Rogier met de urn op een gouden blaadje
omringd met versgeplukte melaties
Bapak Margono Djojohadisoemo en Merie Hoegeng, twee mensen
plek van bloemblaadjes en de fel-wit afstekende familiekrans op
"Slechts voor blijvers is de rouw, Maar Ril is met zijn paarlemoeren
gevaren."
die Tjalie heel na aan het hart lagen werpen een laatste blik op de
het water.
prauw aan Marsman's zij, de openbliksemende firmamenten in
5
Op de plaats van bestemming namen verscheidene vrienden en autoriteiten het woord
meteen staan, helemaal vooraan en
aan de buitenkant. Het was een heel
gewoon pakje, in bruin pakpapier
Aan de zijkant een klein stempeltje
"Crematorium Ockenburg/Den Haag
en op de bovenkant een groot etiket
van de KLM. Met behalve in flinke
hanepoten het vracht- en flightnummer
ook nog de slogan: KLM-CARGO for
greater profits.
Toen maar snel ingestapt en naar het
huis van de Hoegengs gereden. Daar
had Tante Merie al een kamer inge
richt als "rouwkamer". Daar stond de
urn een week lang opgesteld en kon
den vrienden en kennissen afscheid
nemen van Tjalie.
Via Radio El Shinta, het station van
de Hawaiian Seniors van Pak Hoegeng,
vervolg op pagina 22
allereerste plaats onze grootste dank
zeggen aan de fam. Hoegeng, die wer
kelijk tijd noch moeite gespaard heb
ben om alles tot in de puntjes te
regelen.
Ik kan niet anders zeggen dat het
zonder hun hulp nooit zó zou zijn als
nu gebeurde! Nogmaals vanaf deze
plaats: Seribu kali terimah kasi banjak!
Vergeleken met dat alles was de be
handeling van de KLM op z'n zachtst
gezegd povertjes. Op dinsdag, 23 juli,
kwam de urn op het (nieuwe) vliegveld
HALIM aan. We, dat waren de begrafe
nisonderneming Bunga Kamboja, de
fam. Hoegeng, de heer Margono
Hadikusumo, Mevr. Dr. Azis Saleh en
ik, mochten met een grote wagen van
Bunga Kamboja tot vlakbij de landings
plaats rijden. We dachten, toen het
vliegtuig eenmaal stilstond, dat er min
stenis een stewardess naar buiten zou
stappen om ons plechtig de urn te
overhandigen. Niets van dit alI
Men wist zelfs nergens van! Na even
heen en weer gepraat te hebben, vroeg
men ons of we dan snel even naar de
andere kant van de plane zouden wil
len lopen. Omdat het wel eens bij de
afdeling bagage zou kunnen zitten...!
Nou javooruit dan maar. We
spoedden ons naar de andere kant en
stelden ons op bij de "glijbaan-voor-
vracht". Zagen een 100-tal koffers en
pakketten naar beneden glijden maar
geen spoor van de urn.
Bagagelijsten werden naarstig nage-
checked en ja hoor, er was een pakje
van Crematorium Ockenburg bij ge
weest. Of we dan zelf even op die
kleine bagagewagentjes wilden zoe
ken? Tante Merie Hoegeng zag het
