VOETSTAPPEN IN'N ANDERE WERELD
Nog een huisgeesi
AMBOINA B.V.
snikkend dat ze het afscheid van de
kleine nonni niet zou overleven. Ze
moet inderdaad kort na ons vertrek zijn
overleden, lieve oude baboe Tjot!
Ik herinner me nog heel goed, hoe
Moesje er toen uitzag in sarong en
kabaja met de brillianten speldjes en
de mooie toesoekan kondeh (een erf
stuk van haar nooit gekende schoon
moeder) in het roodblonde, golvende
haar. Een beeldige leontine, die zo
mooi bij haar grijsgroene ogen paste,
om haar hals aan een dun kettinkje en
haar geborduurde sloffen op hoge hak
ken.
Ik meen, dat het 1909 was, dat ik voor
het eerst in een auto reed. Een Chinese
vriend van mijn ouders was een der
eersten, die een auto bezat en soms
kwam hij ons halen voor een ritje.
Heerlijk eng. En dat terwijl het met een
vaartje van 45 km/u ging door straten
met vrijwel geen verkeer! Deze Chi
nese familie K. die heel kinderrijk was,
had een van hun kinderen afgestaan
aan een kinderloze zuster, die met haar
man op hetzelfde enorme erf woonde.
Dit was toen gebruikelijk bij Chinezen.
Dat afgestane kind wist het zelf niet,
het was al direct bij zijn geboorte bij
zijn nieuwe ouders gekomen. Hij noem
de zijn eigen ouders Oom en Tante en
speelde met zijn "neefjes en nichtjes",
die eigenlijk zijn broertjes en zusjes
waren. Ik hoorde mijn ouders hierover
praten en was er diep door getroffen.
Wat was ik blij, dat mijn ouders geen
kinderloze familie hadden! En dat ik
een meisje was, want meisjes waren
minder gewild dan jongens volgens
oosterse opvatting.
ANTWOORDEN QUIZ (van pagina 10)
1 Daon kumis kutjing.
2. bloedzuiverend
3. tjenté, temblèhan, kembang tai ko-
tok, alsari (genoemd naar Hr. de
Serrière, die de plant invoerde).
4. sirih
5. toeri, sedep malam, kembang pa
paja gantoeng, adoeh, zo bitter.
6. siwalan (lontar), kolang kaleng
(arèn), salak.
7. Atjeh, matjan, gundul, lebak bulus
(de anak anak Betawie wisten het
wel).
8. Behalve pisangblad: bladeren van
waroe, djati, bamboe (voor bat-
jang), klapperblad (voor lontong).
9. padistro.
10. getah nangka.
Hoeveel had U er goed? Éérlijk?
Gevr. besch. vriendelijke dame als inwonende hulp
en gezelschap bij iets gestoorde lieve oude dame
in 4 kamer flat. Eigen kamer. Hulp werkster. Br.
onder No. 2576.
Toen ik laatst bij mijn zuster in Voor
schoten was en wij in oude brieven en
paperassen uit Indië snuffelden, von
den wij tussen vergeelde brieven, die
mijn zuster in het interneringskamp
onder de Jap steeds bij zich heeft
weten te houden, een geel notitieboek
je, toebehorend hebbend aan wijlen
mijn stiefvader. Aan dit notitieboekje
is een vreemd verhaal verbonden.
Wij woonden in Semarang aan een zij
weg van Gedangan, waaraan de R.K.
Kerk en het Klooster stonden. In de
tuin van ons huis stonden vele bomen;
het geheel, huis en tuin maakten op
mij een sombere indruk.
Mijn stiefvader leed aan T.B.C., hij
was wel niet bedlegerig, maar hoestte
en kuchte steeds. In het ziekenhuis
konden ze hem niet lang houden. Vroe
ger in Indië hadden deze patiënten
niet de behandeling, die ze eigenlijk
moesten hebben en kwam alleen de
dokter vaak aan huis. Bovendien was
mijn stiefvader geestelijk niet helemaal
goed meer. Hij deed wel niet abnor
maal, maar zijn afwijking bestond, na
zijn pensionering, uit het verzamelen
van wandklokken, zodat wij op een ge
geven ogenblik 20 wandklokken in huis
hadden, die mijn stiefvader elke dag
opwond en gelijk zette, maar 's avonds
waren er maar twee, die gelijk liepen.
En elke klok had zijn eigen tikkend
geluid en sloeg wanneer ze wilde. En
ook verfde mijn stiefvader alle kleine
voorwerpen rood, bv. luciferdoosjes,
kipas uit de keuken, kleine krukjes,
blikjes, etc., alles was rood. Mijn moe
der liet hem maar begaan, zolang dit
verven bij kleine dingen bleef. Hij
prutste altijd in zijn slaapkamer. In het
bovengenoemde notitieboekje stond
van alles: vreemde woorden met defi
nitie erachter, uitgaven, bedragen die
hij aan mensen had uitgeleend, ook
hier en daar een zwaarmoedige op
merking. Er stond ook in "verschijning
gezien om zeven uur 's avonds 8 april".
Mijn stiefvader was niet bijzonder ge
lovig maar in het geheel niet bijgelovig.
Op die avond van 8 april wilde hij van
zijn slaapkamer (aan de voorkant van
het huis) naar de achtergalerij gaan,
toen hij op de trappen van de voorga
lerij iemand zag staan met een rode
broek aan, naakt bovenlijf en zwarte
muts. Hij wilde naar de man toegaan,
maar zag plotseling, dat hij door de
gedaante heen de lichten van huizen
aan de overkant kon zien. Hij vertelde
het voorval dezelfde avond aan mijn
moeder, die wel toehoorde, maar er
er verder niet op inging, hoe kon ze
ook? Maar de volgende morgen ver
telde ze het, (niet aan de bedienden,
die misschien uit angst zouden weg
blijven), maar aan een paar, uiteraard
Indische buurvrouwen. Een van hen
zette een verschrikt gezicht en zei, "O,
mevrouw, nu u er zelf over begint. We
hebben u niets willen vertellen, om u
niet bang te maken, maar er wordt
hier algemeen gezegduw huis is
niet speciaal een spookhuis, maar men
beweert, dat als iemand die geest ziet,
hij noq maar drie maanden te leven
heeft.
Maar u hoeft het niet te geloven, hoor,
misschien is het ook maar omong
kosong". Mijn moeder hevig verontrust
hoorde dit aan, maar vertelde het niet
aan mijn stiefvader of een van ons.
Maar drie maanden later precies op 8
juli kwam er een plotseling einde aan
het leven van mijn stiefvader
Mevr. F. Retel Helmrich
beveelt U aan
ketjap "HET ZWARTE VEULEN"
een terechte keuze, uitstekende kwaliteit voor een betaalbare prijs.
Proef het zuivere aroma van deze import ketjap en U wilt geen ander
merk meer.
Importeur:
AMBOINA B.V.
Johan van Oldenbarneveltlaan 110
ZEIST. Tel.: 03404- 17649 en 20070
Levering via de detailhandel.
21
