BESLIST NIET GOED GENOEG' Mijne Heren, Naar aanleiding van een ingezonden brief van de heer G. L. de Jong in Uw blad van 15 juli jl., kregen wij vele ver zoeken om de film "Return to the River Kwai" uit te zenden. De eerste reaktie was die van de heer De Jong zelf. Op 10 augustus heeft Mr. J. M. Landré, direkteur van de TROS, de heer De Jong geschreven dat men over het oor deel aangaande de desbetreffende film natuurlijk van mening kan verschillen, doch dat de beslissing over het uit zenden van een film als "Return to the River Kwai" bij iedere omroeporgani satie uiteraard de verantwoordelijkheid is van de programmalei'ding. De programmastaf vond de film echter beslist niet goed genoeg om als her denkingsprogramma te dienen, omdat de film typisch op het Engelse publiek is afgestemd. Er komen in de film al leen Engelsen voor die hun herinnerin gen vertellen. 2) De film liet - naar het oordeel van de programmastaf - boven dien te veel zien hoe het nü bij de "Birma" spoorweg is, 3) met een sterk accent op de toeristische trekpleister die het in de loop der jaren is gewor den 4) De TROS besloot derhalve de film niet aan te kopen. Het is bijzonder onplezierig dat wij de heer G. H Bartman - zie zijn ingezon den brief in Uw blad van juni - na bezichtiging van de film niet onmid dellijk onze mening- kenbaar hebben gemaakt. De TROS wil ronduit erken nen hierbij een fout te hebben gemaakt en biedt daarom haar welgemeende verontschuldigingen aan. Wij zouden het bijzonder op prijs stel len indien U deze brief - geheel of gedeeltelijk - in Uw blad zoudt willen opnemen opdat ook degenen die wij niet persoonlijk konden schrijven van ons standpunt op de hoogte kunnen worden gebracht. Inmiddels verblijven wij met vriendelij ke groeten en de meeste hoogachting, Televisie Radio Omroep Stichting AFDELING PUBLIC RELATIONS EN PERS F. R. Bakker. Verantwoordelijkheid berust niet bij mannetjes die "ja" of "Nee" moeten zeggen al naar het zo uitkomt, maar bewust zijn van de zodanige omvang of diepte van een historisch gegeven dat men er desnoods wat van maakt als het materiaal te kort schiet. Aan de Dodenspoorweg werkten voor zo'n klein landje als Holland ongelooflijk veel krijgsgevangenen. Tienduizenden ondergingen de verschrikkelijkste be proevingen en voor duizenden werd de Dodenspoorweg inderdaad een "Rail road to Death". De heren Landré en Bakker kunnen natuurlijk niet alles we ten, zelfs niet van Holland, laat staan van Birma. Maar men had (zoals in alle "onduide lijke" materie) deskundigen kunnen raadplegen, zoals Wim Kan en de or ganisator van de jaarlijkse Doden- spoorweg-reunie Henk Engel. Dan had men kunnen inzien dat in de trant van Buchenwald en Hirosjima de Doden spoorweg een nationaal verdriet is, dat niet vergeten mag worden. 2) Waarom heeft "Engels" hier opeens wat mee te maken? Tientallen Engelse films zijn voor de Nederlandse TV met genoegen afgedraaid voor allerlei doel einden, ook ordinaire, maar het gaat om de BEWOGENHEID en DIEPTE van ervaringen, waar blijkbaar de Duitse TV-kijkers wél begrip voor hadden. Bij elke spreker had in het Nederlands vertaalde tekst afgedrukt kunnen wor den (zoals als altijd). 3) Natuurlijk nonsens. Men kan even goed films afdraaien van Hirosjima, Berlijn, Rome, Londen van NU - en men hééft het ook vaak gedaan! - maar dan waren er omroepleidingen met een beetje meer hart voor hun werk, meer improvisatievermogen en meer histo rische bewustheid. Van de dodenspoorweg zijn door de fotograaf Rudi Jonkman foto's gemaakt direct na afloop van de oorlog, toen hij met zijn gammele, zieke lijf op een trein klauterde om het hele eind weer terug te rijden, welke foto's bij elke "touristische film" van vandaag een navrant verleden opgeroepen zouden hebben. Maar ja, óók de omroepleiding moet er wat voor DOEN! 4) Het wemelt bij de TV van allerlei touristische trekpleisters die altijd wel een motief, excuus of smoes hadden om vertoond te worden - vaak als er door het tourisme duimendik op ver diend werd. Aan touristen-reisjes naar de Birmaroad is beslist niet veel ver diend, omdat die reisjes voor-verreweg de meeste "ex-Dodenspoorweggers" onbetaalbaar zijn. Maar die "touristische kant" heeft NIETS te maken met het leuke vacan- tie-tourisme van vredesmensen van nu, maar is het gefilmde relaas van een diep bewogen terugkeer van John Coast naar een brok gigantisch LEVEN, waar Coast gewoonweg "heimwee" naar had. Mijnheer Bakker en mijnheer Landré hebben er NIETS van begrepen. Eigenlijk moeten ze van Coast lezen "Railroad to Death", een aangrijpend brok menselijkheid, en zélf ernaar snak ken dat daar een film van gemaakt wordt door de schrijver zelf. Dat IS gebeurd met dat zelfgeschoten filmpje van Coast en nou komt de TROS alleen een risje gemeenplaatsen opdienen!" Dit is niet het eerste geval dat Indisch- gasten zich beklagen over totaal ge brek aan belangstelling voor Indische DENK ER OM! Het nummer van 1 december a.s. zal wat later verschijnen, onge veer 5 december, omdat zoals U weet het nummer van 15 decem ber ópk later verschijnt als DUB BEL NUMMER van 15 december en 1 januari, zoals altijd. Daarna komt Tong Tong weer gewoon op 15 januari enz. uit. We willen alleen (zoals gewoon lijk) het tijdsverschil helpen over bruggen dat ontstaat, omdat twee nummers zijn samengetrokken op één verschijndatum: het Kerst- en Nieuwjaarsnummer van dit jaar. VILMA Jeugdherinneringen uit Jogja f 3,90 0,50 porto. Een aardig Sinterklaas- of Kerstge schenk! suggesties uit de kijkerskring van de Nederlandse TV. Wij zijn eraan gewend geraakt dat tips van ons terzijde wor den gelegd omdat omroepleidingen beslissen dat onze ideeën "beslist niet goed genoeg" zijn, ook al verdringen wij ons soms aan de grens om bij onze buren te kijken waar men wél voort durend blijft zoeken naar echt nieuwe en originele dingen. Hier in Holland brengt onze TV eindeloos en eindeloos politiek geklets en nog eens geklets en weer geklets met af en toe een aardige scheut porno (die "eerlijkheid" genoemd wordt). Gek dat niemand zich afvraagt of menige omroepleiding eigenlijk "beslist niet goed genoeg Redactie Tong Tong (TR) 4

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1972 | | pagina 4