a L De Filosofie van "Ngupojo' "Those were the days my friends. Kunt U zich voorstellen dat mensen het zó arm hebben, zó langdurig door hon ger gekweld zijn, dat ze achter het kleinste hapje aan zitten, ook al was het maar één rijstkorrel? Het bestaat. Het kan. NU zijn er mil joenen mensen in Azië en Afrika die er zo slecht aan toe zijn. Maar het blijft een beetje absurd klinken voor ons, weldoorvoede westerlingen. Tóch be staat het al zó lang dat men op Java (dat verschrikkelijke oorlogen, natuur rampen en hongersnoden gekend heeft) er een woord voor heeft: ngupojo, een woord dat afgeleid is van upo of rijstkorrel. Zij die het woord en het begrip kennen, spreken er gelaten over. Alsof ze zeggen willen: "Ik zég het wel, maar je gelooft het tóch niet Alleen krijgsgevangenen bij Emperor Hirohito weten uit ervaring dat het begrip LETTERLIJK bestaat, uit een er varing die men soms heeft uit gewoon weg lachwekkende omstandigheden. Als je het een ander hoort vertellen Maar op doorreis door het 10de Bat. liep ik eens achter mij onbekende ka zernegebouwen langs, toen ik gehurkt bij een afvoergootje een Hollander zag die mij vaag bekend voorkwam. Hij zat met zijn rug naar me toe en ik was gewoon nieuwsgierig wat die man daar bij zo'n slootje kon zitten doen. Dus sprak ik hem aan: "Hé!" zei ik, "wat doe je daar eigenlijk?" De man draaide zich geschrokken om en toen pas zag ik dat het inderdaad een bekende Ba- taviase figuur was, nogal grof en luid ruchtig, zo'n "niks-mee-te-mèke" type, gewend om over anderen te domineren. Voorheen erg dik; daarom herkende ik hem nu, vermagerd, haast niet. Hij deed erg "betrapt" en legde bedrem meld uit: "Ja, ik heb ontdekt dat hier achter de keuken is en op vaste tijden zijn ze bezig met rijst wassen en dan spoelt er altijd een beetje af. Zo eens in de twee, drie dagen sleep ik er wel een extra happie uitMon Dieu! Ik kende hem haast uitsluitend van rijke gastmaaltijden en recepties met bij voorkeur europees eten - wat stak dat blikken dekseltje met wat rijstkorrels daar afschuwelijk bij af! "Natuurlijk, man! Alle extra hapjes zijn meegenomen!" feliciteerde ik hem en wandelde verder, omdat ik duidelijk merkte dat hij zich gekleineerd, mis schien wel vernederd, voelde. En toch was er alleen maar sprake van een heel oud verschijnsel in de geschiede nis der mensheid: "Ngupojo!" En onthoud dit, waarde lezer, vroèger of later overkomt het ieder volk, iedere beschaving, ieder mens. Het is even onvermijdelijk als het golven van de zee, waar na elke golftop een golfdal komen móet. Vele mensen zeggen dat zo'n golfdal in de welvaart nu ook op komst is voor de rijke mensheid. Ook al js dat niet waar, kijk niet neer op mensen die achting hebben voor maar één rijstkorrel. Zij hebben een hogere en wijdere levensfilosofie dan zij die het goed hebben T.R. 7k de begin 30-er jaren waren z.g. "eind-fui- ven" van de middelbare scholen in Indië eve nementen, waar geen enkele andere gebeurtenis in de stad tegen opgewassen was. Althans onder de jeunesse dorêe van de stad. En alles wat van flirten en dansen hield was op de dansvloeren te vinden van elke middelbare school, ongeacht of je er nou zelf op ging of niet. Het speelde zelfs geen rol of je rijk was of arm, knap of dom, lelijk of mooi: aanbidders en aangebedenen waren op elke school en in elke klas. En allemaal waren jong en mooi. Elke fuif was één dolle uitgelatenheid en toch was nergens grofheid of bandeloosheid. Elk meisje was er zeker van keurig afgehaald en thuisgebracht te worden. Hier een vrolijke bende op een CAS-fuif te Batavia. We weten zeker dat menige lezer nog wel een handvol bekenden ontdekken zal. Met het opzoeken ervan en al Uw vrolijke herinne ringen eraan: veel plezier! 4

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1973 | | pagina 4