DE PADVINDERIJ IN
INDONESIË
B.O.S. Angklungmeisjes spelen in Calïforn
Reis van Chris CV)
Wist u, dat in Indonesië de Padvinderij
(Pramuka) een tijdperk van grote bloei
beleeft? Zij was in de nederlandse tijd
al populair maar toen was van eenheid
tussen de grotendeels nederlands ge
oriënteerde en de nationalistisch ge
richte padvinderij natuurlijk geen spra
ke. In 1952 kwam een federatie van de
inmiddels geheel indonesische padvin
derij tot stand, maar een eenheid werd
ook deze federatie niet. Aan onderlinge
tegenstellingen kwam een eind toen in
1961 de scout-groepen besloten op te
gaan in één organisatie, die door de
regering werd erkend als de enige
wettige padvinderij. Zo onstond de
Pramuka. Zij is zeer actief op het ge
bied van "community development",
vindt ook internationaal waardering en
ontwikkelt zich meer en meer als een
belangrijke factor in de ontwikkeling
van het land. Er zijn naar schatting
anderhalf miljoen mannelijke en even
veel vrouwelijke padvind(st)ers.
In Nederland is zowel een jongens- als
een meisjesgroep, in totaal tellende
54 leden.
Al deze bijzonderheden ontlenen wij
aan een rondzendbrief van de neder
landse adviseur Dienst Technische
Hulp van de Pramuka, de heer F. J. van
der Veer (Handellaan 16, Huizen NH.),
die in zijn nieuwsbulletin nog tal van
interessante bijzonderheden geeft over
het werk van de Gerakan Pramuka en
o.a. tevens vermeld, dat de voorzitter,
de Sultan van Yogya (vice-premier in
het kabinet) onlangs is onderscheiden
met de Bronzen Wolf, de enige interna
tionale onderscheiding voor verdien
sten op internationaal scouts-terrein.
Wel een bewijs dat de activiteiten van
de Pramuka met belangstelling en
waardering worden gevolgd in de in
ternationale padvinderij. Moge de Ge
rakan Pramuka groeien en bloeien tot
heil van Indonesië!
J.H.R.
De meisjes van het B.O.S. angklungorkest
directeur Philips-Eindhoven).
Bij de vele opvoeringen, die onze kin
deren met hun angklung hebben ge
geven, waarbij buitenlanders aanwezig
waren, kwamen elke keer opnieuw ve
len naar mij toe met de vraag, of het
angklungorkest Pa van der Steur in
het buitenland zou kunnen spelen. En
iedere keer was mijn antwoord, dat
het voorlopig nog niet mogelijk was
vanwege de school. Dat was toen na
tuurlijk slechts gedeeltelijk waar, want
ik had er direct bij moeten zeggen,
dat ik niet weet hoe ik het moet doen.
Diep in mijn kleine hart echter begon
een klein sprankje hoop te groeien,
dat het eens zo ver zou zijn.
Geheel onverwachts kreeg ik het te
horen: "Het angklungorkest Pa van der
Steur wordt gevraagd om in het buiten
land te spelen". En niet zo maar in
Singapore of Manilla of andere dicht
bijgelegen steden, maar Los Angeles!
met Mevrouw Ie Clercq (echtgenote van de
Opwinding overal, vooral bij onze kin
deren die straks zullen meegaan.
Maarik word er stil van! Hebben
wij het verdiend? Zijn wij het werk echt
wel zo toegewijd, dat de Almachtige
deze wending heeft gegeven? Niemand
kan zoiets beoordelen, en dat hoeft
ook niet. Wij doen ons best en aan
vaarden Zijn bestiering in alle nederig
heid.
De 30e okt. moesten wij dan klaar
staan om in alle vroegte naar Halim,
Jakarta's international airport, te gaan.
Wij zouden via Tokyo en Honolulu naar
Los Angeles vliegen om daar de ver
jaardag van het Indonesische Staats-
oliebedrijf Pertamina te helpen opluis
teren. Hoe het zal uitvallen? Jullie zullen
het wel horen.
De Gestichtsreporter.
BALI
Wie in Bali een goedkoop adres zoekt
voor logies ontbijt, kan terecht bij:
Njoman Pudjawan - Br. Tegal-Kuta.
Kuta ligt halverwege het vliegveld en
Den Pasar. Er is wel electriciteit, maar
geen waterleiding. In elke badkamer is
een hurktoilet, welke laatste met een
muurtje is afgescheiden. Voor velen
misschien een tamelijk onhygiënische
bedoening, maar voor Rp 200,
1,60) moet je niet het Hilton-hotel ver
wachten.
Ik vloog van Jakarta naar Den Pasar.
Op het vliegveld vroeg de chauffeur
mij, waar ik naar toe wilde en in welk
hotel. Ik vertelde, dat ik naar Kuta wilde
en bij een gezin wilde logeren. Toen
werd ik naar bovengenoemd adres
gebracht.
De huisbaas en zijn vrouw zijn een
jong echtpaar en heel sympathiek.
De boss had toen een motorfiets. Wie
Bali wil zien en alleen of met zijn
tweeën is, kan het beste een motor
fiets huren. Die is er dan het goed
koopst vanaf.
Op het hoofdbureau van Politie te Den
Pasar is er een speciale afdeling, waar
de toerist, die een klein beetje kan
motorrijden, zonder al te veel moeite
een voorlopig rijbewijs, alleen geldig
voor Bali, kan krijgen. Wel extra pas
foto's meenemen van hier. Motorfiet
sen en scooters zijn te huur. De land
lord had ook nog een helm. Maar wat
voor één! Een parachutisten helm. Lie
ver zo'n helm dan geen helm, dacht ik.
En daar reed ik, met dat gekke ding
op mijn nog gekkere kop. Mij werd op
het hart gedrukt, goed op de honden
te letten. Niet alleen, dat ze zich bij
tientallen over 's Heren wegen vrijelijk
begeven, maar die rotkrengen steken
op de meest onverwachte ogenblikken
de straat over.
Ik darde op die Honda naar Tanah Lot,
Ulu Watu, Ubud, de Koningsgraven,
het meer van Bedujan, enz. enz En ik
genoot met volle teugen.
Ik deelde het gezin van mijn ontjom en
tempeh raos van Bandung en als ik
daar wat kocht, dan bracht ik het mee
naar huis (inderdaad was ik daar thuis.)
Ook moeder de vrouw gaf ik vier
blouses, om te werken.
De laatste dag, dat ik er was, maakte
Pudja voor mij babi guling. Zijn af
scheidsmaal aan mij.
Toen ik hem vroeg hoeveel ik hem ver
schuldigd was, voor 10 dagen logies
gebruik van de motorfiets, liet hij het
aan mij over. Ik gaf hem Rp 7000,
en dat vond hij te veel. Hij nam het pas
aan, toen ik zei, dat het voor de kinde
ren was.
Wat een heerlijke vacantie, om met zul
ke mensen in aanraking te komen!
Chris
14
