wel hij leefde en werkte op een be scheiden gebied en in betrekkelijk kleine kring. Met het klimmen der jaren wonnen zijn bijdragen in T.T. aan diep tewerking. Hij heeft daar zeer, zeer velen geholpen, om hun innerlijke wor ding te steunen. Met Tjalie is m.i. een tijdperk afge sloten, dat van de Indo, die alle positieve krachten van Oost en West weet te verenigen. Hij is daarmee voor ons een historische figuur geworden. Wij zijn er trots op en diep dankbaar voor, hem gekend te hebben." Dieneke en Pieter van Drimmelen "Je echtgenoot is voor velen onve- getelijk, voor velen is hij spreekbuis geweest van wat zijzelf niet konden verwoorden. Velen hielden van hem, en zijn nagedachtenis zal in hoge ere worden gehouden. Hij heeft bereikt, wat voor elk mens het hoogste is: bemind en geacht worden door velen, waaronder eenzamen." Alit Veldhuizen-Djajasobrata. "Zet je schrap terwille van al dat andere, wat je te wachten staat, ter- wille van Tong-Tong, het troetel- maar tevens het zorgenkind van je lieve man. Ik wens je alle kracht toe en ik hoop, dat er naast je een paar werkelijke vrienden zullen staan, die je zullen steunen. Eer de nagedachtenis van je man door verder te strijden. M. Teekamp "Het Maleische menanam in den zin van begraven is te verklaren uit de Oud-Indonesische voorstelling, dat de "doode is eene rijpe vrucht, die ge schikt is om geplant te worden." ...Tjalie Robinson..een rijpe vrucht... B. A. Schreuders Zijn geest leeft in ons Indische Nederlanders." Arie en Tineke Noordhoorn Wij zijn Totoks, maar we hebben altijd zó meegeleefd en we zullen dat altijd blijven doen, omdat jullie land toch ook zo ons land is geworden!" Otte en Conny Bruinsma "Altijd weer betekenden die twee sim pele letters T.R. onder een artikel een briefbeantwoording, een commentaar op een foto, dat hij er nog was, en dat "poekoel teroes" een levende inhoud had. We hebben elkaar nooit ontmoet, en toch voel je, dat iemand, die je dierbaar was, nu ook al weg is gegaan. Voor hem zijn alle problemen nu op gelost, voor U en voor zovelen blijft de leegte, die hij achterliet. Ik wens U van ganser harte sterkte." F. Lettinga. "Ik weet, dat hij fel kon zijn in zijn kritiek op de westerse, de Nederlandse samenleving, en vreesde soms, dat hij verbitterd zou raken of moedeloos worden. Maar zijn vechtersmentaliteit hield hem overeind, zijn mildheid en begrip braken altijd weer door. Zijn bezorgdheid en bemoediging ten op zichte van hen, die niet zo weerbaar in het leven stonden, waren ontroe rend en typeerden hem. "Grootmen- selijk" is het woord, dat in me opkomt, als ik aan hem denk." Pater L. van Belkom o.s.c. "De leemte, die hij in die kring nalaat, kan niet anders dan onoverkomelijk lijken, doch het zal juist zijn eigen slogan "pukul terus" moeten zijn, dat U allen over deze eerste moeilijk tijd heen helpt." Fam. J. v.d. Buld-de Bas. Hij blijft voor ons een lichtend voorbeeld. De Hemel is een goed mens rijker geworden". Jan Corver en Familie "Onze Tjalie laat Goddank geen "leeg te" achter. Daarvoor gaf hij teveel - en aan velen van ons - hij kan niet anders - opnieuw zelf-vertrouwen. En hij was een moedige Kerel, die dikwijls als enige in zijn gardoe bleef, in storm, regen, donder en bliksem, klaar om op zijn Tong-Tong te beuken, als dat nodig was. Never forget: Tjalie leeft en zal blijven leven tot lang voor het ogenblik, dat de laatsten uit ons oude land, die geheimzinnige drempel tussen leven en LEVEN overschreden hebben." J. M. Knaud. "Lilian, jij, die hem het meest nabij stond, jij alleen kunt zijn werken voort zetten. De werken van de Indische volksleider, de enige, die wij gehad hebben - de Wijze, die het inzicht had, dóórdacht, begreep de grote waarde van de oosterse elementen in deze samenleving; die de eigen identiteit van de Indo onderkende - over alle kleinzieligheden van onze groep heen. Tjalie, die in zijn korte leven zovele levens heeft geleid, kleine boeng be greep, maar ook toean besar, gezag had in brede kring. Mild en wijs was hij, maar toch ook strikt in zijn afwijzing van decadentie en verrotting." Liz Polling, Heeft hij toch een grote indruk op mij gemaakt, iets dat mij altijd aan hem zal doen terugdenken als een groot idealist, wiens hart aan het Verre Oosten verpand was." Liu Yuan-Tao Wat heeft hij onnoemelijk veel voor ons allen betekend om dat hij zo'n vechter was. Voor wat voor ons zo essentieel is, de bewustwording van onze eigen Indische aard en de er kenning daarvan door de hele maat schappij waarin wij moeten leven. Wat zal hem dat uitgeput hebben. Ik hoop zo dat je zijn werk zult voort zetten." C. Lebbink-Weyland Wij wensen U wijsheid en sterkte om Uw werk toch voort tezetten. Fam. C. Ouboter-v. Wijngaarde Uw grote Toekang Gardoe Tjalie Robinson die met heel zijn hart en overtuiging zijn tong tong een eigen klank gaf, die nu verstild is." R. de Ronde Bresser "Soms sloeg hij een zijpaadje in, waar op ik hem niet kon volgen, maar steeds weer ontmoette ik hem op het hoofd- pad en wandelde naast hem voort. Hij is als Indo geboren, heeft de voorde len en nadelen van deze tjampuran nimmer verdoezeld en daarnaar ge leefd, hij zal ook als Indo gestorven zijn. En allen, die het Indo-zijn als een onvervreemdbaar en onuitwisbaar we- zenkenmerk in zich voelen, begrijpen zijn woorden, zijn gedachtenen zijn hem steeds nabij geweest. Wij zullen Tjalie missen, maar wij zijn hem dankbaar voor wat hij ons gegeven heeft; voor zijn boeken, voor al zijn artikelen. Voor zijn steeds maar weer hart onder de riem steken. Voor zijn geloof in een toekomst. Voor zijn visie op de huidige maatschappij, die zozeer verschilt van wat ons Indo-hart aan normen en waarden bevat." A. C. van Ahee. "Posterholt, een dag in April 1974. Lieve Tjalie, Liefde voor het woord en een land Maakte U tot een mijner idolen, Die mij ver van de wieken van hollands molen Voert naar dat verre, ongeziene land. Uw woorden, indringend als sterren boven zee, Hebben mij gebonden aan een liefde, eerst verloren, Dan door U, lieve Tjalie, waren aanbe volen Uw beelden, Tjalie, nemen mij zachtjes mee. Rust zacht, lieve Tjalie, slaap wel. U gaf Uw veelbewogen leven Aan mensen, die net als U, ook liefde willen geven. Slaap wel, lieve Tjalie, rust zacht. Uw zijn was als een groet, een Tot ziens, levend in onze harten. Sylvia Volkert (19 jaar)

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1974 | | pagina 5