ANATOMISCHE LES
Vr';j
Nee, dit is geen anatomische les van
een walvis, dit is gewoon een "inwen
dig portret" (vergroot) van een graan
korrel, en kan dus ook beschouwd
worden als een "intro" voor een even
tuele beschouwing van onze rijstkorrel.
Zoals U gemerkt hebt, is de rijstkorrel
al vaker in de Tong Tong-kolommen
opgedoken. B.v. in het nummer van 1
oktober j.l. met het artikeltje: "De Filo
sofie van Ngupojo" welk woord en
begrip zijn afgeleid van het Javaanse
woord "upo" rijstkorrel en aandacht
Vraagt voor de belangrijkheid van ook
het kleinste.
Dan in het Kerstnummer met het door
mevr. Juch-Arnold herinnerde Zuid-
Afrikaanse gedicht met de slotregels,
gewijd aan het sterven van Christus:
"Saterdag is Ek 'n korreltje graan
Wat moet sterf in die aarde, om op te
staan!" Tussen twee haakjes: onder
onze vele lezers was er op zijn minst
één, mijn ouwe sobat van het 4de en
9de Bat. van Drimmelen, die getroffen
was door de gedachtensprong van
deze Paasgedachte naar het Kerst
nummer. Thanks, old man. Dat was
inderdaad geen "dichterlijke speels
heid", maar een dieper doorzicht dat
zeker ook bij vele lezers gerijpt is.
Deze twee fasen in mijn bewustheid
van de graankorrel werden echter pas
goed wakker toen ik bij een vluchtige
studie van "De Stenen Spreken" en
de Egyptische pyramiden mij ook de
ontdekking in de opgegraven pyrami
den herinnerde van graankorrels die
dertig eeuwen lang "als dood" in die
stenen graven gelegen hadden, maar
tot enorme verbazing van de opgra
vers, in aarde geplant tóch nog kon
den ontkiemen. Gewoon: een tastbare,
echte, Opstanding uit de Dood.
Wie en wat was die merkwaardige
graankorrel die onoverwinlijk was voor
de Dood?
Ik herinnerde me dat ik ergens in mijn
kast een boek had staan, mij eens ge
stuurd door "Van" van Voorthuizen.
"Van" is zijn echte naam niet, zullen
lezers in Amerika direct begrijpen,
maar de voornaam die zowat elke ge-
emigreerde nederlander in Amerika
krijgt, wiens naam met "van" begint.
Van, nu, was na zijn emigratie naar
Amerika ook in andere werelddelen
werkzaam geweest als adviseur in
landbouw-ontwikkelingsgebieden.Maar
Tong Tong verzaakte hij niet. Hij is al
tijd getroffen geweest door de aan
dacht van Lilian en mij voor fundamen
tele voedings-ideeën (ongeacht dus of
ze chique-Europees zijn of nederig
"kampong-sadja") en had me lang te
rug dit boek toegestuurd: "Food", The
Yearbook of Agriculture 1959, waar ik
alleen maar hoogst zelden in kon bla
deren, maar dat me toch zó boeide,
dat ik het nooit weg heb willen doen.
Fragmenten leesstof bleven in mijn
geheugen hangen en toen ik dus zocht
naar een korte studie over de graan
korrel, vond ik dit plaatje. Dat ik als
kind al "HAWELDIH" gevonden zou
hebben. En dat ik hier dus graag aan
U voorleg.
Al heb ik de lettertjes en stippellijntjes
ook afgedrukt, ik kan er moeilijk op
verder gaan, want niet alleen staan die
letters tóch voor woorden in het En
gels, maar ook zou de verklaring veel
te diep gaan en veel te ver voeren.
Maar ook zonder uitlegging zult U
direct gezien hebben dat deze zorg
vuldige openlegging van de graankor
rel duidelijk aantoont dat zo'n graan-
of rijstkorrel niet domweg een "bolletje
meelstof" is maar niet meer of minder
dan de complete graanplant van top
tot teen. Want niet alleen staan alle
weefselsoorten van zo'n plant erop,
maar ook (links) "De Gedaante van
het Eeuwig Levensmysterie", name
lijk het embryonale kiemplantje met
blader- en wortelkiemen kant en klaar!
Ik vraag me in gemoede af hoe weinig
(of hoeveel) lezers van Tong Tong zich
bij het aanschouwen van deze teke
ning realiseren dat hier het grootste
voedingswonder ter wereld en sinds
alle eeuwen in zijn kleinste gedaante
is geportretteerd. Een wonder, waar
zelfs de enormste fabrieken van Duy-
vis en Heinz en King Corn op geen
stukken na halen, al bestrijken ze nóg
zoveel kilometers fabrieks- en han
delsterrein en staan hun namen voor
ontelbare miljoenen op de aandelen
markten.
Ja, die ene graankorrel is in staat él
het leven op aarde hér op te bouwen
en op den duur het leven weer te
schenken aan miljarden mensen als
NU, op dit moment, al dit leven weg
gevaagd zou worden op aarde op één
graankorreltje na. Wie door de som
bere onheilsvoorspellingen van de
laatste tijden zou gaan wanhopen aan
het voortbestaan van Het Leven, kan
misschien opgelucht ademhalen, want
zeker zal, als de hele beschaving weg
geblazen wordt, één enkel graankor
reltje, zelfs begraven onder vele lagen
graniet en beton, zelfs voor duizenden
jaren, het Leven terugroepen in een
luisterrijk bestaan.
Er zijn inderdaad erg veel mensen die
dat "geen barst kan schelen" als wij
zelf tóch sterven zullen. Maar nu be
grijpt U al direct: déze mensen zijn er
altijd bij miljarden geweest en dankzij
hén is er nooit leven en bewustzijn van
leven geweest. Het gaat om de enke
lingen die wél geloofden in de Eeuwig
heid van het Leven. En om de ontzag-
lees verder volgende pag. Ie kolom onderaan
8
