fPBC AUtEMENE BRNKra EREDIE15EMICE N.U DE ASTROLOGISCHE VERJAARS- KALENDERS zijn geheel UITVERKOCHT ftMBTENMlEN fiUTOUERZEREWWG neerbuigendheid te accepteren zoals we zijn, dan zullen wij anderen ditzelfde recht niet mogen onthouden. Sterker nog: Als wij alleen maar zouden strijden voor ónze mensenrechten en niet óók voor die van anderen, maken wij ons schuldig aan pre cies datgene wat wij toen in Nederlands- Indië en nu in Nederland onze regeerders verweten en verwijten. Er bestaat bij ons en bij anderen bovendien een neiging om heel goed te zien, waarin wij tekort zijn gedaan, terwijl we vaak blind zijn voor al datgene wat we méér hebben gekregen dan waar we om hebben gevraagd en mis schien zelfs méér dan we als mensen hebben verdiend Door de onderschatting van de kracht en het belang van de zojuist genoemde facto ren hebben we er tóen geen rekening mee gehouden. We hebben daardoor teveel gebeurtenissen in te klein verband gezien en we zijn bij al onze oplossingen (politiek of niet) veel te dicht bij huis, ons éigen huis bij voorkeur, gebleven. Waarom verwon deren wij ons er dan over dat die oplos singen toen zijn mislukt en waarom zijn we verbaasd en teleurgesteld als ze nu wéér mislukken? Het is toch immers zo, dat alle door mij opgesomde grote, alge mene, factoren nu nog steeds werkzaam en geldig zijn? Het is immers zo, dat de na oorlogse ontwikkelingen op de terreinen van economie, wetenschap en techniek hun werkzaamheid en geldigheid alleen nog heel wat gróter hebben gemaakt? Nooit tevoren in de mensheidsgeschiedenis zijn de leuzen "Eén wereld of géén wereld" (One world or none) en "Eén mensheid of géén mensheid" zo waar geweest als nu. NUI Niet straks, niet later, niet wanneer onze kinderen of kleinkinderen groot zijn. Wij kunnen en wij mógen het niet (meer) uitstellen. Wie het tóch doet en wie "niets" doet bedriege zichzelf niet meer; hij of zij bedrijft ook dan politiek, er valt niet aan te ontkomen Maar het kan een politiek van zelfvernietiging betekenen en dan zou het oude Bijbelwoord weieens kurlnen uitko men: Wie denkt alles te hebben gewonnen, zal alles verliezen. ALLES, dat is niet alleen dat wat we nü hebben, maar ook dat wat we zo keurig netjes bestemd hadden voor onze kinderen en kleinkinderen. Want hun toekomst zal voor een belangrijk deel be paald worden door wat wij in het heden doen... of niet doen. Als er nog zo'n toekomst is. Want indien we iets willen begrijpen van wat er in de jeugd van vandaag leeft, bij velen van hen tenminste, dan is het wel dit: de volwasse nen, oordelen zij, zijn niet werkelijk volwas sen, ze zijn niet volgroeid, want ofschoon ze met hun verstand zouden kunnen weten dat ieder ogenblik de Totale Vernietiging kan losbarsten, gedragen zij zich vandaag zoals zij zich gisteren en eergisteren heb ben gedragen. Alsof heden niet principieel en wezenlijk anders is dan "tempo doeloe". Zó anders, dat, indien wij allen ons gedrag niet grondig veranderen en onze wereld, onze planeet aarde, niet humaner maken, na heden misschien geen morgen meer zal zijn. Voor niemand! Het is daarom, dat we niet in zwart-wit- schema's moeten denken (zoals dhr. Marti- nus meent), want we leven als mensen noch als duivels noch als engelen, d.w.z. in het tussengebied waar de grijstinten over heersen. Het is déérom, meneer Segond von Banchet, dat we de moed moeten op brengen risico's te aanvaarden en innerlijke conflicten niet bij voorkeur uit de weg te gaan. En het is daérom, meneer Steenbeek, dat het niet voldoende