9 hai oro ^Cidul was er in ons huis nooit ook maar een sapoelidi gestolen. Dus: kindertjes uit de kampong waren welkom.Het ge rucht. dat Sint Nicolaas zich in Hoogst Eigen Persoon bij ons zou vervoegen, verbreidde zich dank zij de befaamde kabar angin zo snel, dat ook allerlei blanke ouders uit de buurt zich aan meldden met de vraag of ook hun kin deren welkom waren. "Hoe meer zielen, hoe meer vreugd! - maar u moet zelf voor de cadeautjes zorgen!" - "Dat spreekt van zelf!" Onze Sint Nicolaasfeesten zijn een on betwist succes geworden voor blank en bruin tot een jaar of tien. De Sint begaf zich naar het platje en zette zich daar neer: in de tuin zaten zijn kleine en een aantal grote bewonderaars onder het genot van een glaasje stroop en, nu, misschien zijn het wel pepernoten ge weest. ledereen werd voor het front geroepen en door onze Sint op de bij zijn functie behorende zalvende of ver manende toegesproken. Voor al de kindertjes van onze eigen clan en voor alle kampongkindertjes was er, behalve de versnapering, een klein speelgoedje of iets dergelijks. Ik had de eerste maal de voorbereidin gen tot en het openen van 't feest met enige ironie gadegeslagen. Misschien dacht ik wel - ik weet het niet meer - met mannelijk superioriteitsbesef: Ach, mijn vrouw wil het zo graag - laat ze dan haar gang maar gaan! Die ironie versmolt als sneeuw voor de zon en groeide tot een grote vertedering. Onze kampong, schoon niet onwelvarend, zorgde goed voor zijn nakomelingen, maar dat strekte zich niet uit tot de verschaffing van speelgoed! Met fon kelende ogen namen de bruine jonge tjes en meisjes het hun door de Sint overhandigde speelgoed in bezit: ze klemden het tegen de borst alsof ze het nooit meer los zouden laten Het werd een groots feest. Het is ons gegeven geweest, het nog een aantal malen te herhalen, vóór de grote schei ding kwam. Misschien was het grootste compli ment, dat mijn vrouw kon krijgen het bezoek van een deputatie van bruine kleuters die beleefd kwam informeren, of wij met Kerstmis misschien óók weer "wat deden"! J.H.R. Wie heeft ooit de „lampor" gehoord? Onze lezers, die in Midden-Java hebben geleefd en gewerkt, behoe ven wij niet te vragen wie Njai Loro Kidul is. Maar ook vele anderen zal de naam van de ook nu nog vereer de en gevreesde Godin van de Zuid zee niet onbekend zijn. Wat ons althans - niet bekend was, is de Javaanse legende, die ten grondslag ligt aan de ook nu nog jaarlijks herhaalde bedevaart naar de Zuidkust, teneinde de Godin aan genaam te stemmen. De grote hersteller van de macht van Mataram, Senapati (eind 16e, begin 17e eeuw) zou zijn overwin ningen te danken hebben aan de steun van Njai Loro Kidul. Er was echter één voorwaarde aan verbonden, zoals uit het volgende stukje van de hand van W. F. W. Schardijn zal blijken. De legende dan wil, dat Senapati om zijn macht te kunnen uitbreiden daar toe de hulp had ingeroepen van Njai Loro Kidul, de Godin van de Zuider Oceaan. De Godin verleende hem die hulp, maar onder voorwaarde, dat hij met haar in het huwelijk zou treden. Toen dan ook het nagestreefde doel was bereikt, moest de huwelijksvol trekking plaats hebben en daartoe be gaf Senapati zich naar de hoge rots klippen van de Indische Oceaan, van waar hij zich in de zee stortte, teneinde zijn bruid te kunnen begroeten. Wie was - of is - nu deze Njai Loro Kidul? Volgens de legende was zij de schone Mataramse prinses Dewi Kadita, doch ter van Prabu Mundang Wangi. Door haar buitengewone schoonheid werd zij daarom ook Dewi Srengéngé - (Zonneprinses) genoemd. Door jaloezie gedreven riep de bij vrouw van de koning de hulp van een toverkol in, om de schoonheid van Dewi Kadita te vernietigen. De prinses werd kort daarop ziek en melaatsheid begon zich bij haar te openbaren. De verschrikkelijke ziekte verspreidde zich over haar gehele lichaam, waardoor zij afzichtelijk was om aan te zien en spoedig uit de kraton werd verbannen. Daar mens en dier zich van haar af wendden, begaf zij zich naar de zuid kust, waar ze zich uit wanhoop in de oceaan stortte waarover zij thans als MMiiiiiiiiinimnnniinnmniiiiiniiTnniiniuiiiiiwiiiiiiiuiiiiiiniiiuujHiiMiiiiiiiuiiniuiiiHiiiHiiiiiiiiuiiiHiifliuiiiuiituiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiittiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim ^j-uwelieróbedry} l. h. Blok v/h Venbroek Boekhorststraat 12, Den Haag, Telefoon 070-63 64 21 Specialisten in Indonesische gouden sieraden. In- en Verkoop. Ook op bestelling leverbaar. vorstin heerst, doch niet alleen over de wateren, doch ook te land had zij nu zeggingsmacht. Met deze wetenschap riep Senapati haar machtige hulp in, belovende, dat hij haar zou trouwen. Dit huwelijk zou dan elk jaar herhaald moeten worden in de persoon van de regerende vorst als de bruidegom. Zo is ook het geloof in de LAMPOR ontstaan. Als men dit woord in het woordenboek opslaat, dan leest men er, dat dit een boze geest is, die spring vloeden doet ontstaan (plotselinge bandjirs in de Mataramse rivieren), maar ook staat er: "Het houden van .nachtelijke zwerftochten", terwijl het meestal vrouwen zijn, die het slacht offer van^dit verschijnsel worden. Men gelooft verder, dat de jaarlijkse huwelijksstoet van Njai Loro Kidul tegen middernacht vanaf de Gunung Merapi vertrekt, de loop van de kali Opak volgt om uiteindelijk in de In dische Oceaan te belanden. Dan meent de gamelantonen, het feest gedruis en paardengetrappel te horen, welk verschijnsel in de volksmond de "lampor" wordt genoemd. Als de men sen de muziek en de geluiden van een zekere kant horen en als zij erop af gaan, dan blijkt, dat er in die richting slechts bos en wildernis te vinden is, waar niemand woont en dan horen ze de geluiden van een tegenovergestelde kant komen. Zo doolt men in een cirkel rond, zon der iets te hebben gezien of gevonden, zodat de plaats, vanwaar het geluid werd vernomen, niet kan worden ge- localiseerd. Wee de nieuwsgierige, die zich buitenshuis waagt, want hij/zij zal het slachtoffer worden van de boze geesten, die elk jaar op gezette tijden van de ongelukkige zich meester zullen maken. KONINKLIJKE PAKETVAART MAATSCHAPPIJ Voor mijn verzameling zoek il^: Brieven en kaarten van Ned. Indië, indertijd per K.P.M. verzonden. Gaarne bericht aan: K. A. Tuinstra, Valkenboskade 259 's-Gravenhage. Telefoon 070-638311. 15

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1972 | | pagina 15