Spelletjes van vroeger
INDONESIË begint reeds bij Uw reisbureau
INTRAS Indonesian Tours Travel Service B.V.
Bij het lezen van het artikel van Benita
Nagel (T.T. 19) moest ik denken aan
wat wij vroeger speelden. Allereerst
was daar het bikkelen.
Van de djeroek bali; U weet wel die
djeroek met die hele dikke witte schil.
Van die schil sneden we een driehoek
en achterin staken we een Sapu lidi
in en sneden twee wieltjes, ook van
die dikke witte schil en dan kon het
wagentje rijden.
Het spelletje met de karètjes, elastiek
jes. Dat waren er heel veel. Met z'n
tweeën, ieder een karètje en dan pro
beren, wie als eerste het karètje over
de andere kon gooien met zijn wijs
vinger, die had gewonnen en de prijs
was weer een karètje. Van het karètje
een soort katapult maken om je duim
en wijsvinger en dan het achterste
elastiekje naar je toe trekken; een
pracht van een katapult, waar je al
de spiekbriefjes mee door de klas kon
schieten.
Het toeloepen; het schieten door een
holle buis met katjang idjoe en kokki
maar mopperen, dat haar katjang idjoe
voor de "erwtensoep" zo gauw op was.
Ook in de kenarie-tijd was er volop te
beleven. Ik logeerde dan meestal bij
mijn Oma en samen met haar stonden
wij om vijf uur 's morgens op en
gingen met een grote ever-ready ke-
naries zoeken. Op een keer, toen wij
weer aan het zoeken waren, werden
wij opgeschrikt door een man, die ons
met zijn ever-ready sterk in het gezicht
scheen en vroeg, wat we toch aan het
zoeken waren. We lieten hem de zak
met gevonden kenaries zien en toen
was hij weer verdwenen, maar hij
keek wel een beetje eigenaardig naar
mijn Oma, die gewoon in haar kimono
over haar slaapkleren heen, was mee
gegaan. Hij vond het zeker gek, zo'n
ouwe vrouw nog zo dol op kenarie-
zoeken. Van de mooie gave kenaries
maakten wij dan ringetjes door de
noot door te zagen met een zaag, het
was erg moeilijk, want de noot was
heel erg hard, maar als het lukte, had
je een mooi ringetje, dat door het
dragen hoe langer hoe meer ging
glimmen. Ik vind het nog altijd jammer,
dat ik niet een paar van die ringetjes
meegenomen heb.
En dan het rijgen van de tandjong
bloemetjes aan elkaar, welke oranje
steeltjes zich werkelijk tot rijgen lieten
noden.
Vuurstenen zoeken vond ik als kind
ook prachtig en dan echt proberen met
een stukje gedroogd mos (kamoel) om
een vlammetje te krijgen. Een echt
strootje heb ik ook wel eens gerookt,
kretek, en gek, ik heb het nooit erva
ren, als het roken van hennep of hasj,
waar ze tegenwoordig zo moeilijk over
doen.
Het spelen in bed vond ik ook altijd
heerlijk, vooral in het bed van vader
en moeder. Dat was heel groot en er
lagen een heleboel kussens in, die we
dan als een hoge troon op elkaar sta
pelden en dan was ik de koningin, die
ze allerlei lekkers moesten brengen,
meestal bestaand uit kroepoek of rem-
pèjeh uit de keuken van kokki. Op een
keer viel ik in slaap met mijn hand
buiten boord, helemaal dwars in bed.
Ik droomde, dat ik in een boot lag en
mijn hand buitenboord werd opgege
ten door een buwaja. Toen ik wakker
werd, waren mijn handen helemaal
rood, vooral de nagels. Ik gilde van
schrik waarop mijn broertje en zusje,
die onder de kolong zaten, begonnen
te giechelen. Ze hadden mijn nagels
met nagellak versierd.
Wij speelden ook paardje rijden, maar
wij reden op die krandjangs, waar ze
de arang-arang in verkochten. Daar
bovenop improviseerden we een paar
denkop en vooral tiet touw in de bek
deed het hem, dat waren dan echte
leidsels waarmee we onze paarden
lieten steigeren.
Ook het spelen buiten; dat soort spe
len kennen ze hier niet. Ik vond het
vooral heerlijk, als ik met mijn broer
mee mocht vliegeren. Hij had altijd een
vlieger en maakte zijn vechtgaren zelf
met van die stinkende kak (een soort
lijm, die vreselijk stonk, na koken),
die gekookt moest worden met ge
stampt glas (van een lamp was het
beste).
Als hij verloren had en zijn vlieger
ergens hoog boven in een boom zat,
(lees verder volg. pagina, Ie kol. onderaan)
INTRAS, gespecialiseerd in reizen naar Indonesië,
kunt U vinden in het zeer indonesische WISMA
INDONESIA aan de Brachthuyzerstraat 4 in
Amsterdam-Zuid.
Selamat datang op ons klein, maar gezellig kantoor,
waar wij U gastvrij zullen ontvangen, zoals wij dat
gewend zijn in ons geboorteland INDONESIË.
Wij adviseren U graag over de mogelijkheden het
land te bezoeken als de "sentimental" toerist dan
wel als de echte toerist, die er nog nooit geweest
is. Wij denken mee Uw reislustige wensen te rea
liseren.
Wij kunnen U de weg wijzen goedkoop, maar toch
comfortabel, Indonesië te ontdekken. Vanzelfspre
kend kunnen wij ook Uw vliegreizen naar bijv.
Singapore of Bangkok verzorgen.
Komt U eens praten of belt U eens op. Ook Uw
brieven worden beantwoord
Kantooruren: maandag t/m vrijdag van 09.00 tot 17.00 uur. Zaterdag van 10.00 tot 13.00 uur.
Brachthuyzerstraat 4 Amsterdam Telefoon 020-76 08 65 72 52 56.
16
