterlijk". Tot een professor zegt: die
groene zeep verdient ALLE voorkeur omdat
die geen milieuvervuiling veroorzaakt!
Daar staat dan Tjoh een beetje verbluft
van te kijken ja? Maar geloof mij, lezers,
vijftien jaren omgang met Tong Tongers
hebben mij een eerlijk en duidelijk inzicht
gegeven in wat BETOEL goed is. Laat mij
buiten de cultuur en politiek van Nederland
om maar gewoon mijn ouwe kontjo's hou
denVroeger of later ontdekt U allemaal:
cultuur =z net als wasmiddelen: boesoek!
T.R.
Op het gedicht van Arthur Zecha in T.T.
No. 20, pag 2, kwam een antwoord van
andere bergtoppen, van de tegenvoeters
der Indonesiërs. Valt het U in Uw eigen
kring ook niet op, hoe Indischgasten in deze
tijd te vinden zijn tot in de verste uithoeken
van alle werelddelen? Soms zijn er eenvou
dige mensen bij die je vroeger nooit verder
dan Depok geschat zou hebben. En dat
reist er maar op los of het niets is!
Mevrouw Meyer (ex Tambaksari) reist in
haar eentje helemaal naar het Noorderlicht
(want dat móest ze zien) en naar Ohatman-
du (in Nepal); vanmorgen kwam een dame
van 92 jaar op bezoek die al vijftig jaar
woont in New York ("Vindt U New York
niet geweldig?" "O ja, zo groot! Hier is
alles zo" geniepig klein"I" We schoten
allebei in de lach).
En hier is het gedicht over de bergen
van Banff.
Opgedragen aan Arthur Zecha Tong-Tong 1 mei)
De wind glijdt door de pijnboomtoppen
En ademt koele-strelend de geuren der natuur.
De lente openbaart zich in 't zwellen van de knoppen.
Het openbarsten van een bloemenweelde - puur.
De bergreuzen rondom, 't sneeuwdek afgegleden
In rotssteen naakt afstekend tegen d'and'ren - omhuld
In blauwgroen boo?nkleedmantel, uitgesneden
In diepe grille-plooival, met flonkersneeuw gevuld.
Banff, kleurensymphonie, uitbundig in "Uw" juiching
Klein paradijs, gehuld in kou en zonneschijn
Waar, in contact, geboren werd, de overtuiging
Van 't waarom der Schepping, doel van 7 "Zijn"
Nederlandse bezoekster aan Canada, 28-6-67
A. Segond von Banchet
