"DE STILLE KRACHT" van Hilversum Begin vorig jaar begon de AVRO met de opnamen van "De Stille Kracht", van Louis Couperus naar een tv-bewerking van Walter v.d. Kamp. De belangstelling voor dit stuk (eigenlijk de enige Indische roman die Cou perus schreef) is natuurlijk erg groot, en men vraagt zich wel af waarom de AVRO zolang wacht met de vertoning. (en van Couperus) "Als je nog iets wilt zien van de op names moet je beslist morgen komen," had Walter van der Kamp gezegd, "dan draaien we de laatste scenes van "De Stille Kracht". "Morgen" is natuurlijk een gure, druilerige dag en het enorme televisie-complex dat in wat vriendelijker termen onze "droom- fabriek" heet, is wel de laatste plek waar je iets mysterieus uit de tropen zou verwachten. Toch is het zich daar binnen in Studio III aan het afspelen, het drama van liefde, bedrog, achter docht en "goena-goena", alles op aan wijzingen van Walter van der Kamp, Avro's regisseur-van-de-moeilijke stuk ken. "Dit wordt mijn beste", heeft hij enthousiast gezegd. In de regiekamer, hoog boven de stu dio, zit hij als een tovenaar achter zijn bord vol knopjes en lichtjes het aardse gebeuren te dirigeren. En als een echte Ti-Ta-tovenaar zet hij ook alles stil als het niet gaat zoals hij wil. Twee rijen monitors verklappen alles wat goed en fout gaat. Felle lichten op een echt Indische pendopo. Dames en heren in feest- kledij wachtend op het binnentreden van resident Oudijck, die de nieuwe regent van Laboewangi, Soenario A- diningrat (Rien Frederiksz) komt instal leren. Zachte gamelan-muziek op de achtergrond (het volk buiten viert im mers ook feest?), zacht gepraat van de gasten, plechtig binnenschrijden van resident en regent. Mobiele ca mera's rijden geluidloos naderbij: "Draaien maar!" "Stop!" zegt Ti-Ta- van-der-Kamp," er groeit een palm uit het hoofd van die man rechts, dat kan nooit!" Een bediende op de achtergrond, gehurkt voor een palm levert het sil houet op van een menselijke fontein. Hij wordt anders neergezet. Opnieuw draaien maar. Het gaat geweldig. De resident begint zijn toespraak. Bob de Lange raakt even zijn juiste intonatie kwijt, begint weer opnieuw. Neen, Walter is niet helemaal tevreden, er moet een close-up van deze hoek, zo, en dan over naar deze kant, mooi. Weer draaien maar. Na twee uur draaien en overdoen is eindelijk de installeringsscene okay. En dan komt de man van de kleur- opname vertellen: "Het moet allemaal over, de kleuren zijn te donker!" Goeiendag. Ik heb ineens zo'n zin om de fabriek te verlaten en gewoon kalm te wachten tot het in de tv-gids staat: "Stille Kracht" van Couperus om zolaat. Knopje van de tv aan, al. Pas als je er met je neus bovenop zit, weet je hoeveel erbij komt kijken. Het bijzondere van dit tv stuk? Dat er zo veel Indische mensen in meespelen, figuranten, maar ook belangrijke rollen. Amateurs die zich als uitstekende acteurs en actrices hebben ontpopt. Neem Astrid Ceuleers als Doddy Ou dijck, een schat van een kind en 100% natuurlijk in haar rol van kokette In dische dochter. Mevrouw Heetkamp als baboe Oerip. Geen actrice van het Nederlands toneel zou deze rol zo kunnen interpreteren. Want onze ac teurs en actrices van "Indische" her komst (en dat zijn er nog al wat in Nederland) zijn het natuurlijke Indische accent allang verleerd en brengen het niet verder dan een geaffecteerd spraakje dat voor alle Oosterse rollen wordt gebruikt. Maar Jenny Heetkamp i s baboe Oerip. Zo zou die oude vrouw gesproken hebben, op die toon, in zo'n houding. Van der Kamp is erg in zijn nopjes met zijn bezetting. Mensen die gere ageerd hebben op de oproep van de Avro om figuranten en hoofdrolspe lers. Veel gegadigden die met animo en soms ook wel met schroom over Twee belangrijke hoofdfiguren: Indra Kama- djojo als de regent van Ngadjiwa (links) en Rien Frederiksz als net geïnstalleerde regent van Laboewangi. (NOS Fotodienst) de studiodrempel stapten. Het ging immers om een Indisch stuk? Geweldig dat Van der Kamp dit zo gezien heeft, mensen uit Indië ge vraagd heeft de sfeer uit Indië in het stuk te brengen. Natuurlijk kreeg hij er legio adviezen bij, maar de beste steun vindt hij geloof ik bij zijn kittig Van li.n.r. aan de tafel: Hans Dagelet (Addy de Luce), Astrid Ceuleers (Doddy v. OudijckWillem Nijholt (Theo v. Oudijck), Pleuni Touw (Mevr. v. Oudijck). Op de achtergrond talrijke Indische figuranten. (Foto K.I.P.P.A.) Veel spanning in deze scene met v.l.n.r. Jenny Heetkamp als baboe Oerip. Pleuni Touw als mevr. Oudijck, en Willem Nijholt als Theo. (Foto K.I.P.P.A.) 16

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1974 | | pagina 16