SMAAK-DOOLHOF HULPVAARDIGHEID dan Singer NEVER SAY DIE Uw artikel "Chicken toast Jakarta", overgenomen uit "Intasari", deed me lachen. U moet weten, dat een hier te lande heel bekende TV-nieuws ver slaggever enkele maanden geleden hetzelfde onderwerp behandelde. Dhr. Walter Cronkite is vooral bekend van wege zijn enthousiaste en degelijke ooggetuige-verslagen van de Apollo Moonshots. Hij had net een wereldreis achter de rug (naar ik meen in de entourage van Vice-president Agnew) en had daarover bij hoge uitzondering een krante-artikel geschreven. Aange zien hij doorgaans bekend staat om zijn scherpe inzicht en de betrouwbaar heid van zijn berichten las ik dit ar tikel met belangstelling. Het bleek al spoedig, dat dhr. Cronkite zichzelf beschouwt als een gourmet. Hij beweerde klagelijk, dat hij het op deze reis niet getroffen had met het eten. Natuurlijk, aldus dhr. Cronkite, had hij genoeg ervaring opgedaan om te weten, dat het bijna onmogelijk is iets in het buitenland te vinden dat aan de verwende Amerikaanse smaak vol doet (kon hij de hamburger bedoe len?). En, zei hij, het viel hem telkens weer op, dat de regionale gerechten zoveel beter smaakten in de landen waar deze niet inheems waren dan in het land van herkomst. Mijn belangstelling was al lezende sterk toegenomen want mijn ervaring (en blijkbaar die van Threes Nio) is juist het tegenoverge stelde! Wat nu volgde brak echter de span ning en deed mijn verbazing in vro lijkheid overslaan. Hij vervolgde nl. zijn verhaal door als voorbeeld aan te ha len, dat hij in Amsterdam in een bekend restaurant de wereldberoemde RIJST TAFEL had genoten, oh boy!!! Maar toen hij enkele dagen daarop in Indo nesië was kon hij nergens dezelfde verrukkelijke smaak terugvinden, en dat terwijl hij toch in de beste hotels (en misschien zelfs ten huize van be vriende Indonesische journalisten?) had gegeten! Je kon echt wel merken dat het hem ernst was. Hij, Walter Cronkite, con noisseur, kenner van de echte en te recht beroemde rijsttafel, was met de hoogste verwachtingen naar het land Vervolg: "anatomische les" lijke waarde van Het Toeval, die kan maken dat uit het Niets wéér Alle Iets kan opstaan uit de dood. Weet U, en deze bewustheid bij de meeste lezers van Tong Tong - van het Leven en van het Toeval - maken dat ik van dit blad houd. En waarom ik blij ben het ooit gemaakt te hebben al is het blad in de vaderlandse pers en literatuur even onopgemerkt ge bleven als...als...een rijstkorrel! T.R. van herkomst gereisd, ennothing. Het moet hem werkelijk dwars gezeten hebben, want hij besloot met te zeg gen dat hij ten lange leste had uitge kiend waar die inferieure smaak van van de rijsttafel in Indonesië aan ligt: men maakt daar zo rijkelijk gebruik van katjang-olie, waarvan de smaak zo dik op de tong ligt, dat je niets anders meer proeft! Ah, als we de Walter Cronkites niet hadden, dan zouden we nooit weten, dat we nu al jaren verkeerd koken, en eigenlijk nooit zullen weten hoe een echte onvolprezen nasi rames smaakt, tenzij we allen en masse optrekken naar dat bekende restaurant in Am sterdam, waarvan ik helaas de naam ben vergeten. Kan iemand mij vertel len waarom ik zo'n zin heb in nasi goedeg van de pasar in Jogja? Met vriendelijke groeten van een me dereiziger in zalige onwetendheid, L. E. van Balgooy-Stout P.S. Altijd leuk te merken dat er nog Indische meisjes zijn, die elders in de wereld critisch blijven. Alleen moet mevr. v. Balgooy t.z.t. toch eens vra gen aan. Cronkite, waar en bij wie hij in Indonesië spijzen at, die met peanut oil werden toebereid. Want dat is een zeldzaamheid. De Indonesische keu ken maakt namelijk altijd gebruik van coconut oil. Of bedoelde Walter Cron kite dat, maar werd hij foutief voorge licht? - T.R. bij uw drogist of apotheker The Singer Import b.v. - Leusden In Tong Tong van 15 september 1973 komt een aardig idee voor van Me vrouw J. A. E. van Oostmerssen voor een "Clochard adoptie-kampong". Zo merk ik al dadelijk, dat genoemde dame iemand is met een gevoelig hart. Het begin daartoe heeft ze gemaakt, maar ik geloof, dat ze het einde daar van niet ziet. Het zal op de duur de grootste clochard (djembel)-kampong worden en steeds groter worden, en waar zou ze deze kampong willen stichten. Wie zal er voordeel van heb ben? Als ze eens zelf naar Jakarta gaat en daar enige tijd zal blijven, om zich van de toestanden op de hoogte te stellen. Als outsider, zal het haar veel moeite kosten de heersende toestanden te doorgronden. Het is m.i. een noodzakelijke Rege- ringszorg van de eerste orde, vooral met de haast jaarlijks gegeven finan ciële injecties door de Donorlanden. Abonnee. Inderdaad heeft het handjevol lezers, dat zich indertijd spontaan achter dit voorstel schaarde, zich langzamerhand rustig uit zichzelf teruggetrokken. Of door ontnuchterende correspondentie met Indonesië of door zorgvuldiger bestudering van nieuws uit Indonesië in de pers. Toch ben ik die enkelingen dankbaar voor hun spontane vrijwilligerschap. Men is in onze lezerskring tenminste nog niet totaal uitgeblust en als er een kreet van nood klinkt, springt men direct hulpvaardig naar voren. Bij deze mensen begint later de victorie als iedereen vindt dat alles verloren is Onthoud dat goed. Het is de primaire dynamica van elke wedergeboorte en elke verrijzing uit de dood. - T.R. Van een abonnee die heel laat kwam met zijn abonnementsgeld op zijn giro dit korte maar veelzeggende krabbel tje: "Sorry, ik ben nog ziek van hart infarct". Mijn waarde, vergeetachtig heid en ziekte overkomen ook "jang paling utama" (de eminentsten) in on ze lezerskring. Laat ons de slips ver geten en teroes poekoelen tot het laatste einde met tong tong. Intussen: beterschap "and God bless you" van de directie. Adoeh, "De laatste Mo hikanen" van Tong Tong hebben het betoel moeilijk met hun lijfblad, "but never say die, folks, never say die!" 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1974 | | pagina 9