Nieuw
KONFRONTATIE (VI)
Vamu Ketjap
door M. H. LAPRÉ
Vamu Nederland
Levensvreugd. Elk le
vend wezen streeft ei
niet alleen naar om
zichzelf in stand te
houden, maar zal ook
trachten een leefkli
maat te creeëren
waarin het zich pret
tig en veilig voelt.
Ook voor ons, men
selijke wezens geldt
hetzelfde. Wij willen
niet domweg bestaan
of vegeteren maar aan
het leven een zinvolle
inhoud trachten te ge
ven. En daarbij wensen wij gelukkig te zijn,
vreugde te scheppen en onze liefde met
anderen te delen.
Of heb ik het mis? In de praktijk blijkt juist
het tegenovergestelde: wij ergeren of haten
zelfs elkaar, zijn afgunstig en hebben één
doel, nl. het leefklimaat en daarmede onze
planeet zo snel mogelijk te verpesten. En
naar het schijnt lukt het de mens wonder
wel. Over het algemeen kennen wij slechts
één verlangen: onszelf te verrijken of te
bevredigen, desnoods ten koste van ander
leven. De mentaliteit van de gehele mens
heid kan misschien in één woord worden
samengevat: liefdeloosheid! En in deze
sfeer van frekwent, onbehagen leven wij
voort alsof er niets aan de hand is en
groeien onze kinderen op tot "mechanische"
mensen, die hoogstwaarschijnlijk hun voor
ouders zullen vervloeken om hetgeen hen
is aangedaan.
Maar wij zullen niet zover in de toekomst
denken, maar eerst aan onszelf. Van onze
mentaliteit hangt immers hun bestaan af.
Zoals reeds eerder beweerd is, kent de
mens nauwelijks echte levensvreugde meer.
Bewust of onbewust heerst er in zijn denken
een gevoel van onbehagen en onmacht dat
soms kan uitgroeien tot een onbestemde
angst. Met deze sombere uitlatingen willen
wij u echt niets suggereren, maar het is
toch wel een voldongen feit dat de mens,
ondanks zijn natuurlijke begaafdheden en
vermogens in feite een jammerlijk bestaan
leidt, dat nauwelijks beantwoordt aan de
bestemming van het leven.
Vanwege dat gevoel van onmacht of wan
hoop zoeken velen steun of aansluiting bij
verenigingen, clubs, groepen of bewegingen
in de hoop gelukkiger te worden of ten
minste gevrijwaard te blijven voor menselijk
leed, maar helaas vergeten deze mensen
dat opheffing van menselijk lijden nimmer
verkregen kan worden door genoemde in
stanties doch slechts via eigen innerlijk
gemoed. Ook het bouddhistisch denken
staat skeptisch tegenover een dergelijk zoe
ken. Lijden, zo zegt deze leer, is onwrikbaar
gekoppeld aan het leven en kan slechts
teniet worden gedaan als men de kracht
weet op te brengen om uit het proces van
eeuwig durende wedergeboorten te ontsnap
pen. Een somber vooruitzicht en zeker niet
bevordelijk voor onze levensvreugde waar
wij maar niet verder op in zullen gaan. Wél
wil "konfrontatie" enkele gezichtspunten
aanhalen, die kunnen bijdragen tot de ver
mijding van onnodige smart en zielelijden.
Laten wij ons daarom eerst afvragen wat
er eigenlijk verstaan wordt onder het begrip
"levensgeluk". In mijn (dure) encyclopedie
wordt dit begrip op een even dure en inge
wikkelde manier geformuleerd: "het is een
harmonieuze psychische toestand waarin de
mens verkeert wanneer hij zich in overeen
stemming weet met zijn lot, en zijn leven,
waarbij hij redenen heeft om aan te nemen
dat zijn wensen en verlangens in hoge mate
vervuld zijn". Ik geloof niet dat wij hierdoor
veel wijzer zijn geworden.
leder mens heeft zo zijn eigen opvattingen
omtrent het begrip "levensgeluk". Het is
een subjektieve aangelegenheid, die tevens
afhankelijk is van de toestand waarin men
verkeert. Wij kunnen ons het geluk van de
jonge moeder voorstellen die een gezond
kind op de wereld heeft gebracht, maar het
geluksgevoel van de inbreker die met suk-
ses een grote "kraak" heeft gepleegd is
niet minder dan dat van die moeder.
