Het mag dan heten dat uren, dagen, maanden, jaren als schaduwen heenvlieden,
de schaduw van een afgelopen jaar neem je op een of andere manier toch wel
met je mee. 1974 is een bewogen jaar voor ons geweest. Ach, voor ons niet
alleen. Ook U zult wel iets te verstouwen hebben gehad: het verlies van een dier
bare, gezondheid slechter, zaken achteruit, teleurstelling in vele dingen. Je kunt
het niet zo gek verzinnen of 1974 heeft het gebracht. In Engeland geloven ze het
allemaal nu wel, "Moed houden! Het wordt nog slechter!",schrijven de kranten
iedere ochtend in reuze letters. Het enige wat je inderdaad kunt doen is, je
schrap zetten en een goede koers houden. Aangenomen dat je heel zeker bent
van dat "goed".
En hier zitten we nu met ons elven van
Tong-Tong, dank zij de camera-met-
groothoeklens van onze abonnee en
vriend de heer Berkhoudt, op een
plaatje vereeuwigd voor de toekomst.
Plus de 3 man van het buitengebeuren:
Rogier, Bartman en Poirrié die er met
hart en ziel bijhoren.
Wat het nieuwe jaar Tong-Tong zal
brengen, weet niemand. We hebben de
afgelopen 19 jaar zoveel tegenslagen
overwonnen, we hopen dat we de
laatste en gevoeligste klap, het verlies
van Tjalie ook kunnen doorstaan. Tja-
lie's motto "Poekoel teroes" heeft hij
niet alleen voor zichzelf uitgedacht.
Als we dat niet begrepen hebben, dan
zijn we het niet waard hier zo bijeen
te zitten.
Een ding is waar gebleken: hoe groter
de moeilijkheden, hoe hechter de band
met de vrienden van Tong-Tong. Wat
we de afgelopen maanden aan bewij
zen van vriendschap, appreciatie en
trouw hebben ondervonden, vanuit de
gehele wereld, is niet te omschrijven.
In deze tijd van vervlakking, onver
schilliger worden voor de naaste, is
het een weldaad dit te ervaren. Pas nu
beseffen wij hoeveel Tjalie voor U be
tekend heeft, hoe hij op zijn eigene
wijze die band met Tong-Tong tot stand
heeft gebracht. U zult ook moeten we
ten dat wij met ons allen alles zullen
doen om Tong-Tong in stand te hou
den zoals Tjalie het gewild zou hebben.
Nu bij het begin van het nieuwe jaar,
willen we deze belofte herhalen.
We leven niet meer in een tijd van
geluk en vrede. Daarom willen we U
alleen het meest reëele en bereikbare
toewensen dat U van dag tot dag in
1975 op de been zult houden:
GEZONDHEID,
MOED en OPGEWEKTHEID.
Laten we allen Poekoel Teroes, zolang
het kan I
LD.
Bij de foto: voorste rij van links naar
rechts: Charles Manders (onverstoor
baar eindredacteur) mevr. Moscou (ad
vertenties, lacht het meest, ook al heeft
ze het minst te lachen: ze komt hele
maal uit Schiedam), "Pa" JHR(itman)
hoofdredacteur (we hopen nog heel
lang, hij is pas 811), Vivian Boon (3 jaar,
onbezoldigd manusje-van-alles-dat-niet
mag), Emelie van Hout-lntveld (werkt
verschrikkelijk hard aan de abonne
menten, komt uit Heemstede, ook dat
nog!) Hr. Scheulderman (de vroegst
binnenkomer, heeft het doorlopend
koud, administratie-boekhouding) Me
vr. Bastiaans (ass.-boekhouding, vraag
baakster, koffiezetster, stipt op tijd,
zonder kussen op schoot veel slanker,
komt uit Schiedam).
Achterste rij v.l.n.r.: Thera Ruyter (onze
trouwe Tong-Tong huishoudster, ver
zorgster van mensen, kat en hond, ver
zending Indonesië-pakketten en ontel
bare klusjes-opknapster. Woont in Zoe-
termeer), Lucian Marc Boon (lay-out,
illustrator, post, chauffeur, maar van
beroep solo-gitarist), Ina Boon (toko
administratie, moeder van Vivian dus
alle handen vol), Lilian (knielend, maar
nog niet door de knieen), Mevr. de
Scheemaker (parttime winkelhulp, he
lemaal uit Schiebroek).
Niet op de foto: honderden GEWEL
DIGE inzenders en inzendsters van
kopij voor ons blad. Zonder hen GEEN
TONG-TONG
