jpji Een heel oud kerstverhaal uit Rusland Iff ËthxÉ ..*'■1 cfuwelieróbedry} L. H. Blok v/h Venbroek KERST - MIS - Jullie weten allemaal dat al heel lang voordat het Kindeke Jesus geboren werd, vele wijze mensen wisten dat Hij eens op de wereld zou komen, om er Vrede te brengen, Liefde en vergeving en de Leer van Onze Vader. Uit deze hele oude tijd vertelt dit ver haal je nu het ontstaan van de Kerst boom zoals wij die allen kennen. Er reisde een grote karavaan in de toendra, in de koude maand december, in het grote en o, zo koude en barre Rusland. De kleine kinderen huilden van kou en honger, de moeders waren verdrietig omdat er geen warme melk voor de baby's was, de mannen bitter en ontevreden. Ze waren uit hun oude woonplaatsen vertrokken en zochten ergens een te huis waar men dacht dat het beter zou zijn. - Zo zoeken door alle eeuwen heen de mensen naar geluk, terwijl het vaak zo dicht bij hen is en ze het alleen maar niet willen zien omdat ze onte vreden zijn en niet geloven in de een voudige en goede dingen in ons leven. - ledereen was moe en eindelijk be sloot men te gaan rusten in een groot dennenbos onder de stille nacht bij een heldere hemel, die vol stond met sterren en een maansikkel. Men had nog wat thee en kookte water, zodat er tenminste iets warms was, maar de honger en ontevredenheid bleef. Plotseling kraakte er een tak en kwam uit het bos een oude grijze man te voorschijn, die hun vriendelijk groette en vroeg waarom ze zo bedroefd en treurig keken. De mensen vertelden van hun zorgen, gebrek aan warmte en voedsel en nog veel meer van die zorgen die wij men sen ook nu nog hebben, vaak alleen door gebrek aan vertrouwen en levens moed. De oude wijze knikte en vroeg hen om allemaal om een grote denne- boom te gaan zitten. Toen iedereen zat vertelde hij, dat zo lang de wereld bestond er verdriet en gebrek was geweest; hij vertelde het oude verhaal van Adam en Eva, die door hun eigen domme schuld uit het Paradijs zijn verdreven; hij legde hen uit dat een ieder zijn eigen Paradijs dicht bij zich heeft, maar het alleen niet ziet en begrijpt. Verder vertelde deze wijze dat ons geluk ligt in het geven; het geven in iedere betekenis van het woord, het geven van hulp aan de armen, van steun aan de zieken; aan de dieren om ons heen, die voor ons geschapen zijn, maar waar wij ook voor moeten zorgen en die wij ook moeten beschermen. Zo rust op alle mensen de plicht om voor zijn naasten te zorgen. Omdat niemand dat begrijpt zo vertelde de oude wijze, heeft God besloten om eens zijn eigen Zoon naar de wereld te zenden. Die zal als een heel gewoon mens onder de mensen 14 komen, zijn ouders zullen arm zijn, maar Hij zal door Zijn voorbeeld en Wijsheid een licht worden voor de mensheid. Uiteindelijk zal Hij meer ver driet en pijn hebben dan jullie nu ken nen, maar door zijn vertrouwen en lief de voor de mensen zal Hij weer in de hemel terugkomen en hiermee bewij zen, dat als je maar vertrouwen hebt en probeert zo goed mogelijk te leven alles op het eind toch goed komt. Heel zacht en heel langzaam vertelde de wijze dit verhaal. De Engeltjes kwamen luisteren en een ervan zette zich op de boom. Vele vallende sterren - nadien het zin nebeeld van hoop - zetten zich vast op de takken van de boom en maakten allemaal lichtjes. De dieren uit het bos stonden er omheen en sommige vogels gingen ook op de takken zitten. De mensen kregen weer hoop, die als grote gekleurde zeepbellen omhoog steeg, maar niet zoals voordien uit elkaar spatten, maar zich in allerlei wondermooie kleuren in de boom vast zetten. Zacht viel de sneeuw en toen zei de oude man: "Mensen kijk eens naar deze boom", ledereen werd stil van bewondering. "Ja", zei toen de oude wijze man: "Het was 'n gewone denneboom, maar door het vertrouwen dat jullie nu hebben is de boom geworden, zoals je die nu ziet. Denk hier vaak aan terug en weet dus, dat heel veel in je leven je aan jezelf te wijten of te danken hebt". Ze zongen toen een afscheidslied en bedankten de oude wijze die zachtjes weg ging. Omdat wij arme mensen nog steeds niet wijzer zijn en toch proberen goed te worden, maken wij na die tijd met Kerst een boom, maken zelf de lichtjes en versieren die zo mooi en geven aardse geschenken. Toch zal eens de tijd komen, dat ook wij dat niet meer behoeven te doen en de boom mooi wordt door onze reine gedachten en de liefde voor de medemensen. GegévenGekomen Is Hij, om te wonen Op aarde. Te leven onder mensen. Te geven Zijn liefde, Zijn hart. Te troosten in smart. Te genezen de kranken, Blinden, doven en manken. Te roepen, als men verdwaalt. Te leiden, als men faalt! Zijn naam is: 'Wonderraad - Sterke God - Vredevorst' Hij IS gekomen, voor u en voor mij. EMMANUEL - God met ons! P. Jüch-Arnold moessQn m 4JJS; j£ §S??r J- ocrip sócmohatdjo "OERIP SOEMOHARDJO" door Rohmah Soemohardjo- Soebroto Verkrijgbaar bij Boekhandel Tong Tong, uitgave Moesson reeks. Prijs 8,incl. porto. Een boek, waarvan J.H.R. in Tong Tong zegt: "het geeft een boeiend beeld van het leven van een Javaanse familie, sterk georienteerd op Nederland, maar nochtans Indo nesisch lllllllllllllllllll ^iiliiiiiiiiiliiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiinijiiuiiiiiimiiiiiiigiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiui Boekhorststraat 12, Den Haag, Telefoon 070-63 64 21 Specialisten in Indonesische gouden sieraden. In- en Verkoop Ook op I I bestelling leverbaar. miniiiiiiiiiiiI........I

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1972 | | pagina 14