■Qen lieldeóverkoudincj VILMA .Eén van de vele jluitorkesten die op Koninginnedag met hun muziek deze dag opluisterden. Het onverklaarbare Indische gevoel, een bepaalde verknochtheid aan je oorsprong zoals T.R. het zo goed be schreven heeft in het Kerstnummer 1972 van Tong Tong, zou vergeleken kunnen worden met een liefdesver houding; van het begin af verdoemd doch tevens de drijfveer van je leven. Daarom de grote tegenstrijdigheid in elke emotie, het altijd aanwezig zijnde leed vermengd met de vreugde, het verlangen naar een terug zien zonder de hoop dat het ooit zal geschieden, het willen herleven van dierbare herin neringen gepaard gaande met de we tenschap dat deze geen plaats meer hebben in ons huidig bestaan. Heimwee naar iets dat nimmer werkelijkheid was doch alleen bestond in ons eigen diep ste wezen Hanna Draak-Keilman sioentje en hun ridderordes terug. Eens in het jaar werden ze geëerd. Met muziek voorop, in keurige witte pak ken, op de borst soms hele rijen ere tekens, marcheerden ze door de kotta tussen een haag juichende toeschou wers. Aan de haven werden ze in een grote zaal ontvangen; de assistent kot ta sprak ze toe en de oudste ridder antwoordde met een bloemrijke speech. Ze kregen een rijsttafel aangeboden, waarbij wel overvloedig werd gedron ken. Tegen donker zag je ze moeizaam naar huis strompelen, meestal onder steund door liefhebbende bloedverwan ten. Dat mocht dan ook wel, want die hele familie leefde vaak van zo'n pen sioen. Op de vraag: "Wat doe jij voor de kost?", kreeg je vaak het antwoord: "Mijn oom heeft pensioen." Het en masse wegtrekken van de jonge mannen had tot gevolg, dat er in Am- ABONNEES AMERIKA ATTENTIE! Uw abonnement (luchtpost $19, zeepost $15,kunt U per check voldoen aan: Roy Steevensz, c/o Kushi House, 7357 Franklin Ave., Hollywood, California. Indien U Uw Tong Tong niet hebt ontvangen of Uw exemplaar be schadigd is, en U een ander wenst, kunt U zich ook wenden tot Roy Steevensz. Naar Den Haag schrijven duurt lang! bon een groot overschot was aan meis jes. Er kwamen "oude vrijsters". Slechts zelden kwam een jongen terug om zijn meisje te halen. Zo'n huwelijk maakten wij eens mee. Daarvoor liepen we vier km de berg op, om er met de regent (dorpshoofd) ter kerke te gaan. Onderweg passeerden ons telkens kerkgangers, in hun daagse kleren, de kerkkleren op een boenkoes op het hoofd. We zaten bij de regent op de voorga lerij even uit te blazen, toen er muziek uit de kerk klonk. Ik zei: "We moeten gaan, het orgel speelt al." Het was geen orgel, maar hun fluitorkest, en ik had het verschil niet gehoord. Dit zijn zo maar enige indrukken, die ik uit mijn overvloed van herinneringen heb opgetekend. A. Moll-Lips Wees niet WEER in de war, nu in ons blad weer advertenties staan van diverse Pasar Malams met vaak een giro-nummer. Voor ONS bestemde betalingen ge beuren altijd op ons eigen giro nummer 6685. De ervaring heeft ons geleerd: bij vergissing op andere giro nummers gedane betalingen ZIJN WIJ KWIJT! KAJOEPOETIH-OLIE De beste kwaliteit die we konden krijgen. Neem nu een fles (hoop dat U 'm niet nodig hebt!) want straks is het weer wachten op een nieuwe zending. 100 cc. fles f 6,50 cc. f 3,25 (porto 90ct-60 ct.) HET GROTE VERLANGEN Kent gij mijn land, het mooie Insulinde? waar klapperbomen groeien langs het strand en padivelden, ruisend in de verte, zich zelf verliezen in een eindeloze band. Kent gij de majesteit der bergen? de toppen scherp-omlijnd met zuiver goud, het koele dal, zo stil en diep verborgen, de pracht en luister van het groene woud. En als de zon te kimme daalt in gloeiend rood en goud, dan daalt in mij een stille zucht naar 't land waar ik van houd. Hanna Draak-Keilman Jeugdherinneringen uit Jogja f 3,90 f 0,90 porto. 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1973 | | pagina 13