De Hernieuwde Kennismaking
INDONESIË begint reeds bij Uw reisbureau
INTRAS Indonesian Tours Travel Service B.V.
Tijdens ons weerzien met Indonesië
vorig jaar, na een afwezigheid van bijna
twintig jaren, deden mijn vrouw en ik
ook de begraafplaats op Tanah Abang
in Djakarta aan voor een bezoek aan
de graven van familieleden.
Bij Toko Kembang "Hortensia", een
fel-groen geschilderde houten keet,
gelegen op de hoek tegenover de be
graafplaats, waren bloemen verkrijg
baar, zoals gerbra's, asters en andere
soorten, waaronder de sterk riekende
sedap malam.
Het was net of de tijd had stilgestaan.
Nog steeds geen of weinig verandering
in de plaatselijke situatie.
Als vanzelfsprekend kwam ook weer
het tawarren op gang. Volgens de
gangbare spelregels probeert de aspi
rant-koper of koopster de prijs af te
dingen, waarbij het trekken van een
ontevreden of somber gezicht uitdruk
king tracht te geven aan het feit, dat
het aangebodene niet of nog maar net
het kwalitatief minimum kon halen. Met
dezelfde uitdrukking op het gezicht
werd verder nog quasi verveeld rond
gekeken, om uiteindelijk vast te stellen,
dat de keuze aan bloemen maar erg
beperkt was.
Als de bloemenverkoper met zijn ge
duldig verweer daartegenover geen
goed tegenspel zou kunnen leveren,
zou hij door moedeloosheid vanwege
al de gespuide zwartgalligheid, al lang
ten onder zijn gegaan.
Zodra wij door de bekende poort wa
ren, die toegang gaf tot de begraaf
plaats, kregen wij het zekere gevoel,
dat wij zonder begeleiding wel de weg
naar de graven konden vinden. Zeker
met als markant uitgangspunt het graf
van Kapt Jas, moest dat feilloos kunnen
gebeuren.
Alsof nooit eerder te zijn weggeweest,
werden wij vriendelijk begroet door
menige pendjaga kuburan. Een aanbod
om van hun diensten gebruik te maken,
werd weggewuifd, want hetgeen dat
niet zo dadelijk werd verwacht, ge
beurde.
Vlak achter ons liep al een katjong
(jongen) met ons mee met een blik
water aan een hengsel in zijn hand.
En toen wisten wij het weer. Het water,
ja, om de vazen schoon te wassen en
weer met vers water te vullen voor de
bloemen.
De gekochte bloemen diende je ook
aan hem af te geven. Dat hoorde zo.
Hiermede werd ook bevestigd, dat te
gen betaling zijn diensten werden aan
vaard.
Onder het lopen merkten wij al gauw,
dat wij niet de juiste richting hadden
genomen. Alsnog hadden wij getracht
de goede te vinden.
De strijd tegen de taai groeiende alang
alang overwoekering was merkbaar, de
zwart geblakerde omgeving en de ver
schroeide zerken. Toch was er onder
houd aan de graven. Waarschijnlijk
komen nog steeds financiële giften
binnen of wordt prestatie geleverd op
basis van toekomstige betaling. Ver
moedelijk is er ook van gemeentelijk
dienstverband sprake bij enkelen, met
of zonder de stimulerende invloed van
giften.
Na nog enige tijd te hebben gezocht
zonder resultaat, stond mijn vrouw plot
seling stil. "Weet je", zei ze, "ik word
er zo nerveus van; dit ben ik niet meer
gewend." Ik begreep eerst niet, wat zij
bedoelde. Ik dacht, dat de omgeving
haar zo deprimeerde.
"Dat joch daar, steeds maar achter
ons aanlopend zonder een enkel woord
te zeggen. Dat maakt mij toch zo ner
veus."
Betrokkene was, gebruik makend van
de rust, die de pauze hem bood, op
een grafzerk gaan zitten en sloeg ons
afwachtend gade.
"Vreemd, daar had je vroeger geen
last van. Nu heb je een dienstvaardig
persoon liever naast, dan achter je
lopen," verbrak ik de stilte. "Kom laten
wij naar het kantoor van de registratie
gaan, daar aan de poort."
Nadat met enig naslagwerk in de over-
lijdensregisters de nummers der graven
waren gevonden, kreeg ik een tiental
vrijwilligers mee voor het speurwerk.
Zij verspreidden zich over het terrein
en schreeuwden elkaar gegevens toe.
Na wat zoeken werden de graven ge
vonden. Ook het graf van mijn moeder
werd tenslotte gevonden, hoewel zwart
geblakerd, toch in nagenoeg gave toe
stand.
Eén van de mannen moest, nadat het
graf was gevonden, daarover toch nog
het volgende opmerken; "Hadden jul
lie mij tevoren gezegd, om welk graf
het ging," zei hij verwijtend, "Dit is
het graf van de moeder van een politie
wees verder volgende pagina)
INTRAS, gespecialiseerd in reizen naar Indonesië,
kunt U vinden in het zeer 'Indonesische WISMA
INDONESIA aan de Brachthuyzerstraat 4 in
Amsterdam-Zuid.
Selamat datang op ons klein, maar gezellig kantoor,
waar wij U gastvrij zullen ontvangen, zoals wij dat
gewend zijn in ons geboorteland INDONESIË.
Wij adviseren U graag over de mogelijkheden het
land te bezoeken als de "sentimental" toerist dan
wel als de echte toerist, die er nog nooit geweest
is. Wij denken mee Uw reislustige wensen te rea
liseren.
Bent U tussen de 12 en 25 jaar, dan kunt U al naar
Jakarta voor nog geen 1.600,met de lijndienst
van de GARUDA of de KLM. Wij kunnen U de weg
wijzen goedkoop, maar toch comfortabel, Indonesië
te ontdekken. Vanzelfsprekend kunnen wij ook Uw
vliegreizen naar andere bestemmingen verzorgen.
Komt U eens praten of belt U eens op. Ook Uw
brieven worden beantwoord
Kantooruren maandag t/m vrijdag van 09.00 tot 17.00 uur. Zaterdag van 10.00 tot 13.00 uur.
Brachthuyzerstraat 4 Amsterdam Telefoon 020-76 08 65 72 52 56.
16