is, om gelukszoeker te zijn, als men niet tegelijkertijd het geluk zoekt van énderen, desnoods ten koste van een stukje eigen geluk. En het is déérom, tenslotte, dat ik niet zo blij ben met "de bescheidenheid van de Indo-Europeaan", want die "bescheidenheid" verhindert hem niet alleen te vechten voor zijn eigen fun damentele mensenrechten, maar óók voor die van anderen. Er was een tijd waarin we over al deze zaken nog gemoedelijk of ver hit konden discussiëren. Daarna konden we met oosterse flegma zeggen, dat morgen wéér een dag was en dat de oplossing dan wellicht zou komen. Die tijd is, misschien voorgoed, voorbij en het is mogelijk dat "die dag van morgen" ons niet meer gegeven is. Tenslotte een meer direct antwoord op de vraag, waarom de Indischman zich niet met politiek inlaat. Naar mijn mening is dat, om dat de ervaringen van de Indischman, voor al opgedaan in de tijd toen Indonesië nog Nederlands-lndië was, hem allergisch heb ben gemaakt voor zelfs al het wóórd "poli tiek", zoals hij ook overgevoelig geworden is voor de woorden "revolutie" en "revo lutionair". Aan politiek doen in de Indische koloniale samenleving betekende bijna al tijd, vroeger of later: de kous op de kop krijgen en met nóg minder achterblijven dan men tevoren had. Hetzelfde geldt, en zo mogelijk zelfs in nog sterkere mate, voor de begrippen revolutie en revolutionair. Wie bijvoorbeeld, zoals destijds Douwes Dekker (een achterneef van Multatuli), sprak of schreef over "revolutionaire veranderingen, die in de indische samenleving zouden moe ten plaatsvinden" werd bijna onmiddellijk, zowel door de overheid als door het pu bliek, voor een oproerkraaier gehouden en in de boeien gesloten en verbannen. Dit soort ervaringen maakt het niet gemakke lijk de werkelijkheid échter de woorden te onderzoeken. Dat sommigen dit niettemin tóch hebben gedaan, pleit voor hen en ge tuigt van hun moed. Maar in het algemeen was de eerste reactie van de indischman bij het horen of lezen van de woorden "politiek of "revolutie" die van: Ho! Uit kijken en afblijven! Deze oude reactiepatronen hebben blijkbaar een lang, taai en hardnekkig leven, zodat ze tot in onze dagen voortduren. Maar wordt het geen tijd om ook in dit opzicht onze houdingen te herzien? Als mijn hypo these juist is hebben deze oude reactie patronen niets, maar dan ook helemaal niets te maken met wat we zo zorgvuldig koesteren als biologisch overgeërfde of aangeleerde positieve eigenschappen, die ten koste van alles zouden moeten worden behouden. Integendeel, het simpele feit dat, zoals ik meen al te hebben aangetoond, wij altijd aan politiek doen (of we dat willen of niet), plus het feit dat zovelen van ons iede re dag weer opnieuw toch maar profiteren (of tenminste gebruik maken) van revolu tionaire sociale en technische ontwikkelin gen, zou ons een beetje wijzer moeten maken. Er zijn vele vormen van politiek en heel veel soorten revoluties. Als we er wér kelijk van overtuigd zijn, dat we als Indisch- mensen een eigen specifieke bijdrage kun nen leveren aan het welzijn van de Mens heid, dan is mijn vraag: Wat is onze Indische politiek en wat is onze Indische revolutie? L UOOR |nS5URfWTiÉ>0 I WILT U GOED EN GOEDKOOP VERZEKERD RIJDEN, 05% NO-CLAIM NA éÉN JAAR SCHADEVRIJ RODEN PLUS GRATIS SCHADE-ALARM- SERVICE? (BIJ A.R. OOK PECH- ALARWVSEDUtCE). U VRIJBLIJVEND VOOR HTIW6EN AUTOFINANCIERING PERSOONLIJKE BEU LENINGEN IMUC SEGBROEKLAAN 204 DEW WAAG 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1973 | | pagina 7