Kedelee, soyabonen, soy-beans: overal ter wereld voedzaam en gezond "Al zouden we gewoon droge rijst met een stukje tempé moe ten eten, als we maar gezond blijven!" Ik hoor het mijn moeder nog met oprechte overtuiging zeggen en al moet ik toegeven dat we nooit echt straatarm zijn geweest en altijd verre van rijk, ik heb nooit bij de gedachte stilgestaan dat ik rijst met tempé at om gezond te blijven. Het was gewoon lekker, vreselijk lekker. Met sambel-trassi en een handjevol lalapan (verse terong, katjang pandjang, ketimoen, kemangi) was het een godenmaal. En de goden zegenden ons met ge zondheid. Wat mijn lieve moeder bedoeld had als een soort stille smeek bede, was een uitspraak die een VOORWAARDE tot gezond- blijven impliceerde: tempé is het gezondste voedsel ooit door de mens geproduceerd. Het vervangt eieren, vlees, melk niet alleen, het is honderdmaal BETER. Alleen hebben we het nooit geweten. Kedelee, soya, is er in ons leven altijd geweest. Als tahoe, tem pé, ketjap, taotjo, gewoon als kedelee gekookt, opgepeuzeld bij bossen, op de stoep voor het huis. Niemand zei: "Wat eten jullie gezond!" Maar wel: van djamboe kloetoek krijg je blinde darm ontsteking (hoe bestaat het!) van teveel doeren word jè mabok, van djamboe mónjet en mangga kwennie ga je hoesten, van daon ketella kun je buikpijn krijgen enz. enz. Maar niemand zei: kedelee is gezond. Gezond blijven, gezond worden is een wereldprobleem, een welvaartsprobleem geworden. Hoe rijker, hoe meer verkeerd voedsel en leefgewoonten, hoe verder af van "rijst met tempé". Nu, in 1975 met een wereldvoedselprobleem, met een ziekte en sterftecijfer om van te duizelen, maar goddank ook met veel knappe koppen die gaan piekeren hoe de mensheid op het goede pad terug te brengen, is de soja, de kedelee "ontdekt" als de meest volmaakte peulvrucht. Dat gebeurde in Amerika al zo'n 10 jaar geledén, Brazilië, Australië, andere landen volg den. Er is geëxperimenteerd, gefabriceerd en er wordt ge-ex- porteerd, meel, bonen, olie. Wie hierover alles weet, er sinds een jaar een taak van heeft gemaakt, alle gegevens te verzamelen en erover te schrijven is Harryet Marsman, Plantersvrouw, zoals U haar van onze "soya-rubriek" kent. ledereen die ons blad leest, zou het alle maal ook moeten weten. Maar ik heb mijn twijfels, want nog zijn er dames die in onze winkel komen met de vraag "Wat doen jullie toch met die sojabonen?" En dan beweren ze nog dat ze TT van a tot z spellen. Jammer dat ze dan net de s van soya over hebben geslagen, want echt, alles wat er over de soya te vertellen viel, i s door Plantersvrouw verteld! Recepten, wenken, tips, bijzonderheden. Ze heeft zelf soya geplant, laten planten, ze heeft contacten gemaakt over de gehele wereld, ze bezit de grootste verzameling recepten over de wonderboonen enze is nog lang niet uitgepraat. Een paar maanden voor zijn heengaan, maakten Tjalie en ik een plan-de-campagne: we wilden onze kedelee in Tong-Tong propageren. Het moest mogelijk zijn dat Nederland met zijn absurd hoge vleesconsumptie, zijn vette (en verkeerde) eet- Foto boven: Kedelee moet voor elke bereiding altijd eerst worden "gerendem", voorgeweekt en gereinigd. Flink trappen in een drum met gaatjes, dat het telkens bijgegoten water makkelijk loost, is de manier. Dat gebeurt natuurlijk in de kali. Onder: Tempé verkoper. Kedelee verwerkt tot tempé bevat de grootste voedingswaarde. Het proces van gisten, schimmelen, brengt de uiterste en meest uitgebalanceerde waarde aan eiwitten, proteïnen, vitaminen. (foto's: Rogier) 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1975 | | pagina 12