Fonteijn Co -
15 pet. korting
1947
1972
25 jaar in Den Haag
JUBILEUM-AANBIEDING
op alle artikelen
bij kontante betaling
<Sarina, een kind
uit de deóa
Nog meer fanmail uit Illinois
De oproep 'van de heer H. A. Nuse
te Bergen-op-Zoom om hem de authen
tieke tekst te bezorgen van bovenstaand
eertijds zeer populair liedje heeft in
zoverre succes gehad, dat ons
en hem - brieven bereikten met lezin
gen, die onderling slechts geringe af
wijkingen vertonen. Voor de moeite,
die verscheidene lezers namen onze -
en zijn - dank. Wij lossen onze belofte
in om wat wij tenslotte als de tekst
aanvaarden ook in Tong Tong af te
drukken. Hier volgt dus de ballade
van Sarina, een kind uit de desa.
Rest ons intussen nog onze veront
schuldigingen aan te bieden aan de
heer Nuse, die wij in zijn oproep (Tong
Tong van 15 aug. jl.) aanduidden als
"mevrouw"Hoe het misverstand ont
staan is, weten wij niet meer. De heer
Nuse is medewerker aan een blad voor
oud-militairen uit Nederland en Indië
en deelnemers aan het verzet in de
oorlogsjaren, "De nieuwe trom"Voor
dat blad verzamelt hij oa. oude solda
tenliedjes. Hier volgt dan het droef
verhaal van Sarina en Kromo
Vlamingstraat 5, Den Haag-,-Tel. 11 66 77
v/h te DJ O KJ A
Sarina een kind uit de desa,
Die stampte haar paddie tot bras,
En zong daarbij een heel aardig liedje
Voor Kromo die lag in het gras.
Zij strooide haar Kromo met bloemen,
Geplukt uit God's vrije natuur,
De maan blonk zo helder als zilver,
En Kromo geraakte vol vuur.
Sarina wist niet dat de wereld
Nog buiten haar desa bestond,
Zij kende nooh armoe noch weelde,
Zij zong en danste in 't rond.
Als Kromo des-avonds van 't veld
kwam,
En speelde voor haar op de fluit,
Dan gingen zij samen aan het dansen,
Van pret gierden beiden het uit.
Eens kwam voorbij hare desa,
Een toean besar in 't wit,
Zijn blik viel dadelijk op Sarina
Terwijl hij in zijn karretje zit.
Hij draaide verwaand aan zijn snorren,
Riep het hoofd van de desa toen aan,
Zij fluisterden iets met malkander,
En hadden elkaar toen verstaan.
Plots was Sarina toen verdwenen,
En Kromo werd lam van verdriet,
Hij zocht als een gek door de bossen
Maar vond er zijn lieveling niet.
Zijn vrienden, die kwamen hem tegen,
En zeiden, zoek hier toch niet meer,
Maar ginds in het huis van die Blanda
Daar vind ge Sarina wel weer.
Nu woedend trok Kromo er henen,
En nam toen een vreeslijk besluit,
Hij doodde die heer met zijn piso,
En trok er toen vlug tussen uit.
Maar lang mocht hij 't echter niet
maken,
De politie die pakte hem op,
Men bracht 'hem nu naar de rechter
Die strafte hem toen met de strop.
Sarina was niet meer te vinden,
Op wegen of velden of pad,
Zij werd van verdriet ziekeneurig,
Van het piekeren over haar schat.
Zij had ja haar leven, haar alles,
Het zijne dat liet hij voor haar,
Hoe wreed toch zo'n blanda kan wezen,
Sarina, ja vraagt het haar maar.
In ons nummer van 15 augustus publi
ceerden wij een briefje van de tienjari
ge Mandy Hübner uit Dolton, Illinois: zij
verhaalde daarin van de belangstelling,
die Tong Tong in de familiekring geniet
en zij wenste Vader Hübner meteen
geluk met zijn Verjaardag, die op de
17e van die maand valt. Het spreekt
vanzelf dat wij deze "fanmail uit Illi
nois" met vreugde publiceerden.
Thans ontvangen wij - met een cheque
van tien dollar! - de volgende brief van
Vader Hübner, die wij, om de geschie
denis af te ronden, óók publiceren.
Maar niet, na hem, ega en dochter
hartelijk te hebben bedankt voor de
bijdrage aan het fonds 60.000. Het be
gint er nu al aardig op te lijken dat we
binnen afzienbare tijd de 60.000 berei
ken. Allemaal een schepje boven op
onze normale inspanning en het lukt!
Nog ruim 7.000 en het is gebeurd!
Hierbij ingesloten een persoonlijk
cadeau van de Heer en Mevrouw C. P.
Hübner-Oostdam, 14743 Edbrooke Ave-
nue-Dolton-Illinois, voor het Fonds
Hidoep Teroes 60.000.
Inderdaad, Poekoel teroes, wij doen
ook mee voor de hulpbehoevenden in
het land, waar ik vandaan kwam.
Geboren in de Krokodillenstad, bracht
ik mijn jeugdjaren het meest door in
de bergstad en omstreken tussen Tang-
koeban Prahoe en Pengalengan. Mijn
wederhelft, een Haags product van een
Totokse familie, nooit in de Tropen
geweest, maar een verwoede liefhebster
van Indische makanan, die zij hier dik
wijls zelf bereidt van Indische spullen
uit de Hollandse Importwinkel in Chi
cago, is altijd de eerste om het pas aan
gekomen Tong-Tong blad voor mijn
neus weg te halen. Evenals ik wil zij
geen enkel woord uit dat blad missen.
En aangezien Tong-Tong inderdaad
het enige Indische blad ter wereld is,
worden de weekblaadjes door ons be
waard als een soort document uit mijn
Tempo Doeloe. Nu kan ik onze enige
dochter Mandy, hier geboren, bij het
bekijken van de Tong-Tong blaadjes
van alles vertellen en hoe haar Papa als
een anak in een hanssop op blote voe
ten naar school liep.
Toen ik kort geleden het nummer
van Tong-Tong van 15 augustus 1972
ontving, was ik heel erg verrast te lezen,
dat onze dochter zelf een soerat schreef
naar Meneer Tjalie van de Tong-Tong
en dat haar verzoek om haar Engelse
brief in het blad op te nemen spontaan
is geaccepteerd, met de zeer gewaardeer
de reacties van U allen in de Tong-
Tong Redactie daaraan toegevoegd!
Voor deze gelegenheid wil ik een
ieder van de Tong-Tong Redactie har
telijk bedanken voor Uw wensen met
mijn verjaardag en vooral voor het
plaatsen van Mandy's verzoek in ons
enige Indische blad ter wereld. In onze
toekomstige vacantie in Den Haag zul
len wij aan de wens van onze dochter
voldoen en ons bezoek aan Uw Redactie
en aan de Indische Toko niet overslaan!
C. P. Hübner
11
