Oud-Batavia Herleeft?
J.H.R.
Curnow dan schrijft:
Het Oude Stadhuisplein
banken, verzekeringskantoren en ex
portmaatschappijen hun normale werk
zaamheden voortzetten.
Allerhand
De belangrijkste moskee van Djakarta
ligt in de herbouwzone. De omgeving
van dit 240 jaar oude gebouw zal wor
den opgeknapt en binnen de muren zal
het een museum van de geschiedenis
van de Islam in Indonesië gaan bergen.
In de oude binnenhaven, die nog steeds
wordt gebruikt door de Makassaarse
schoeners, zal het bestaand aquarium*)
worden hersteld, en twee 17de eeuwse
vemen zullen in musea worden her
schapen.
Een ervan - het Museum Niaga, oftewel
het Museum van de specerijenhandel -
zal de verbinding leggen tussen de
geschiedenis van Indonesië en de Por
tugese, Nederlandse en Britse handels
belangen en met de Amerikaanse clip
pers, die alle hun rol hebben gespeeld
in de specerijenhandel van Oost-lndië
en die Batavia tot een belangrijke en
welvarende stad hebben gemaakt. De
Een internationale deskundige, Sergio
Dello Strologo, die heeft meegeholpen
op bescheiden schaal in Kingston,
Jamaica, uit te voeren wat Gouveneur
Sadikin met Djakarta van plan is, ver
klaart: "Het belangrijkste punt in het
restauratieplan, het Taman Padillah-
plein (het oude Stadhuisplein), wordt
voor het verkeer afgesloten. Het plein
krijgt zijn oude indeling terug: grasvel
den en een straalsgewijs patroon van
stenen paden".
Dello Strologo, die naar Indonesië is
gestuurd door de Internationale Ar
beidsorganisatie (ILO), is van het begin
af bij het project betrokken geweest.
Hij zegt: "Het oude stadhuis, dat ge
bouwd is in 1619, daarna vernietigd en
in 1710 op de fundamenten herbouwd,
wondt een grote attractie omdat het
Museum van Jaya-Katra en Batavia erin
zal worden ondergebracht. Er worden
zalen gewijd aan beroemde persoon
lijkheden uit de geschiedenis van de
De Westzijdse pakhuizen met op de achtergrond de Uitkijk, in het midden de oude stadswal,
het oudste gedeelte van oud-Batavia.
Al enige tijd geleden is bericht, dat de gouve
neur van Djakarta, Ali Sadikin, het plan had
het oude Batavia voor zover mogelijk in oude
glorie te herstellen. De periode van afweer
tegen alles wat Nederlands was is al lang
voorbij, maar dat betekende nog niet, dat men
de - weinige - overgebleven monumenten uit
de tijd van "knechtschap en onderdrukking"
bijzonder waardeerdeDe gouverneur is echter
van mening dat zij een toeristische attractie van
belang kunnen vormen en daarom zoveel mo
gelijk moeten worden gerestaureerd, aangevuld
met attracties die herinneren aan lang verdwe
nen tijden. Dat het daarmee ernst is bleek ons
reeds, toen mijn vrouw en ik bij een recent
bezoek aan de oude stad ook het museum
Oud-Batavia, opgebouwd rond het graf van
Coen bezochten. Naar men weet is deze schep
ping van de oudheidkundige Bloys van Tres
long Prins een omstreden zaak; in ieder geval
intussen liggen onder het grote grafmonument
dat de kern vormt van het museum aan het
stadhuisplein in de benedenstad de beenderen
van vele prominente Nederlandse bestuurders
uit de 17 e eetnv.
Het grafmonument van de mannen, die Neder
land groot maakten, was keurig onderhouden,
evenals trouwens het gehele museum. Het is
een ironisch feil, dat de jeugd in het moderne
Nederland, die voor de nation-builders van
tveleer meestal bijzonder weinig respect op
brengt, van Indonesiërs kan leren, dat men ook
de vroegere veroveraars van het vaderland kan
eren zonder iets tekort te doen aan de eigen
waardigheid
Maar om nu op de plannen van Ali Sadikin
terug te komen: in Internationale Samenwer
king troffen wij de vertaling aan van een
artikel van Anthony Curnow medewerker van
de Internationale Arbeidsorganisatie over de
plannen. Wij nemen er hier een en ander
uit over, dat onze lezers zeker zal interesseren.
stad van de 17de tot de 19de eeuw,
zowel van Indonesische als van Neder
landse afkomst. Een zaal wordt gewijd
aan de militaire geschiedenis van In
donesië vanaf het Keizerrijk Madjapahit
(1293-1520) tot op de dag van heden".
In de winkels op het plein, alle met
18e eeuwse interieurs, zullen de toe
risten, wat antiek, schilderijen, porce-
lein en specerijen betreft, veel van hun
gading vinden. Men zal er de batik
kunst beoefenen en batik verkopen. Er
komen bovendien een zeeliedentaver
ne, een koffiehuis in de 18de eeuwse
Hollandse stijl, en de "Olivia Raffles",
een ohique Engels-Javaans restaurant,
geheel in de 19de eeuwse stijl, zij het
met air-conditioning.
De huizen langs de gracht die leidt
naar de oude haven, die bekend staat
onder de naam Pasar Ikan (Vismarkt),
krijgen een nieuwe gevel in de 17de en
18de eeuwse stijl. Zelfs de uithang
borden zullen de geest van deze eeu
wen in herinnering roepen.
Achter deze gevels zullen de moderne
8
