KEMBANG TAHOE TUSSEN DE KEDELEE IN OSSENDRECHT Door PLANTERSVROUW L. Weet u dat 't water me gewoon in de mond loopt! Een drank met zo'n lyrische naam, moet toch wel in de oudheid door de goden gebrouwen zijn. En hoe moet die nectar dan wel smaken? Mijn nichtje sprak er over. Ze wist de naam, 't was wit, gelatine-achtig, 't werd met een bruine stroop gedronken, (ze dacht goela-djawa) 't smaakte ook naar gember, maar 't was géén we- dang-djaé. En ook geen dawet. Ra ra..., wie weet wat 't dan wél was? Wie van u, lezeressen en lezers die in west-Java hebben gewoond, want daar moet 't vandaan komen. De naam zegt dat 't met kedelee te maken heeft. Is 't soyamelk? Maar hoe komt die glibberigheid er dan in. Graag veel reacties. Maar met één ben ik ook tevreden, als 't de juiste is. De lekkernij kan zowel warm als koud gedronken worden. En ik ben dol op warme drankjes voor de kille avonden. U niet? We gaan de winter alweer met rasse schreden te gemoet. Wat zeg ik? Tegemoet? We hebben nog niet anders gehad dit jaar, dan kou en nattigheid. Wind en storm en wat dié al niet met zich mee voe ren In onze tuin is tenminste de nodige ravage weer aangericht; we mogen blij zijn dat niet voor de derde keer de geimproviseerde broeikas hoog in een denneboom hangt. En mijn kedelee? Die hebben kou, regen en wind dapper getrotseerd. Misschien gelooft u 't niet, maar we zullen kedelee-reboes eten uit eigen tuin. Geen kilo's hoor, en zelfs geen pond. En 't is geen bewijs dat 't in Holland aangeplant kan worden op grote schaal. Maar wel dat liefhebbers 't ieder jaar gerust kunnen proberen. Zoals u ook ieder jaar, net als ik, lom bok plant in uw tuin. Verleden jaar heb ik daarvan kilo's kunnen invriezen. Dit jaar was ik al blij met twee maaltjes öbloh-öblöh. Als we goede bibit kunnen krijgen van een vroege variëteit soyaboon, dan geloof ik dat we 't als groente wel van eigen bodem kunnen eten. 't Hoeft immers niet te rijpen dus heeft 't ook zoveel zonnedagen niet nodig. Dit dus 't praatje voor de tanie's onder ons. Eigenlijk, al komen wij uit 't oude Indië, weten we maar heel weinig van de grote voedingswaarde van kedelee. Tahoe, timpih, ketjap, erg lekker en daarom aten wij 't, maar niet omdat 't gezond was. En wist iedereen wel dat 't van kedelee gemaakt werd? Als ik ziek was geweest, gaf mijn moeder mij altijd een na-kuur van ketjap. Een le pel op de nuchtere maag. Ik vond 't afgrijselijk, maar 't was "goed" zei ze, dus: "Slik!" Waarom 't goed was, zal zij ook niet geweten hebben. Nu ik voor Lilian haar rubriek Soya verzorg, nu lezen we er over. Uit boekjes, die we uit Australië en Amerika toege stuurd krijgen; in 't nederlands zijn we er nog geen tegen gekomen. We worden er wel op voorbereid, dat volgend jaar de vleesprijzen zo hoog zullen zijn, dat 't voor de gewone mens niet meer te betalen zal zijn. Dus, ham steren, invriezen. Voor hoeveel tijd? Totdat de TVP. op de markt gebracht zal zijn? Wij lezen i.z. Wetswijziging: "Ook 't voorlichtingsbureau voor de voeding in Den Haag, ziet weinig re denen meer om TVP. in vleeswaren te verbieden. De indruk heerst, dat Volks gezondheid er niet meer afwijzend te gen over staat, zodat binnen redelijke termijn wel een wetswijziging te ver wachten is." Verboden, omdat 't "kunst"-vlees is? Nou ja, ik eet ook liever pure kedelee. Op zo'n dag als vandaag b.v., dat de wind alweer rammelt aan mijn ramen, zal ik de soyabonen-soep die op 't fornuis staat te pruttelen me tenminste best laten smaken. En dan maar weer een paar recepten, (lees verder volgende pag., 1e kolom) De Marsmans Pakjes krijgen is altijd een feest, maar wat denkt U van een doosje over de post waar verse kedeleebonen uitrollen? Die verrassing kreeg ik kort geleden van Plantersvrouw. Zelf geoogst van haar landje. Met veel zorg en zorgen opgekweekt. Teveel regen, teveel wind, te koud. Zou de grond wel genoeg stikstof bevatten? In ieder geval de kedelee heeft gebloeid en peultjes gekregen. Lieve dappere peultjes met een wat onvolgroeide inhoud, maar prima van smaak. Ook de overboer van de Marsmans, Harry de Brie, boer in ruste, ruimde enthousiast een plekje van zijn akker in voor een kedelee-experiment. Ook zijn plantjes stonden 18 Harry de Brie er goed bij. Maarveel te veel groen en te weinig peul. Wat wil je met zoveel water, zo weinig zon? Petje af voor de doorzetters^ pet af voor de kedelee. Ook al weet men het niet, wil men het niet weten officieel, U zult verbaasd staan hoeveel duizenden ton kedelee er maandelijks uit Amerika, Brazilië, China wordt ingevoerd. Australië rekent binnenkort op self-support voor eigen consumptie. In Rus land is men allang bezig. Nederland? Te klein, klimatologisch ongunstig voor verbouw. Maar consumeren JA! Bij tonnen! Op uw gezondheid!

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1974 | | pagina 18