VMêT
GLIMLACHJES
De voormalige Westerwalstraat, rechthoekig op Bodjong met de brugrechts de Roema Besar. De prauwen in de kali komen er nu niet meer,
ook de losplaatsen en rails zijn verdwenen.
Langs de kali de gehouwen van grote maatschappijen, zoals op de voorgrond links de Nederlandsche Handel Mij. Links van het koepeltje op
de linkerhelft van de foto het gebouw van de LocomotiefAan het eind van de kali het Telegraafkantoor.
de anderen naar de heuvels van Tjandi (Oud
en-Nieuw Tjandi) heeft de Semarangse 'fa
milie" opgesplitst. Toen alles nog "bene
den" zat vormde men zo'n beetje een qe-
heel.
Toen echter de families in de "konijnenpij
pen" aan "de" Bodjong behoefte kregen
aan een pondok in "de bergen" en die op
Oud-Tjandi neerzetten, begon de zaak al
enigszins te veranderen. De stoot die H(ei-
te) Tillema eveneens een Fries aan de
openlegging van Nieuw-Tjandi gaf, en de
algemene trek naar boven na de tweede
wereldoorlog deed de rest.
Bodjong.
We zijn echter al met het gezelligheidsleven
van Semarang bezig, voor we goed zijn uit
gepraat over de ontwikkeling van de stad
zelf. Het Parade-plein laten we nu verder
maar over aan de aandacht van hen, die
door het lezen van dit verhaal misschien
tot het bekijken van vervallen grootheid
worden geprikkeld. Het is de moeite waard
er eens een keer rond te wandelen. Ook het
oude-mannenhuis, dat nu door de politie is
overgenomen en het grote Hotel Jansen,
waarvan men het servies tot op de passer
kan vinden, slaan wij over. We trekken
naar Bodjong, thans Semarangs Kalver-
straat, vroeger met Randoesari en omgeving
de belangrijke woonwijk (de burgemeester
b.v. woonde op Randoesari).
Van de kapitale huizen, die daar hebben ge
staan is weinig meer over. Enkele zijn nog
te zien, b.v. het tegenwoordige pension
Rooze; vele zijn er afgebroken en andere
zijn totaal aan het gezicht onttrokken, omdat
andere panden ervoor zijn gebouwd. Wie
echter de vele kleine gangetjes tussen de
wirvkels eens inkijkt, zal daar zo af en toe
nog één van die grote kasten vinden. Aan
het einde van Gang de Vries b.v. staat een
huis, dat eertijds bekend was als Restaurant
Djiran. Het was een gerenommeerd plekje
om even uit te blazen. Je kon er heerlijke
stroop met klapper krijgen.
Aan de overkant was er dan het Hotel/Res
taurant Smabers, waar nu Toko Djin Hien
en de politie cantine staan. In dit restaurant
is destijds de beroemde Pa Amat zijn car
rière begonnen. Hij beheert nu één van de
beste eetgelegenheden van Solo. Beide
restaurants waren uiteraard omgeven door
grote tuinen, doch ook daar zal men thans
tevergeefs naar zoeken.
Pavilion, tram, auto
Het grote eerste klas Hotel du Pavilion had
toen een soort bar aan de straat op de
plaats waar nu het terras is en op al deze
punten kon men heerlijk zitten kijken naar
het voorbijgaande verkeer, heel wat minder
intensief dan thans, maar waarschijnlijk in
teressanter. Men bewoog zich toen, de ge
goeden althans, in vierwielige voertuigen,
milors (milords!) met prachtige spannen
paarden of later met de tram. Van deze
goede Semarangse instelling, die begon aan
de voet van Tanah Putih, einde Djomblang,
en eindigde aan de dijk van het bandjirka-
naal(traject: Boeloe, Bodjong, langs Djur-
natan, Karangsari, Pandean, Karangtoerie,
Bangkong, Djomblang), waar men nu zijn
nummer-bewijs moet laten controleren als
men de stad uit wil, is ook vrijwel niets
meer over. Het enige, dat no<g aan -het tra
ject herinnert is het spoorbruggetje over de
Kali-Semarang, achter het Grote Huis.
Destijds stond de tram echter bekend als
"de dood van stapel", een woordspeling op
de naam van de directeur van de maat
schappij en tevens een verwijzing naar het
ABONNEES AMERIKA
Tong Tong niet ontvangen of
beschadigd en U wilt gauw een
ander exemplaar? Bij' Roy Stee-
vensz, 11543 Buell str., Santa Fe
Springs, California 90670 kunt U
er om vragen.
Naar Den Haag schrijven duurt
lang!
feit, dat de tram éénmaal op gang, moeilijk
plotseling tot stilstand was te brengen, zo
dat er nogal eens het een en ander onder-
schoof. Asfalt en auto's hebben aan het be
staan van de tram een einde gemaakt. De
eerste auto's met koperen koplampen en
rem en versnelling, buiten de wagen, deden
omstreeks 1910 hun entree op Bodjong. De
heer Zieckel van het warenhuis was één der
eersten, die van dit nieuwe vervoermiddel
gebruik maakte. Hij beschikte over een
meesterlijke signaalhoorn (met een speciaal
deuntje) die van verre te 'herkennen was.
Toen kon verder de strijd beginnen wie de
mooiste wagen had en ging men ook op
lage nummers letten.
(Wordt vervolgd)
Een klant van onze boekhandel bestelt
een boek dat een splinternieuwe her
druk is van een oud boek. Hij stuurt
het boos terug met de notitie: "Ik wil
het oude boek, dit nieuwe hebben ze
helemaal veranderd!"
En het andere geval: een dame vraagt
om een boek dat alleen tweede hands
nog te krijgen is. En dus oud. Maar
het is er, en - denken we - dat is het
belangrijkst. Maar we krijgen het met
de eerstvolgende post terug met de
boze krabbel: "Ik vroeg om een boek,
niet om dit oude vod!" Zo zie je maar.
13
