<2>
Jos. van Arcken
REIS VAN CHRIS
(II)
roomreió
Jj^k
Zeg vrienden, vriendinnen, gij kind'ren der Tropen,
hoe maakt U het allen en had U het fijn?
Hebt U in de zomer langs bergen gelopen
of peinzend geblikt in een Zwitsers ravijn?
Bezocht U ook kerken en trotse kastelen,
op rotsen zich strekkend héél hoog in het blauw?
Kon U zich verrukt door de zon laten strelen,
of blééf U maar rillen in regen en kou?
Ging U dit jaar vèr om wat warmte te zoeken?
MChe weet ging U wel over Hannibal s spoor
Wie Hannibal is? Ach, dat staat in de boeken,
maar één ding is zeker: hij was U reeds voor!
Ja óver de Alpen, daar moet je pas stoppen,
zo hoor je elk jaar als de zomer begint,
Men rijdt en men rost dan met gloeiende koppen,
de autobaan grijnst als een eindeloos lint.
En eind'lijk, daar is het, we zijn er hoor luidjes!
Daar is het hotel, hef pension of de tent,
en ach, ook al vallen daar wéér van die buitjes,
je lacht maar zuurzoet, wanthet is zo bekend.
Ik weet het, de één had vacantie vol zomer,
de ander die trof het onnoemelijk slecht,
Maar blijf dan (een béétje maar) droomster of dromer,
dan komt ook de rest op z'n pootjes terecht.
//ut'Si
Droom weg, als U tijd hebt, naar 't land der gebeden,
Droom wèg naar Uw tuin, naar Uw dorp of stad,
en als dan die droomreis weer zacht is vergleden
dan hebt U de móóiste vacantie gehad.
H. v. Brink-Eweg
(Vervolg: "Padang")
straat, dan de familie Davies, Lawa,
Snackey, Saulus, Monsauret en dan
familie Baumer, Theuvenet, de Serrière,
de la Motte, Stanley Price en Mr.
Smit, onze Advocaat en Procureur
Townsend, had 'n heel mooie dochter,
getrouwd met Wim Jansen van het
Oranje-Hotel. We hadden twee families
von Liebenstein; fam. Meeng met twee
dochters, die heel wat aan toneel de
den, een zelfs beroemd danseuse was
met broers, die voetbalden; fam.
Schönherr en Heidsieck. Dat waren
allen mensen dichtbij ons in de buurt
van het Michielsplein, waar ook een
heel mooi gedenkteken stond van de
Generaal Michiels.
Dit is dan een bijdrage van 'n rasechte
Indische, Heer T.R. Met de heer Bart-
man ben ik het reuze eens, niets boven
Sumatra! Java is lieflijk, maar Sumatra
machtig, imponerend, gewoon
geen woorden voor, en vooral voor het
prachtige achterland.
Volqende keer meer daarover.
T. Kl.-v. H.
Doen, hoor!!
Zeg niet alleen wat ge weet, weet ook
wat ge zegt. (Ten Kate)
Qui plus sait, plus se tait (Wie het
meest weet, zwijgt het meest.)
(Frans spreekwoord)
Vissen en gasten stinken na drie dagen
(Spaanse zegswijze)
Voor Juwelen en Uurwerken als
van ouds naar
Laan van Meerdervoort 520
Den Haag - Telef. 33 64 41
Bogor! Hier ben ik dan. Stad van mijn
jongenslief en -leed. Voor ik vertrok
was ik zoveel van plan. Zou naar Tji
Burial en Kota Batu gaan. Naar Dra-
maga en Bantar Djati. Maar van mijn
schema klopte niets en ik had maar
twee dagen voor jou.
Pasar Anjar! Het eerste wat ik deed
was dotjlang eten. Ik informeerde naar
Idjo. Vroeger vermaard om z-ijn gado-
gado ulek en karedok. Naar Adjoek!
Heerlijke laksa verkocht hij. Ze zijn er
niet meer.
Dan dwaal je verder in de richting van
de Rooie Brug. Je pakt nog gauw een
portie tjungur (stukjes snoet/lippen van
karbouw of koe). Zo loop je de Bios-
coopweg in. Op de hoek woonde de
fam. Meeng. Verderop de Schrijns, v.d.
Abele, Damwijk, Kaptein v.d. Berg en
je komt weer terug op de Pasar Anjar.
En je gedachten gaan terug naar de
Bijbel School en je ondergaat diverse
stemmingen.
Dan loop je Gg. Mekah in. Wat lijkt
die nu smal! Terwijl je daar vroeger
hebt gevoetbald, gatrik, kastie en gala-
asin hebt gespeeld.
Op No. 2 hebben wij gewoond. Je ziet
het weer voor je. De potten met oli
fantsoren, chevelures en de dahun-ga-
tal, voor Mams, als masuh angin.
Je logeert bij Pak Achti, onze vroegere
buurman. Woont al meer dan 25 jaar
in dezelfde straat. Twee van zijn zonen
met wie je vroeger hebt gespeeld, zijn
er niet meer! Ook Ibu niet!
In de avond zit je in de voorgalerij en
rookt een kretek. Je kijkt tegen de
voormalige H.I.S. aan en dan moet je
inwendig lachen.
Vier jongens! Jaap en Piet Witte, John
ny Hahn en deze sloebers allemaal met
een bambu-degen! De musketiers!
Om goede bambu te krijgen ging ik
helemaal naar Sempur. Achter de Am
bacht School hadden de tani's paggers
met van die dikke djaro s.
Het eigenaardige was, dat wij haast
nooit cowboy-tje speelden met schie
ten, maar meer met het z.g. schermen.
En soms opeens: „Adoeh, jij steekt
echt!" Degens weg. "Bledah" - Dje-
pret" Andere wapenbroeders komen
tussenbeiden. En daar trekken ze weer
op. Aramis met een bebloed smoel en
d'Artagnan met een prachtig blauw
oog. Gek, knots-gek!
De meisjes Mossembekker en van So
meren. MeQdie speelde je steen-schop!
Je werd door je vrinden voor "keet"
uitgemaakt! Maar wat gaf dat, je loerde
op één van die kippetjes!!!
Dit alles en nog meer zag ik weer te
rug, mijn jongenslief en -leed.
En met een ongekende rust ging ik
naar bed.
Chris.
13
