UITGEPERST
KLAPPERWATER
KIMM Indische spekkoek
DE VLEGEL
kwam er redding die ik zelf als een
mirakel beschouw. Men moet het mij
ten goede houden, dat ik als Javaan,
groot gebracht in een orthodox-Javaan
se omgeving, in hetgeen zich daarop in
het leven van D.D. zou afspelen, alleen
kon zien de beschikking van Hoger
Hand, de liefderijke bestiering van "Al
lah kang Rahman Rachim" (God, de
barmhartigheid en göedertierendheid).
Op 5 december 1946 was het ogenblik
daar, dat de 252 leden van het Indo
nesische convooi, hun bagage etc, voor
inlading te Rotterdam gereed moesten
hebben. Voor degenen, die te Amster
dam woonden, was een vrachtauto ter
beschikking gesteld. De truck zou in
de vroege morgen van de 6de decem
ber de lading ophalen en naar het M.S.
"Weltevreden" aan de kade te Rot
terdam transporteren. Die avond na
men vele vrienden afscheid van D.D.
Hij had zich er in moeten schikken
achter te blijven.
Die avond kwam ook Ir. Joopie Radji-
man van Wageningen, die ook met het
convooi mee zou gaan. Zijn valies met
de reispapieren waren zelfs al vooruit
gezonden naar Rotterdam. Op het laat
ste moment had hij geen zin om mee
te gaan, blijkbaar vanwege zijn gezond
heid. Toen nam D.D. de gelegenheid
te baat om Joopie Radjiman te vragen
zijn reispapieren aan hem af te staan,
hetgeen werd ingewilligd. De moeilijk
heid was echter dat die papieren in het
valies waren, dat reeds naar Rotterdam
was gezonden. Aan de leider van het
convooi van de Indonesiërs, de heer
een halfgod, roerloos als een tem
pelbeeld, zo zit hij daar in mysterieuze
schemer, en slaat met licht geneigd ge
laat en mijmerend oog zijn danseressen
gade
uit: De Serimpih's
"Kraton" door Johan Fabricius
f 3,90 incl. porto
Rachmat Kusumobroto werd vanuit
Amsterdam getelegrafeerd om het va
lies van Joopie Radjiman op zij te hou
den. D.D. zou het valies komen halen
per taxi vanuit Amsterdam in gezel
schap van Abidin Soedjono.
De volgende gebeurtenissen voltrok
ken zich als een snel-fiim. Vooreerst
het grootste wonder, dat zich in D.D."s
leven voordeed. De psychische blok
kade, die zijn blindheid gedurende vijf
jaar had veroorzaakt was met één slag
verdwenen, zoals zij op 14 maart 1941
met één klap was ingetreden. Tegen
zijn vriend Abidin Soedjono zei hij:
"God, Abidin, ik kan weer zien, ik kan
weer zien!" Hij omhelsde hem en gaf
zijn vreugde-tranen de vrije loop.
De oog-specialisten die hem hadden
behandeld, (Dr. Ouwejan te Magelang,
Dr. Naar in Suriname en Dr. Soewarno,
een oud-vriend van D.D. uit de Dr.
Djawa-schooljaren, die zich later in
Nederland vestigde aan de Laan v.
Meerdervoort te Den Haag) waren van
oordeel, dat de blindheid was veroor
zaakt door psychische omstandighe
den en ook alleen psychisch kon wor
den behandeld.
Zo was het dat de kans om met Joopie
Radjiman's papieren mee te kunnen
gaan met het convooi naar Indonesia,
hem de vreugde-schok had gegeven,
die hem zijn gezichtsvermogen terug
gaf.
Joopie Radjiman was een zoon van de
bekende Dr. Radjiman Wediodiningrat
van Solo, die ook een oud-vriend was
van D.D. Joopi Radjiman, landbouw
ingenieur, afgestudeerd te Wagenin
gen, stierf kort daarop na het vertrek
van D.D. De vader, die ook al een
tiental jaren niet meer in ons midden
is, had Joopi nooit meer teruggezien.
Op mijn vraag wat dit is kreeg ik van
een Tong-Tong abonnee het volgende
antwoord:
"Na Uw verhaal (Tong-Tong No. 24)
"Groot Eet" gelezen te hebben vraagt
U wat uitgeperst klapperwater is. Vol
gens mij is dat santen. Fijngemalen
klapper geweekt in water en die ge
weekte klapper beetje bij beetje uit
knijpen en dat is nu de santen of uitge
perst klapperwater. Snapt U het.
Ik heb heel erg om Uw verhaal Groot
Eet (11) moeten lachen, ik kwam haast
niet meer bij, ik bleef er zowat in.
Dus nu weet U in ieder geval wat uitge
perst klapperwater is (de gemalen co-
cos wordt tussen de toppen van de
vingers uitgeknepen).
Tong-Tong abonnee.
Bedankt lieve mevrouw. Ik weet nu
tenminste wat uitgeperst klapperwater
is. Ook hartelijk bedankt voor Uw lach.
Hiermee heeft U me werkelijk zeer
ruim beloond.
G. H. BARTMAN
Stort f 12,— op giro 158225 en
U ontvangt een spekkoek van ca.
500 gram, in speciale verpakking,
franco thuis.
"KIMM", Joh. Verhulststraat 98,
Amsterdam-Z. Tel. 020 - 72 84 61
In het pas ontvangen boek "Vaarwel..."
las ik o.m. de woorden van ex G.G. de
Jonge, dat hij zich gedurende zijn ge
hele ambtsperiode steeds naast zijn
positie voelde staan.
Daarom dus en opeens beleefde ik het
weer.
Ik woonde en werkte toen in Buiten
zorg, dicht bij zijn paleis. Vanuit ons
erf konden wij de damhertjes in de pa
leistuin zien en uit het raam van mijn
afdeling had ik de koelte van en een
prachtig gezicht op 's Lands Planten
tuin! 7 uur 's morgens begon mijn kan
toor; om half 7 wandelde ik er heenk
dwars door 's Lands PI. Tuin, genietend
van het ochtendgloren. Maar zo óók
onze G.G. Hij begon ook met een
wandeling. Deze keer via hoofd-uit-
gang, grote weg, richting Dept. L.N.H.
Lang was hij en hij maakte grote stap
pen. Ik had hem niet in de gaten. Hij
haalde mij in en was me al een paar
stappen voorbij, toen hij ineens inhield
en weer naast mij kwam, zijn stappen
naar de mijne geregeld. Nu loop ik al
tijd dubbeltjes te zoeken, zoals men het
noemt en vond het maar brutaal, dat
iemand ongevraagd naast me kwam
kuieren. Ik leek erg klein naast hem;
was het ook en met een ruk naar boven
van mijn hoofd siste ik: "Brutale vle
gel!" en haaste mij in de eerste kleine
ingang van de Tuin. Hij bleef op de
hoofdweg dezelfde richting gaan,
kaarsrecht en met grote stappen.
Hij was dus eerder bij de 2e hoofdin
gang, tegenover de Algemene Secre
tarie, waar een paar heren stonden te
praten.
Opeens zag ik die heren hun toppies
afnemen voor die lange man, terwijl
deze de ingang binnenliep. Ik schrok
me een motje, want opeens wist ik dat
het onze G.G. was. Ik moest langs
zijn paleis en daar bleef hij staan en
keek naar me, heel vriendelijk.
"Goeden morgen, Excellentie"
Hij knikte, glimlachte en beklom de
paleistrappen!
Het was zeker de eerste keer, dat een
onderdaan, zo'n kleintje nog wel, hem
een vlegel had genoemd!
P. Jüch-Arnold
11
