HEEL DEN HAAG SPREEKT ER OVER. KONING „ZANKER" HOUDT ZIJN INTOCHT. MJ.A.BeijersbergenvanHenegouwenN.V. HULP VOOR TJALIE GETOETOEPT wasautomaten koelkasten Zoals vele lezers reeds weten wordt Tjalie Robinson reeds geruime tijd ge kweld door een hardnekkige hoge bloeddruk met een zorgwekkende be dreiging van zijn hele vaatstelsel. Waarvoor hij zo vaak mogelijk rusten moet. En af en toe zelfs helemaal niet werken. Het zoeken naar een invaller heeft ons dus reeds geruime tijd bezig gehouden. Sinds kort nu mogen wij rekenen op de diensten van J. H. Pit man, een oldtimer in de Indische jour nalistiek met een open oog voor vele wijdere mogelijkheden. Het was dus ook Ritman die destijds de "Piekerans" van Tjalie "ontdekte" en ze in zijn blad ruimschoots plaats gaf. Ritman mag dan als 70er met recht een veteraan zijn, voor alle facetten van het Indische leven in verleden en heden Zeer zeker herinneren onze lezers zich Mr. L. R. J. Ridder van Rappard nog, de burgemeester van Gorinchem. In een tijd dat het "bon ton" was om mee te doen met zedenbederf, schaamteloze sex en ge- zagsverdachtmaking, viel Ridder van Rap pard op als een man van integriteit, be kwaamheid en moed. Men had grote ver wachtingen van hem voor een gehoopt herstel van deze in vele opzichten beder vende maatschappij. Ridder van Rappard had echter een „fout". Hij was rechts en hij was bovendien "openlijk en schaamteloos rechts". Op "heraldisch Nederlandse" wijze wierp hij zich in de politiek, namelijk brullend als een lèeuw. Hoe kan hij bestreden worden? Door een andere leeuw, of een olifant of een tijger. Maar zulk soort geweldenaren zijn zeldzaam in de vaderlandse politiek - en ook niet nodig. Zoals sinds vele de cennia te doen gebruikelijk laat men in zulke gevallen een troep felle honden los. Die fixen dat karweitje ook best, hoor! De kans kwam toen Rappard zich verzette tegen de poging van een wethouder van zijn gemeente om de bijstandswet zó handig toegepast te krijgen dat er een- privé schuldje mee "vereffend" zou kunnen wor den. Rappard zei "neen" Natuurlijk zou hij bij een exact eerlijke behandeling van de zaak Rappard in het gelijk gesteld worden, maar er zijn ook omwegen die naar Rome kunnen leiden. De democratie kent vele slimme toepassingen. Wat gebeurde? Een "meerderheid" werd in de gemeenteraad gevormd die het vertrouwen in de burge meester opzegde. En heel links Holland blafte natuurlijk mee: die fascisten zijn niet te vertrouwen, dus weg met Rappard! Over de boesoeke perkara sprak wijselijk niemand! Nóg zou Rappard zich zelfs door die meerderheid niet hebben laten verjagen, maar Meerderheden kunnen Kandjeng Be- sars méé krijgen. In dit geval stond nie mand minder dan de Minister van Binnenl. Zaken Beernink tegenover Rappard, dank baar geholpen door zulke integere perso nen als de Commissaris v.d. Koningin voor Zuid Holland Klaasesz en de ex-Burgemees ter van Kolfschoten van Den Haag. Tegen zóveel gerenommeerde integriteit kon Rap pard niet op. Hij had natuurlijk ongelijk en moest het veld ruimen. Hij had immers „ernstig gefaald". Gelukkig bleef hem de smaad van een direct ontslag bespaard dankzij zijn hoge heeft hij nog steeds een open oog (en een warm hart). Zo lang dus Tjalie "tegen de vlakte gaat" is Tong Tong bij hem in goede handen en poekoelen wij zoals van ouds rustig teroes! Ook de correspondentie van T.R. neemt de heer Ritman zo veel mogelijk over. De Directie Denk niet, waarde Tong-Tong-er, dat ik ga optreden als "understudy" voor Tjalie. Dat zou niet mogelijk zijn. Tjalie is onvervangbaar. Maar ik zal graag proberen, hem wat routine-werk uit handen te nemen, voor zover dat op technisch-journalistiek terrein ligt. Des te minder u merkt van mijn werk als "hulpje" van Tjalie, des te beter ge slaagd zal ik mijn arbeid voor ons aller Tong-Tong achten. J.H.R. leeftijd: hij kon in eer en deugd met pen sioen gaan. Alsjeblieft: een klassiek voor beeld hoe een integer mens met hoge