Misverstand hersteld II Voor en Tegen om "Onder en Boven" DIT MOET U DOEN toneelspelers, terwijl de echte pionier hon derd jaar terug "clean-shaven" wilde zijn in de verste oetan. Ja, zeg dat wel: ra-ra-ra! Nu leven wij in een wereld, waarin Alles door Anderen wordt gedaan en we hebben niet de flauwste notie van wat "dat alles" is. Terwijl onze vaders alles ZELF deden! We glijden nu door het leven langs glad geasfalteerde wegen van duizenden kilo meters - we glijden over Brienenoordbrug- gen zonder ooit te hóeven te denken aan overspannings-belastingen - licht is een knopje; niet een krankzinnig gesjouw met aggregaten door wildernissen, dwars door duizend "kan-niet 's" heen, gedreven door Eén: Ik Zal! Huizen nu zijn fauteuils in glas, aluminium, beton, geglazuurde tegels en wall-to-wall carpet - en niet een bivak met bamboe en atap, met 'n beekje voor badka mer en alleen-maar-een-gat als wc. Waar eten rijst met djambal was en muskieten en bloedzuigers voor leven in de brouwerij zorgden i.pl.v. radio en TV. Crazy gewoonweg, zo stóm als die pioniers waren, terwijl je toch lekker en fijn bij Drees kon zitten, toch? Want weet U wat niet uit te drukken is in begrippen die mo derne mensen vatten kunnen: het Gevoel van Expansie dat je had in de oetan. de Challenge om Bergen te Verzettenen het DOEN ook! Maar wat vooral elke pionier had en wat zelfs de rijkste moderne mens van vandaag hem benijdt, was zijn WERKELIJKE VRIJHEID om te doen wat hij wou, omdat er immers geen "gemassregelte" wereld was, die hem binnen paadjes en bruggetjes en ma niertjes dwong. Daar bestond Holland niet; daar bestond een "Nieuw Europa" van veel nationaliteiten, waarin de Hollander heerlijk Javaans, Madurees, Sundanees en petjoek mocht spreken zoveel hij wou. En niemand durfde aanmerkinkjes te maken, omdat wat hij deed niemand anders kon of durfde. Hij was een soort Cassius Clay tussen pete moeien en bewaarschoolkwekelingen, die alleen konden praten, hoe wijs ook. Maar hij DEED. En, weet U, dat soort doen kan men tegen woordig niet meer. Men kan alleen langs andermans geharkte paadjes memmen en er een grote bek over opzetten. En dat is alles. Hij was een David Livingstone tegen over de hedendaagse touristjes, een jager tussen culturelen. De mooiste kant van zijn leven: dat hij in de rimboe een Kandjeng Besar kon zijn en bij zijn verlofje naar Europa in Cannes en Parijs óók Kandjeng Besar. En weer terug naar de oetan rijker zijn dan ooit met een email waskom met nasi kampoeng, beheersen van de wildernis in totale vrij heidbergen overwinnen, ravijnen over bruggen Foto Mej. G. IT. v. d. Werff) gereh, sambal en taotjoLeven in twee werelden als Vrij Heerser en in twee TIJ DEN als Vrij Heerser: de oertijd en de toe komst. Wie doet hem dat na? Niemand immers? Mijn God, als ik denk aan wat hij miste in dat up to date ziekenhuis. Ik denk dan aan Fairchild (die de tropische "Kampung" aan legde in Florida) en rijk en gelukkig en comfortabel sterven mocht in het duurste amerikaanse ziekenhuis, maar prefereerde terug te keren naar een kampong in de Filipijnen om zijn laatste levensdagen in een bamboe-en-atap hutje te leven op een tjot met het uitzicht over de tropennatuur die hij zo liefgehad hadWell, some people die uphill and other people die in the bog (sommige mensen sterven in het moeras); de planter van het P.S. viel het laatste ten deel. I am sad, you know, I am really sad. Adieu, ouwe makker! T.R. Zoals de lezer weet hebben wij in ons nummer van 1 febr. het misverstand helpen herstellen dat in sommige ste den in Indonesië scheen te bestaan, dat Tong Tong in Indonesië verboden zou zijn, e.e.a. met een uitspraak van de Djaksa Agung van Indonesië Sugih Arto. Uit diverse plaatsen in Indonesië krijgen we nu bewijzen van bijval in alle toonaarden, w.o. dit Vondeliaanse gedicht: Hoera-hoera de Tong-Tong bladen komen weer Waarlijk Bert, 't is nu reeds de derde keer Eerst met de hoed in de hand, een kleinigheid Meneer Van beetje vragenLho kok er komen meer Heusch, niet verwacht en niet gedacht Uw zendingen hebben we altijd hooggeacht Nu lezen wij uw bladen dag en nacht Terima kasih en salam mesra jang heel zacht. En nu maar hopen dat de boodschap van de Djaksa Agung ook elders mag doordringen! DE PROFEET MOHAMED ZEI: Drie dingen volgen een gestorvene. Van deze drie dingen keren er twee terug en een verblijft met hem. Zijn familie, zijn rijkdom en zijn werken vol gen hem maar zijn familie en zijn rijk dom keren terug. Alleen zijn werken verblijven met hem. Dit is geen lesje in voorzetsels op de lagere school maar de titel waaronder U in de volgende Tong Tong verschil lende reacties zult aantreffen op het artikel "Onder en Boven" in TT. no. 16 van 1 Maart. Veel wijze, nuttige maar ook tegen strijdige uitspraken, het is goed ook de meningen van anderen te horen. Mis schien helpt het ons de weg te bepalen die wij moeten vinden in deze aanvaardbare (of niet aanvaardbare?) maatschappij. Lilian Ducelle 1. Nooit kranten, tijdschriften of papier bij de vuilnisbak zetten. Dan worden ze verbrand. Als U ze aan de voddenman of aan kinderen meegeeft dan wordt oud papier verwerkt. 2. Weiger plastic verpakking in de winkel als enigszins moge lijk is. Koop uw aardappelen los, niet in een zak. 3. Vergeet nooit een boodschap pentas, zorg dat U die plastic tas niet nodig hebt die U mis schien gratis krijgt. Gratis ar tikelen zijn vaak de grootste "rotzooi" makers! 4. Gebruik geen kunstmest voor de tuin, maar gedroogde koe mest. Ruikt een beetje (U heeft maar weinig nodig) maar is zuiver en veel beter! 5. Koop geen andere huisdieren dan de normale (honden, kat ten, kanaries). Géén tropische vogels, géén reptielen, géén apen, niets, niets, niets. Zo lang de Nederlandse wet geen rem zet op de gewetenloze import van dieren, blijft wreed heid t.a.v. dieren bestaan en worden de dierenhandelaren rijk met hun schandelijke handel. Boycot is het ENIGE wapen om iets tot staan te te brengen. Wie meer suggesties heeft die DAADWERKELIJK resultaat op leveren, schrijf ze ons. Het lid worden van verenigingen, mee doen aan acties op papier hel pen niets als we niets tastbaars DOEN! 17

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1973 | | pagina 17