Dank Onze Doden persoon en de schrijftrant van Tjalie min of meer als een loden deksel op Tong Tong gerust heeft, zodat velen zijn gaan denken dat het hele geestelijke leven in Tong Tong valt en staat met Tjalie. Dat is niet waar! Het heeft ook niets te maken met leeftijd en scholing. Jan Ritman kan any time voor pakkende en stimulerende copy blijven zorgen. En Drs. Mellema. En Ir. Segond van Banchet. En "Botja Sema- wis". En Hein Buitenweg. En Max Busselaar. Te veel om op te noemen. Ook al zou Tjalie NU door welke oorzaak ook totaal moeten uitvallen, dan zou NU ons blad direct kunnen worden voortgezet. Geen haar op mijn hoofd dat daaraan twijfelt. Onderschat ook zeker de capaciteiten van Lilian Ducelle niet. En van medewerksters als Lin Scholte, Roos Grooss, Annemarie Blomberg,Marijke Steevensz, enz. enz. enz. Vergeet de oorlog niet: toen alle mannen de kampen in gingen en "die arme vrou wen alleen en onverzorgd aan het noodlot overgeleverd waren" (zo heette dat toen toch?), versaagden de vrouwen geen se conde. En pakten direct het totale maat schappelijke leven, hoe ontwricht ook, aan. En loodsten onze gezinnen naar een nieuwe toekomst. Weet U, als ik stemmen hoor van mensen die de moed opgeven, word ik gewoon razend. Met een zó prachtige staat van dienst van „ons Indisch Volk" over ALLE linies is er geen sprake van dat de Indische groep capituleert of "geruisloos weg-assi- mileert". Hoe is het? Zijn wij door al die sociale zekerheden en Drees-in-de-watten- leggerij mah-njais geworden of zo? Bedenk, vrienden en vriendinnen, onze tijd is nog lang niet gekomen. Wie in God gelooft, bedenke dat de Almachtige niet een paar honderdduizend Indischgasten naar Europa stuurt om ze daar vet te mesten en dan te laten afsterven. Er is nog steeds een taak voor ons weggelegd. En hoe minder er overblijven van ons soort, hoe belangrijker die taak wordt! Ik noemde zonet slechts onze vrouwen en ook de oudsten onder onze mannen, maar wat er aan jonger bloed leeft, is er ook nog. Met méér talenten dan wij zien kunnen. En waarom vergeten wij onze grote groep adiks in Indonesië? Er hoeft maar één pro cent van dat broedervolk aan de evenaar weer wakker te worden voor de mogelijk heden in Nederland en Europa, en Tong Tong staat meteen weer zó geweldig potig dat het in geen decennia meer kan omvallen. En zelfs al zouden alle nazaten van ons óók kachelzitters worden, er zijn nog uni versiteitsbibliotheken en boekerijen, cor respondenten in Azië en reisbureaux met millioenen kilo's boeiende copy uit ons "Moeder-continent", Azië, om er jaren lang Tong Tongs mee te vullen met de luisterrijke leesstof, duizendmaal spannender dan al dat politieke gebeunhaas van onze opinie bladen, dan Barend Servet en de Neder landse obscene filmindustrie. Mijn besten, het leven is één groot slagveld, dat is waar. En in de sector waar onze Indische divisies onder vuur liggen, vallen momenteel de meeste slachtoffers. Dat is waar. Maar als ik over de gevallenen heen kijk, vér om me heen, dan zie ik nog zoveel moedige en sterke levenden, ik snap niet, waarom jullie zo "pajèh" kunnen zijn! En zijn er nog branie Indischgasten, die op dit slagveld met Richard III roepen: "A horse! A horse! My kingdom for a horse!", man, je hébt ons koninkrijk al gegeven: ons Indië, brul niet langer en stijg op, op dit paard Tong Tong! Er zijn nieuwe zegetochten op te maken! Pendek-nja, mensen: kijk niet alleen maar naar dat droge slangevelletje dat afschil fert, kijk naar de nieuwe huid, die al sinds maanden aan het groeien is. Wij - leven - voort! T.R. Uitgezonderd de getekende slang als symbool van het Slang-jaar van de Chinese dierenriem op het omslag van de Tong Tong van 15 februari 1965. Maar de voorplaat van dit nummer geeft de echte slang. 2) Foto met toestemming van de Uitg. W. Gaade overgenomen uit "De Wereld der Dieren", serie-deel "Reptielen". In onze boekhandel ook verkrijgbaar: 21,50 plus 2,25 porto. We zouden het vroeger niet hebben kunnen geloven, maar tóch is het waar: wij hebben bij dit Kerstfeest en Nieuwe jaar méér brieven, kaarten en andere L gelukwensen gehad dan ooit tevoren. Velen hadden - ook in luttele woorden - die oude, vertrouwde hartelijkheid van vriendschappen die echt door de tijd gerijpt zijn. Moeilijk in woorden uit te drukken - maar we hebben vaak een prop in de keel gehad. Niet van "sedih" of zo, maar van geluk. Met een armzwaai zeggen we jullie allemaal hartelijk dank. Poekoel teroes in '73, lol En nog vele jaren later! EVEN WACHTEN Wegens voorgeschreven rust is het schrijven van volgende reisbrieven uit Indonesië even blijven liggen. Tot zienns! BLADVULLING Die amper brood heeft en een weige wijk Geen slaaf of meester kent of huns- gelijk Laat hem tevreden wezen met zijn leven. Niet velen op deez wereld zijn zo rijk Kwatrijnen van Omar Khayyam, vert. Boutens De waterdruppel, van de zee gescheiden Klaagde totdat haar stille glimlach zeide: God is in U en mij, wij blijven één. Niets dan onmerkbre schijn is tussen beide id. We weten niet hoe Uw kranten er om streeks het jaareinde hebben uitge zien, maar de ónze zaten vól overlij- dens-advertenties. Meer dan ik ooit bijeen gezien heb in Holland of Indië. Onze correspondentie droeg er ook duidelijk de sporen van. Elke dag en veloppen met rouwrand of brieven, waarin gevraagd werd in een kort re dactioneel stukje te memoreren welk droevig verlies geleden was. Hoe zeer het ons ook spijt, we kunnen er geen gevolg aan geven. Het totaal beeld dat erdoor ontstaat in Tong Tong is er té somber en naargeestig door. Terwijl juist meer dan ooit het woord der Levenden om onze aandacht vraagt. De redactie hoopt dat de nabestaanden der overledenen ons begrijpen - juist omdat Tjalie er verscheidene van heel goed en al heel lang kent, weet hij wat U ontvallen is. Sluit hun nage dachtenis in Uw hart en zet Uw tocht door het Leven voort, omdat het Lot het van ons vraagt. Behorende tot een Garde die Sterft, zijn wij op kalme wijze verzoend met de Dood, maar omdat onze tijd nog niet gekomen is om ons over te geven, zullen wij ons werk met Tong Tong voortzetten met de Trouw, Branie en Ondernemendheid die ons vaste de vies geworden zijn. Daarmee gewoon gestand doend wat onze doden altijd van ons verwacht hebben. Wees een BOOM, een VRUCHT BOOM. Lever na slechts één maal geplant te zijn vruchten voor vele, vele jaren. Plant f 10,in het FONDS ZESTIGDUIZEND! 't IS MAAR GELEEND - JE MAG HET EVEN VAST HOUDEN" door Caro van Eijck Een tenger Indisch meisje, één van Nederlands grootste toneel speelsters schreef een onder houdend, frank en vrij verhaal over haar leven en werk in Indië en Nederland. 9,90 1,75 porto. 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1973 | | pagina 3