ka- rakter- en ambts-kwaliteiten met bovendien het recht aan zijn zijde "reglementair getor pedeerd" kan worden, ais a. maar genoeg wolven om zijn bloed huilen, b. zijn vrien den hem in de steek laten, c. kennelijk bij de grote burgerij geen inzicht bestaat in politieke kuiperij. Rappard "verloor de slag" en ging korte tijd later ongemerkt met pensioen. Niemand vraagt of Rappard toch eigenlijk wel gelijk had of niet. Men heeft hem laten vallen en dat is genoeg. Pas nu, na twee jaren, komt er ongemerkt een uitspraak van de Gedeputeerde Staten van Zuid Holland (maar wordt natuurlijk uit de pers behouden!) dat inderdaad Rappard in zijn recht was toen hij die "slimme" wet houder het been dwars zette toen deze op ontoelaatbare wijze zijn privé belangen met zijn publieke functie had vermengd. Rappard had gelijk! Wat deden nu Rappard's politieke tegen standers? En wat deden zijn "vrienden" die hem destijds in de steek hadden gelaten? Maakten zij zoals dat heet "amende honora ble"? Neen, mijn waarden, in een politiek waar edele motieven ontbreken, bestaat geen eervol excuus. Men laat de man, die tóch al oneerlijk verloren heeft, ongemerkt verdwijnen: zoals het past in het strijdtoneel der honden: "als een geslagen hond". For shame, for shame!! Ook de krant die deze uitslag deze dagen publiceerde en erg verontwaardigd deed - nu, achteraf - was tijdens de affaire-Rap- pard zo voorzichtig mogelijk neutraal. Over het algemeen is de hele pers tijdens zulke affaires „voorzichtig en neutraal": al die opiniebladen hebben, als moed nodig is voor een desnoods eenzaam oordeel, hele maal geen opinie. En staan nu in de queue te bedelen om een fooi uit de STER- reclamedus uit de zakken van de bur gerij! Een halve eeuw geleden zei de jour nalist Joseph Pulitzer: "Our republic and its press will rise or fall together", een uitspraak die in zijn algemeenheid zonder twijfel niet veel goeds voorspelt van ons vaderland en zijn pers. De doorsnee Indischman bemoeit zich zelden of nooit met politiek. Zij die het wél doen, weten dat zulke affaires als met Rid der van Rappard vaak gebeuren op het poli- tiekstrijdtoneel. Dat kennelijk in handen is van kleine mannetjes met kleine, valse mo tiefjes met een typisch ingeboren verlangen bij alle kleine luyden om wérkelijk grote geesten te laten vallen. Altijd. U ziet het ook bij de voetbalsport: de sawah-spelers die het knapst de tricks verstaan om andere spelers ongemerkt te laten struikelen of tegen de enkels te trappen, winnen de wedstrijd. Punt. Er zijn nog steeds Indisohgasten die zich afvragen wanneer Holland nu eindelijk een vent krijgt van grote allure om politieke cor ruptie uit te roeien.. Wees ervan verzekerd dat zulke mensen altijd al in de voorronden struikelen, vallen en weggewerkt worden. Het is de triomf van de lagere gewervelde dieren op de hogere. Wie politiek wenst als. mooier en boeiender cultuurterrein leze boekjes sadja. Maar doet niet mee. En make zich er verder met de algemeen bekende waarheid af: elk volk krijgt de politiek die het verdient. Meer niet! Rawit P.S. Zijn we érg boos? Natuurlijk niet. De zaak is immers toch al getoetoept en ver geten V.A. 2940 extra smal, 19 programma's 778.NU f 580, V.A. 545 zeer robuuste uitvoering748,NU f 580, V.A. 450 de Zanker edelmanf 1268,NU f 880, V.A. 460 de KONING onder de volautomaten f 1378,NU f 980, Thermat 25 de super droogautomaat 518,NU f 395, ZANKER intimat de mooiste, de betere, de fijnste volautomatische wascombinatie in roestvrij edelstaal 1188,NU f 860, Tafelmodel 140 liter, gratis thuis bezorgd 308,NU f 195, Breedfront 190 liter, gratis thuis bezorgd 520,NU f 375, Dubbeldeurskast 240 liter, 50 liter diepvriesvak f 758,NU f 499, Diepvrieskisten, diverse liter-klasse, reeds vanaf 575, Koffiemolens, diverse merkenbij ons f 19, Citruspersen, diverse merkenbij ons f 35, THOMSONLAAN 79 TELEFOON 33.47.97 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1972 | | pagina 3