Fonteijn Co - ,,b,e D,0KIA OPHEFFINGS - UITVERKOOP 10 - 20% KORTING op ALLE 22 KARAATS GOUDEN ARTIKELEN STALEN MIDO-HORLOGES 15% KORTING BETEUTERD Het land waar de gamelan klinkt 19,50 Wat wij in ons hart sloten (herdruk) 19,50 Vlamingstraat 5 - Den Haag - Telefoon 070-46 46 47 genoeg helpen in tijden van ziekte of wat dan ook. Géén advertentie dus, maar wat dan wel?! Ik moest en zou mijn doel berei ken: contact, werkelijk en oprecht con tact met een Indisch kind en dus deed ik begin mei van dit jaar iets wat U mis schien wel erg gek zult vinden. Ik belde de Indonesische Ambassade in Den Haag op en vroeg om een correspon dentie-adres in Indonesië om zodoen de een onzichtbare band te weven tus sen mij en het Jand dat ik zo intens lief heb. Ik vroeg het beleefd en het ant woord was even correct: "wij kunnen hierin geen bemiddeling verlenen". Lo gisch niet, déar is een Ambassade im mers niet voor? Helemaal leeg van binnen heb ik de hoorn op de telefoon gelegd en gewoon een uur lang hard gehuild. Ik was wat je noemt verkeerd verbonden en viel - alweer - tussen de wal en het schip. Wie weet denkt U intussen "en je fa milie dan?", maar dan kom ik terug op wat ik al eerder zei; wij zijn na al die verhuizingen juist hier terecht geko men, ver van alles en iedereen, want mijn familie woont gedeeltelijk helemaal in het westen, gedeeltelijk in midden Nederland. Telefoneren is duur en zo maar eventjes bij elkaar op bezoek ko men om gezellig te omongen is er ook niet meer bij. Ik heb dus lang gehuild na dat tele foontje met de Indonesische Ambassa de en toen ik wat bijgekomen was en een beetje verloren voor me uit staarde in mijn toch wel gezellige woonkamer, toén klonk opeens de tong-tong die mij helemaal wakker schudde. Dat was nog een oplossing! Waarom had ik het toch zo ver gezocht? Ik heb dus wéér ge beld en dit keer naar "Het enige Indi sche blad ter wereld" waarbij ik me meteen als abonnée heb aangemeld. Tong Tong is er toch juist voor ons en Tong Tong doet toch juist niets anders dan ons aan elkaar verbinden en het verleden te laten lieven en hèrleven? En zo, beste lezers, ben ik abonnee ge worden. Het lijkt een dom, idioot ver haal, maar dat komt dan omdat ik nog zoveel niet verteld heb en ook niet ver gen naar de onvolprezen Gordel van Smaragd waar ik zo heel erg gelukkig ben geweest. Ik hoop dat er lezers zijn, desnoods maar een paar, die dit doodgewone, niets-bijzondere verhaal een beetje be grepen hebben, want het komt regel recht uit m'n hart, dat hiér in Heerde zo maar doelloos tikt, maar onstuimig klopt in Bandung, in een heerlijk huis met een koele voorgalerij van waaruit wij keken op de statige wazig-blauwe onvergetelijke Tangkoeban-prahoe. Laat mij nog éénmaal mogen dwalen langs sawahs, rijpend in de zon, Laat mij nog éénmaal wederkeren, daarheen, waar eens het licht begon. Vertoon mij éénmaal nog je palmen, je bamboe en je pisangboom, dit alles kan ik niet vergeten, mijn Indië, je bent een droom. Ik heb zo'n heimwee naar je bergen, toch moest ik gaan en ja, ik leef, maar nimmer zal ik jou vergeten, het is mijn hart dat achterbleef. Helly v. Brink-Eweg Gisteren kwam een "wildvreemde" le zeres opeens en zonder enige bepaal de reden mooie rozen voor me bren gen op de krant. Een andere keer bracht een lezer ook "zo maar in het wilde weg" twee flinke porties nasi rames met toetjes erna. Om er echt ouwerwets met gasten erbij flink van te smullen. En die man is overigens iemand met uiterst sobere eetgewoon ten! Een andere keer komt er een giro'tje met een aantekening: "Niet voor de een of andere bus; voor Tong Tong zelf!" Het zijn deze regelmatige kleine atten ties, die ons werk helemaal brengen binnen het Menselijke vlak. En die eigenlijk ook zo ouwerwets Indisch waren. Als U zegt dat ze een beetje doen denken aan Indonesische offe randes, vinden wij dat helemaal niet erg. Want ze bewijzen dat men per sé op 'n ander vlak denkt dan precies ge lijke communicerende vaten, dan twee plus twee is vier, dan gepast betalen. Dat het toch ook moet zijn wat de tukang buah ons vroeger leerde: de keurig geleverde en betaalde mand doekoe's PLUS een kemoening-bloem- pje. Of een blijde ochtendzon, ook al doen de mensen niets anders dan ru zie maken (of maffen!) Misschien ook is er bij al deze mensen een trieste bewustheid dat het steeds slechter gaat met deze wereld. Men kan er niets tegen doen, behalve uit zichzelf een zonnetje zijn. Overal, "om niets eigenlijk", vaak bescheiden met zo maar een brief zonder afzender op de trap, of als een heel klein meisje op straat dat opeens een wildvreemde somber uitziende meneer groet met een uitbundig: "Dagmeneer!" En de meneer, beteuterd en dan ver tederd, zegt: "Dag juffrouw!" Oh, dag juffrouw!" Wat ik alleen maar zeggen wou: door die onverwachte menselijk- heidjes ben ik altijd beteuterd en - ja ook - vertederd. Dat is alles. T.R. tellen zal. Het gaat er maar om dat ik zojuist het derde nummer van mijn spiksplinternieuw abonnement heb uit gespeld en de sfeer, die onmisbare sfeer, weer in huis heb! Ik lees gretig de verhalen over Indië en de foto's van tempo doeloe bekijk ik zelfs met een vergrootglas om geen enkel onderdeel te missen. Tong-Tong, je bent het waard om te blij ven bestaan en nog veel, véél verder uit te groeien. Mijn man koopt de Else vier en mijn dochter - nu alweer tien jaar - leest Donald Duck, maar ik wil Tong-Tong en, al lezende, terugvlie- 2 prachtige FOTOBOEKEN van HEIN BUITENWEG: Bestel nu per giro 6685, boekhandel Tong Tong (geen bedrag invullen, portokosten komen er nog bij) Als U weet dat de grootste vijand van ons bestaan is het "Neem - Neem - Neem!" en "Meer - Meer - Meer!", dan weet U ook dat het enige succesvolle wapen ertegen is: "Geef - Geef - Geef!" en "Minder - Minder - Minder!" DOE HET 11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1973 | | pagina 11