Vanaf de hoek Grote Postweg-Lodjiweg kijken we hier uit over de Aloon Aloon. Aan de
westzijde, in welke richting we kijken, zien we de Mesigit. Daarnaast, rechts? op de foto
de kantoren van regentschapswerken en regentschapssecretarie. Links, achter de auto
die net wegrijdt het huisje van de Shellpomp aan de Postweg en tussen de bomen erboven
het torentje van de R.K. kerk. Rechts op de voorgrond begint de Victoriaweg, waar het
politiekantoor, het landrentekantoor, het landgerecht en het assistent-residentskantoor
liggen.
En verbeeldt U zich nu maar dat we
op een lome middag de koelte van onze
oude soos hebben opgezocht en met
een glas èskot naar de stilte luisteren;
en luisteren naar de legende van Soe-
kaboemi en een paar waar gebeurde
tjerita's die ik U ga vertellen.
Lang geleden leefde in de Preanger
Koning Soerya Kentjana - Gouden Zon.
Een naam die paste bij deze verlichte
vorst, de machtige eerste heerser van
het Tjiandjoerse Rijk. Hij hield van de
schoonheid van de natuur en de pracht
van bloemen en dicht bij de top van de
Goenoeng Gedeh liet hij de nog immer
beroemde edelweiszvelden aanleggen.
De vorst verbleef graag bij zijn uitge
strekte hof van edelweiszen in de kla
re berglucht. Hij liet dan ook aan de
rand ervan een eenvoudige kraton
bouwen. En in deze kraton bracht hij
zijn levensavond door en stierf er in
vrede na een lang en welbesteed le
ven. Koning Surya Kentjana werd be
graven in de nabijheid van zijn geliefde
edelweiszvelden en de oudste hofdame
bewaakte zijn graf. En als nu iemand
deze gewijde plaats naderde, hetgeen
niemand was toegestaan, dan liet de
oude dame een stortvloed van boze
woorden neerdalen over het hoofd van
de onverlaat. En deze vloed van woor
den rolde de berg af tot over desa
Soekaboemi en sindsdien worden in
Soekaboemi vele malen roddel en boze
woorden gehoord. Of deze legende be
trekking heeft op de Indonesische of
Europese inwoners vraagt U? Laten
we daar maar over zwijgen!
Als je van de soos uit de Victoriaweg
opgaat, dan kom je bij de Aloon Aloon.
En daar, liggen aan die Victoriaweg
onder schaduwrijk geboomte achter
eenvolgens het politiekantoor, het land
rentekantoor, het landgerecht en het
assistent-residents kantoor te dromen.
En hier, op de Aloon Aloon was het,
dat Ir. Soekarno (was dat niet in 1927?)
een toespraak hield tot de saamge-
stroomde menigte, notabene bijna in
de schaduw van het politiekantoor! En
natuurlijk zonder medeweten van de
autoriteiten. Voordat de politie de
Aloon Aloon had kunnen omsingelen
ontkwam Indonesië's toekomstige pre
sident over de Grote Postweg via de
de erven achter de Lodjiweg in de
richting van Plaboean. Begrijpelijker
wijs was het BB niet erg ingenomen
met deze manifestatie en er zullen wel
de nodige woorden zijn gewisseld tus
sen politie en Binnenlands Bestuur. Een
minder geruchtmakende zaak, maar
voor de betrokkene letterlijk veel pijn
lijker voltrok zich bij Tjipelang, op de
hoek van de Vogelweg. Ik vertelde U
al, dat daar tegenover ons een Chinees
woonde. Het was een groot huis, Berg
en Dal geheten met een enorm erf er
omheen, waarin een roedel herten rond
dwaalde. Huis en gedierte behoorden
aan een schatrijke chinees die er ook
nog 3 automobielen op nahield. Hij
werd in de wandeling Baba Ringgit
genoemd. Zijn werkelijke naam wil me
niet te binnen schieten. Hoe dan ook,
eens is een onfortuinlijke Soendanees,
die niets vermoedend het erf betrad,
door de hertebok op de horens geno
men en in het ziekenhuis beland. We
mogen aannemen dat dit een hele per
kara is geworden en Baba z'n kostelij
ke ringgits kon neertellen.
En nu we toch aan de kletstafel zijn
gaan zitten: In tempo doeloe gebeurde
het nogal eens dat hoofdredacteuren
en journalisten van Indische dagbladen
's Lands gratis logies genoten tenge
volge van hun pennevruchten. De he
ren vlogen ook elkaar en derden maar
al te vaak openlijk in de haren en niet
altijd op een prettige manier. Maar heel
Indië smulde wel mee. Ook Soekaboe
mi mocht een klein formaat journalis
tiek relletje beleven, zij het dan dat er
geen justitie aan te pas kwam. Maar er
werden wel minstens 10 pagina's druks
opgeofferd aan een volstrekt onbelang
rijk voorval.
Op Woensdag 7 Januari 1931 zou de
bekende professor Huizinga in de soos
een lezing houden voor de "Kunst
kring" van Soekaboemi. Door omstan
digheden kon deze lezing op het laatste
moment niet doorgaan. Waarlijk niet
(lees verder volgende pagina)
Het vriendelijke raadhuis van Soekaboemi, waar een spook voor de nodige opschudding
zorgde. Dit gebouw ligt aan de Tjikoleweg recht tegenover de Kadasterweg.
11