Geluksgevoel gaat gepaard met vreugde,
voldoening en welzijn maar tussen het laag
ste zinnelijk geluk en het hoge universele
altruïstische geluksgevoel bestaan vele
graduaties. Het ligt aan de hoogte van onze
geestelijke ontwikkeling op welk vlak of
niveau geluk gezocht wordt en ervaren. Maar
het echte oneindige geluk, dat door de
meesten zo ijverig gezocht wordt, bevindt
zich nergens anders dan in de diepte van
eigen hart; maar de verlangens, hartstoch
ten, begeerten, boosheid, hebzucht, ver
dwaasdheid, trots en afgunst, zijn evenzo-
vele barrières, die de weg daartoe ver
sperren.
Levensvreugde hangt ook van vele lichame
lijke en geestelijke toestanden af. Met alle
goede wil van de wereld zult u niet kunnen
genieten van een prachtig muziekstuk of
een fijn gesprek wanneer u gekweld wordt
door een vreselijke kiespijn. Lichamelijke
situaties werken dus in op de geest en het
denken, maar ook omgekeerd. Wanneer men
voortdurend vervuld is van angst en ge
jaagdheid, dan zal dit zich vroeg of laat
wreken in een lichamelijke ongesteldheid,
b.v. een maagzweer. Een goede lichamelijke
en geestelijke gezondheid is daarom wel
de eerste vereiste voor wat levensvreugde
want deze is de voedingsbodem waarop het
zich kan ontplooien. Tussen lichaam en
geest bestaat er een intense wisselwerking,
die o.a. geschiedt middels het zenuwstelsel.
De tijd is lang voorbij dat men dacht dat
een organische stoornis slechts te genezen
valt met behulp van medicijnen of andere
stoffelijke ingreep. Wij weten nu dat iedere
ziekte zich zowel in de geest als in het
lichaam openbaart. De mens wordt niet
meer gescheiden in lichaam en geest, maar
als een volledige eenheid beschouwd! De
moderne geneeskunde richt zich voorname
lijk hierop (de somapathologie en de psy
chosomatische geneeskunst). Dit houdt in
dat bij organische stoornissen steeds meer
psychologische therapiën worden aange
wend, maar bij geestelijke stoornissen ook
chemische, dus materiële geneesmethoden.
De mens is geen passief individu. Hij is de
verzamelplaats van allerlei krachten en
energieën en de wijze waarop en hoe hij
ze aanwendt bepaalt zijn huidige en toe
komstige gezondheid en levensvreugde.
Deze energieën kunnen a. verspild worden;
b. opgesloten gehouden worden totdat ze
met een geweldige explosie ontsnappen;
c. door een juist toezicht gebruikt worden.
Alleen dit laatste is verantwoord en de
twee voorgaande zullen tot defekten aan
lichaam en geest leiden en soms zelfs wel
tot een volledige desintegratie. Het is daar
om goed deze ongekende energieën te
onderzoeken en te observeren zodat wij
hen beter kunnen toepassen.
Elke ziekte van lichaam of geest is altijd
het gevolg van een verkeerd gerichte
energie en de oude Chinese artsen wisten
dit reeds lang voordat er sprake was van
een objektieve westerse geneeskunde (acu-
punture). Deze Chinese wetenschap symbo
liseert zich in het zg. Yang-Yïn-principe:
volkomen evenwicht van beiden geeft har
monie dus gezondheid, terwijl een ongelijke
verhouding of overstimulering van de één
ogenblikkelijk disharmonie, dus ziekte, tot
gevolg heeft.
een dergelijke zienswijze is in ons westers
denken vrij recent. De tijd ligt immers nog
niet ver achter ons dat de lichamelijke
ziekten door de doktoren beschouwd en
behandeld werden als louter fysieke stoor
nissen. Lange tijd heeft onze geneeskunde
veel zielslijden over het hoofdgezien als
gevolg van het verlangen om slechts een
objektieve wetenschap te dienen. Pas veel
later is men tot de ontdekking gekomen
dat zo'n objektieve wetenschap niet bestaat.
Het is Freud geweest, die naast zijn vele
onverteerbare ideeën, toch veel bijgedragen
heeft tot de psychomatische geneeskunde.
Hij voerde vele ziekten terug op het on
bewuste. De organische stoornissen zijn
veelal de symbolen van geestelijk lijden
zoals teleurstellingen, onverwerkte erva
ringen, etc. Door deze zienswijze zijn nu
vele nutteloze chirurgische ingrepen ver
vangen door eenvoudige psychotherapie.
(wordt vervolgd)
Persoonlijke korrespondentie richten aan:
postbus 409, Den Haag.
ter kennismaking
van 3,90 tijdelijk voor 2,90
per fles van 500 cc.
Wateringen. Tel. 01742-3280
Flamboyant-tegeltje, een sierraad voor
elke huiskamer NU SLECHTS 5,
(porto 1,50)
19
