EEN BUITENGEWOON AARDIGE REACTIE
N.A.V. ANNIE LARMOYEUR
AMBON
INDISCHE
overleveringen^^
KIMM Indische spekkoek
Indonesië in opkomst
15
Hoe een jongen door zijn goedheid
een gelukkig leven kreeg
Een jongen, die uit Hollandse ouders
in Ambon geboren was en die de taal
der Ambonnezen verstond, kwam op
zekere dag uit school. Vrij vlug spoed
de hij zich naar huis, want de zon
brandde knapjes. Ineens zag hij, niet
ver meer van zich af, een oude vrouw
aan de kant van de weg zitten. Hij
had haar eerder heel niet gezien. Toen
hij tegenover haar stond, keek ze hem
aan en vroeg, of ze bij hem thuis ook
eten hadden.
"Ik weet het niet", zei hij, "maar ik zal
wel even vragen."
't Eindje, dat hij nog moest afleggen,
liep hij nog vlugger, dan hij anders
gedaan zou hebben, en vroeg thuis
aan z'n moeder, of er ook nog eten
stond.
"Waarvoor, m'n jongen?"
"Voor een oude vrouw, die daar ginds
aan de kant van de weg zit."
"Nee, er is niets meer, jammer ge
noeg."
"Nu moeder, geef me dan maar een
paar centen. We kunnen die ouwe
vrouw daar toch niet met niets laten
zitten."
Dat vond de moeder ook en ze gaf
haar zoon een paar centen.
Daarmee liep hij haastig terug naar de
plaats, waar 't oudje zat, en reikte haar
de geldstukjes over.
"Moeder heeft niets meer in huis," zei
hij, "maar dit is om koekjes voor te
kopen."
Voorzover mijn geheugen mij niet in de
steek laat, is Mejuffrouw Annie Lar-
moyeur omstreeks 1926 of 1927 in In
donesië gearriveerd, waar zij als on
derwijzeres werd tewerkgesteld aan
de 1e Europese Lagere School te Su-
kabumi (wie heeft van dit idyllisch ver
borgen schooltje, gelegen ver van de
Selabatuh-weg, nog een foto?), waar
zij, in mijn tijd, in de derde en later
vierde klasse, les heeft gegeven.
Ze was in de volgende plaatsen bij het
onderwijs werkzaam: Sukabumi, Ban
dung, Menado en Makassar. In de
laatste plaats is zij, zoals U bekend,
kort voor de Japanse invasie over
leden.
Uit Nederlands oogpunt gezien is Me
juffrouw Larmoyeur, die, naar ik meen,
geboren is in Winschoten Provincie
Groningen) geen "Hollandse", maar
een "rasechte" Groningse.
Bewust heb ik het woord "rasecht"
tussen aanhalingstekens geplaatst, om
dat ik mij nog zeer goed kan herinne
ren, dat zij indertijd ons heeft verteld
af te stammen van een Fransman van
door LARMOYEUR
De vrouw keek hem een beetje vreemd
aan en zei: "Je zal je hele leven lang
gelukkig worden."
Waarop ze verdween, 't WasTainaloe-
hoe.
Uit de volgende levensjaren van de
jongen is nog een voorval bekend,
waaruit eveneens bleek, hoe goed hij
was.
Op een dag ging hij met een vriend
op stap. Jongens gaan dan meestal
nogal ver van huis. Zij ook. Toen ze
bij een beek kwamen, waren ze bijge
volg tamelijk moe en warm en ze be
sloten daarom te baden. Hoe heerlijk
was het in het frisse water! Maar eens
klaps zag onze Tainaloehoe-jongen,
dat z'n makker in een draaikolk terecht
gekomen was: ogen, neus, mond en
oren, alles draaide in 't rond. Zonder
zich te bedenken, naderde hij en trok
z'n vriend uit de zuigende stroom. Hij
legde hem op de-kant en deed z'n
best, om hem bij te krijgen en sprak
zachte woordjes tegen hem als een
moeder. Het lukte. De drenkeling rees
overeind en was in staat mee naar huis
te wandelen.
Later werd de goede jongen, die hel
per en redder was, kapitein onder ge
neraal Van Daalen. En hij had een zeer
gelukkig leven. Daar zorgde Tainaloe-
hoe voor.
Overgenomen uit: Indische overleve
ringen", Uitg. W. Thieme.
het Keizerlijk Leger. Bedoelde Frans
man zou haar overgroot c.q. betover
grootvader geweest zijn. Merkwaardig
hoe lang dergelijke verhalen uit je
jeugd je bij blijven.
Blijkens naspeuringen in gemeentelij
ke- en kerkelijke archieven door de
heer Larmoyeur in de oorlogsjaren
1940-1945 is hem gebleken, dat de
familie afstamt van een sappeur van
het Franse Leger, die bij de terugtocht
uit Rusland in Coevorden is achterge
bleven. Betrokkene is later verhuisd
naar de stad Groningen, vanwaaruit de
vader van de schrijfster zich heeft ge
vestigd te Winschoten en waar ook zij
en haar broer en zuster zijn geboren.
Volgens de heer Larmoyeur verklaart
hij de naam uit de betekenis van het
Franse werkwoord larmoyer huilen.
Larmoyeur zou dan afgeleid kunnen
zijn van het beroep "huiler", hetwelk
vroeger werd uitgeoefend door per
sonen, die, tegen betaling, het verdriet
vertolkten van de familieleden.
Hoezeer zij, v.w.b. het eerste jaar van
haar verblijf in Indonesië nog gebon-
Verras U familie en kennissen met de
Echte Ind. Spekkoek voor de komen
de feestdagen van KIMM.
Om teleurstellingen te voorkomen
moet U tijdig storten. Stort f 12,50
op giro 158225 en U ontvangt een
spekkoek van ca. 500 gram in spe
ciale verpakking franco thuis.
"KIMM" Joh. Verhulststraat 98, Am-
sterdam-Z. Telefoon 020- 72 84 61.
den was aan haar geboortegrond, be
wijst wel het volgende:
Aardrijkskundig bezien kreeg de pro
vincie Groningen alle aandacht. Vrijwel
alle steden en dorpen (zelfs de aller
kleinste) werden ons, toentertijd al,
van de kaart (grote schaal) geleerd.
Geliefde vragen waren b.v.: "Noem
alle plaatsen op gelegen aan of nabij
het Damsterdiep etc." Overigens leer
de zij zelf-wellicht vanwege de omgang
met ons-vrijwel accentloos de namen
van dorpen en steden op Java in het
Maleis uitspreken.
Verder nam zij een proef met de "mid
dag-school" van 14.00 uur - 16.00, wel
ke proef de eerste keer, vanwege de
"slaapbevangenheid" van haar vrijwil
lig als proefkonijn dienende pupilletjes,
eindigde in een wandeling door de
kampongs en de tweede maal in het
zwembad Prana, gelegen aan
(doch aan elke Sukabumiër bekend).
Met enige weemoed denk ik nog
steeds aan die tijd terug. Ik heb dan
ook niet nagelaten, om in de periode,
dat ik woonachtig was te Groningen,
het adres van haar familieleden op te
sporen.
J. M. Gerverdinck
Prijs 79,50 plus porto f 4,75
(3 termijnen mogelijk!)
