Fonteijn Co -
PASAR
MAbAM
In de Bersiaptijd
AMSTERDAM
Het zal zowat half drie in de nacht ge
weest zijn, toen ik hardhandig werd
wakker geschud. Noor zat bevende van
angst overeind:
"Zus, hoor eens, ik hoor gestommel,
wat zou dat wezen?" "Ik hoor niets, je
droomt" Nu slaap ik heel vast en kom
heel langzaam tot bewustzijn. Het duurt
alzo heel lang voor er iets tot me door
dringt, geen wonder; dat ik nu dus ook
niets hoorde. Toen ik echter goed wak
ker was, hoorde ik toch ook gestom
mel.
"O, natuurlijk een paar katten op het
dak, ze lijden hier het hele jaar aan
Maartse buien. Stel je niet aan Noor."
"Heus, ik stel me niet aan, luister eens
goed. Dat zijn geen katten."
Ik spitste mijn oren en er drong inder
daad luidruchtig gestommel tot me
door. Het kwam van achter. Het was
net of ze in de achtergalerij iets open
en dicht maakten en gerinkel hoorde ik
ook. Toen werd ik toch ook wel een
beetje benauwd. Maar wat moesten we
doen? Twee zwakke vrouwen, als we
waren. Om hulp roepen, zou de dieven
op de vlucht jagen en dan wisten we
niet wie het gedaan had. Als ze eens
probeerden ons te vermoorden. Nee,
ik voelde me toch ook niet erg behaag
lijk. Maar er moest toch iets gedaan
worden. Eindelijk werd er dan besloten,
dat ik zou gaan kijken.
"Neem die revolver mee, die in het
nachtkastje ligt", raadde Noor aan.
"Kind, ik heb nog nooit zo'n ding in
mijn handen gehad, dan schiet ik vast
met de loop naar mezelf toe en dan
zijn we toch alles kwijt en ik mijn
leven."
"Neem dan die stok mee, je weet wel
met die degen erin". Maar ook dat
deed ik niet.
"Weet je wat, ik gooi hem," ik was er
van overtuigd, dat het een hij was, "ik
gooi hem wel een stoel tegen zijn
hoofd."
Ik schoot mijn housecoat aan en ging
uiterlijk kalm, maar inwendig met een
heel klein hartje naar de achtergalerij.
Zachtjes liep ik door het donkere huis.
Wat zou me boven mijn hoofd hangen?
Toen maakte ik ook heel zachtjes de
deur naar de achtergalerij open en
keek door een kiertje, naar hetgeen
zich daar wel af zou spelen. Eerst
durfde ik niet eens te kijken, het hart
klopte me in mijn keel en het daarbij
passende angstzweet brak me behoor
lijk uit. Maar ja, zo kon ik toch ook niet
blijven staan. Met een zwaai maakte
ik de deur open, zo met een gevoel
van nu of nooit. Maar wat ik toen zag...
Alle kasten tot de ijskast toe waren
wijd open, de achterdeur incluis. Over
al waren de lampen aan en de tafel was
half gedekt en wie liep daar met een
slaperig gezicht af en aan? Onze huis
jongen Amat. Nee, erg griezelig zag
het er tot mijn geruststelling niet meer
uit. Dat viel tenminste alweer mee.
"Amat, apa itoe", "Amat, wat is dat,
wat doe je daar?" "Ik dek de tafel Non-
Vlamingstraat 5, Den Haag, Tel. 46 46 47
v/h te DJOKJA
GOUDEN
schakelarmbanden
krintjing
slangen
colliers
(6 tot lOOgr.)
toesoek konde
peniti kabaja
van 22 karaats goud
22 Karaats verlovingsringen
BRILJANTEN
markiesringen
hangers
oorknoppen
gezet in
22 karaats goud
MIDO
polshorloges
SEBELAH ROTAN ARMBANDEN VAN 24 KRTS GOUD (mas kertas)
TJITJAK broches in 22 KARAAT goud in étui 110,— franco huis.
ni". "DDDekkk je ddde tttafel?" stot
terde ik. De tafel midden in de nacht?
"Soeda pagi, Nonni" (het is al ochtend
juffrouw). "Is het al ochtend, zég je",
en ik trok hem aan zijn jas mee naar
de klok. "Kijk eens hoe laat het is?"
"Adoe, half drie
"Maar waarom dek je dan in 's-hemels-
naam de tafel?" "Minta ampoen Nonni,
ik vraag vergeving, juffrouw. Ik dacht
dat het al ochtend was. Ik hoorde een
haan kraaien en toen dacht ik, dat het
tijd was, om op te staan". En toen be
gon hij er zelf ook om te grinniken,
deels uit verlegenheid, deels van de
pret. En nu kwam bij mij ook
de reactie. Ik kreeg een lachbui, die
bijna tien minuten duurde. Toen ik hik
kende de slaapkamer binnen kwam, lag
Noor met een krijtwit gelaat in angstige
spanning op me te wachten. Maar ik
kon nog geen woord uitbrengen. Nu
werd ze er nog kwaad bij ook. Stel je
voor, dat je je ligt te verbijten van angst
en er komt iemand de kamer binnen,
die maar door blijft lachen en haast
niet tot bedaren kan komen.
"Toe dan idioot, zeg dan waarom je zo
lacht?" Eindelijk werd ik een beetje
kalmer en kon ik het hele relaas van
mijn bevindingen vertellen.
"Die sufferd", zei Noor hartgrondig.
Amat heeft later nog heel vaak op de
klok moeten kijken, voordat hij de
tafel mocht dekken.
Dinette
n
Natuurlijk ook Jack Salakory met
krontjongorkest SAMUDERA
31 mei t/m 3 juni 1973
AMSTELHAL RAI GEBOUW
Inlichtingen: Alkmaar
Willem Bartiusstraat 6
Tel. 02200- 1 18 65
WIE HEEFT?
Voor mijn verzameling zoek ik naar
artikelen, knipsels, foto's e.d. van de
Vlaamse schilder A. J. Le Mayeur en
zijn Balinese vrouw Ni Njoman Pollok
(Sanur, Bali). Er zijn o.a. artikelen over
hen verschenen in: Time dd. 18 Maart
'46; Evening News dd. 12 Aug. '59;
tvlargriet dd. 23 Febr. '57; Safari dd.
Jan. '57 en De Tijd dd. 17 Juni '52 en
9 Febr. '57. Wie heeft voor mij b.g.
artikelen of foto's te koop (of te leen).
Gaarne ben ik bereid voor negatieven
of foto's een vergoeding te geven.
Paul de Bont, Paul Gabriëlstraat 18,
Den Haag.
Een nieuwe voorraad
BATIKSHIRTS
Grote en kleine maten, korte
mouw, lange mouw 30,en
f 35,Frisse zomerkleuren
11
